سیمای زندگی در آخرالزمان چگونه است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#'''[[دین در آخرالزمان]]‏:''' روز به ‏روز عوامل فراوانی، گوهر تابناک دین را در هاله‌‏ای از غبار فرو می‌‏برند از این‌‏رو در جوامع انسانی همواره [[دین]] رو به کم‏رنگ شدن می‏‌رود و خرافه‌‏ها و انحراف‏‌های فراوانی، گریبان‌گیر آن می‌‏شود، تا این که وقتی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} قیام کرده، غبار از چهره [[دین]] برگرفت، همگی گمان می‌‏کنند این [[دین]] جدیدی است که آن حضرت آورده است. [[امام علی|امیر مؤمنان علی]]{{ع}} این حقیقت را این‌‏گونه بیان فرمود: "ای مردم! به زودی زمانی بر شما خواهد رسید که اسلام چونان ظرف واژگون شده، آنچه در آن است ریخته می‌‏شود"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" أَيُّهَا النَّاسُ‏ سَيَأْتِي‏ عَلَيْكُمْ‏ زَمَانٌ‏ يُكْفَأُ فِيهِ‏ الْإِسْلَامُ‏ كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيه‏‏ ‏‏"}}، سیّد رضی، نهج البلاغه، خطبه ۱۰۳</ref>

:::::#'''[[مردان آخرالزمان]]‏:''' آزمایش‌‏های خداوند سبحانه و تعالی برای زنان و مردان یکسان است؛ ولی پاره‌‏ای از روایات، به ویژه درباره مردان نقل شده است، آن‏گونه که در برخی روایت‌‏ها سخن از زنان به میان آمده است. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "مردی را می‏‌بینی هنگامی که یک روز بر او گذشته و گناه بزرگی انجام نداده است- از قبیل فحشا، کم‏‌فروشی، کلاه‏برداری و یا شرب خمر- بسیار غمگین و اندوهگین می‏‌شود"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" وَ رَأَيْتَ‏ الرَّجُلَ‏ إِذَا مَرَّ بِهِ‏ يَوْمٌ‏ وَ لَمْ‏ يَكْسِبْ‏ فِيهِ‏ الذَّنْبَ‏ الْعَظِيمَ‏ مِنْ‏ فُجُورٍ أَوْ بَخْسِ‏ مِكْيَالٍ‏ أَوْ مِيزَانٍ‏ أَوْ غِشْيَانِ‏ حَرَامٍ‏ أَوْ شُرْبِ‏ مُسْكِرٍ كَئِيباً حَزِيناً ‏‏ ‏‏"}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۴۰</ref>

:::::#'''[[زنان آخرالزمان‏]]:''' [[امام علی]]{{ع}} فرمود: "در آخر الزّمان و نزدیک شدن رستاخیز که بدترین زمان‏‌ها است، زنانی آشکار می‌‏شوند که برهنه و لخت هستند؛ زینت‏‌های خود را هویدا می‏‌سازند، به فتنه‏‌ها داخل می‏‌شوند و به سوی شهوت‌‏ها می‌‏گرایند. به لذت‏‌ها می‏‌شتابند، حرام‌‏های الهی را حلال می‌‏شمارند و در جهنم جاودانه خواهند بود<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَظْهَرُ فِي‏ آخِرِ الزَّمَانِ‏ وَ اقْتِرَابِ‏ السَّاعَةِ وَ هُوَ شَرُّ الْأَزْمِنَةِ نِسْوَةٌ كَاشِفَاتٌ عَارِيَاتٌ مُتَبَرِّجَاتٌ مِنَ الدِّينِ دَاخِلَاتٌ فِي الْفِتَنِ مَائِلَاتٌ إِلَى الشَّهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ إِلَى اللَّذَّاتِ مُسْتَحِلَّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِي جَهَنَّمَ خَالِدَاتٌ‏‏ ‏‏"}}، شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۹۰</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>.