وضعیت مسکن در عصر ظهور چگونه است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«مشکل مسکن از مشکلاتی شمرده می‌شود که بشر، نگران آن است و بسیاری از مردم در بحران به سر می‌برند که یا در خانه‌های استیجاری هستند یا خانه هایشان کوچک است و توانایی مالی کافی برای خرید خانه‌ای- که با خانواده شان، با آسایش زندگی کنند- را ندارند. این مشکل هم از نتایج همان قوانین کفار است که بر مردم حاکم می‌باشد؛ چون حکومت‌ها، آزادی‌ها را سرکوب می‌کنند و نمی‌گذارند، آنها در خارج از شهر برای خود خانه‌هایی بسازند، مگر به شرطهای دشوار و مالیات‌های سنگین که هیچ دلیلی بر آن از سوی خدای متعال، نازل نشده است. از نتایج تأسف بار و سختی‌هایی که این مشکل را به بار می‌آورد، نپرس؛ بسیاری از جوانان قسمتی از جوانی شان را به دلیل مشکل مسکن بدون همسر می‌گذرانند و این از دلایلی است که آن دسته از جوانانی که ایمانشان ضعیف است به انحرافات جنسی و غیره کشیده می‌شوند. بعد از تمام شدن دوران طلایی جوانی، ازدواج می‌کنند و مجبور می‌شوند، خانه‌ای کوچک یا آپارتمان تنگی اجاره کنند. در آن جا هم بیماری‌هایی به وجود می‌آید که در نتیجه هوای بد می‌باشد. افزون بر این، بسیاری از دعواهای خانوادگی و بیماری‌های روانی، نتیجه مکانی است که اهل خانه در آن زندگی می‌کنند و کودکان از بازی، دویدن و ورزش در محیط خانه محروم هستند و مجبور می‌شوند به خیابان‌ها، تفریحگاه‌ها و پارک‌ها بروند؛ رفتن به پارک‌ها، منجر به انحراف فکری و رفتاری می‌شود، منحرفانی در آن مکان‌ها هستند که برای آنها، دام‌هایی پهن کرده‌اند تا آنها را در منجلاب‌های فساد بیندازند؛ گذشته از این، ده‌ها مشکل، بدبختی و جرایم در نتیجه عدم وجود مسکن به وجود می‌آید. اما در دوران [[امام زمان]] {{ع}}، این مشکلات به صورت کامل حل می‌شود، همان طور که در عصر [[حکومت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} حل شد؛ پس در تاریخ آمده، که همه انسان‌ها برای خود و به برکت [[حکومت]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}}، خانه مستقلی داشتند<ref>الغارات.</ref>. سؤال فعلی این است: [[امام زمان]] {{ع}} این مشکل را چگونه حل می‌کند؟ جواب: با اجرای قوانین [[اسلام]]. قانون [[اسلام]] می‌گوید: زمین برای خدا و برای کسی است که آن را آباد کرده باشد. پس هر زمینی که مالِ کس دیگری نیست و انسانی که به وسیله آباد کردن، زنده کند برای او می‌شود و هیچ کس حق اعتراض به او را ندارد و نمی‌تواند از او مالیات بگیرد؛ چون در [[اسلام]]، مالیات نداریم، مگر آنچه [[قرآن]] و احادیث شریف بر آنها تصریح کرده‌اند مثل خمس، زکات و آنچه شبیه آن دوست. در این جا حدیثی بیان می‌کنیم که به حل مشکل مسکن در عصر [[امام زمان]] {{ع}} اشاره می‌کند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هنگامی که [[قائم]] [[آل محمد]]{{صل}} قیام کند... خانه‌های [[کوفه]] به رود [[کربلا]] متصل می‌شوند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ بَنَى فِي ظَهْرِ الْكُوفَةِ مَسْجِداً لَهُ أَلْفُ بَابٍ وَ اتَّصَلَتْ‏ بُيُوتُ‏ الْكُوفَةِ بِنَهَرِ كَرْبَلَاءَ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۳۳۷.</ref>. این حدیث، نشان دهنده این است که مردم، زمین‌های خشک و صحراهای خالی را با ساختن و آبادانی به کار می‌گیرند تا اینکه برای مثال خانه‌های کوفه به رود کربلا وصل شوند به رغم مسافت دوری که بین آن دو وجود دارد»<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۴۵۵-۴۵۷.</ref>.