معنای نفس زکیه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله [[علائم حتمی ظهور]] [[قتل نفس زکیه]] است.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ج۳، ص۲۲۱ ـ ۲۲۴ و ص ۲۲۶ ـ ۲۳۱</ref> کلمه زکیه از ریشه «زکی» به‏ معنای «رشد¬کردن» و «[[پاکیزه]] شدن» است.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۶۲۸، ۶۲۹؛ [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۲۵ ـ ۲۲۸</ref> [[نفس زکیه]] یعنی: نفسی که کاملاً [[پاک]] و [[پاکیزه]] است به عبارت دیگر با الفاظی همانند: [[اخلاص]]، [[فداکار]]، [[اراده]] آهنین داشتن و هدفمند بودن تعبیر شده است؛ در واقع [[نفس زکیه]] یک فرد [[مسلمان]] که در درجه بالای [[ایمان]] و [[اراده]] و [[فداکاری]] و [[ازخودگذشتگی]] باشد است.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۶۲۸، ۶۲۹؛ [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۲۵ ـ ۲۲۸</ref> همچنین به جای استعمال واژه [[نفس زکیه]]، از واژه "[[الدم الحرام]]" و یا "[[نفس حرام]]" هم استفاده شده است.<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۲۵ ـ ۲۲۸</ref> همان‌گونه که در [[قرآن کریم]] آمده است:<ref>سوره کهف، آیه۷۴: «آیا نفس زکیه‌‏ای را بدون اینکه کسی را کشته باشد کشتی؟»</ref> {{متن قرآن|أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَکِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ}} }}<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۲۵ ـ ۲۲۸؛ [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۶۲۸، ۶۲۹</ref>

::::#در [[روایت]] [[سلمان]] در توصیف [[نفس زکیه]]، چنین آمده است: {{عربی|" أَمَا إِنِّي سَأُحَدِّثُکُمْ بِالنَّفْسِ الطَّيِّبَةِ الزَّکِيَّةِ وَ تَضْرِيحِ دَمِهِ بَيْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ "}}<ref>من شما را از نفس پاک و بی‌گناه و کشته شدن او میان رکن و مقام خبر می‌دهم؛ اختیار معرفة الرجال، ص۹۲.</ref>. در این [[روایت]] نیز [[نفس زکیه]] به [[طیبه]] توصیف شده و به معنای شخصیت [[پاک]] و بی‌گناه است. علاوه بر این، از واژه [[نفس زکیه]] در [[قرآن کریم]] نیز استفاده شده و به معنای شخصیت [[پاک]] و بی‌گناه آمده است: {{متن قرآن|أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَکِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ}} }}<ref>سوره کهف، آیه۷۴.</ref>.