۳۳٬۷۴۹
ویرایش
آیا آیه ۵۳ سوره فصلت درباره مهدویت است؟ تفسیر آن چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۳
، ۳ ژوئن ۲۰۱۹جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=100%' به '{{عربی') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]] | [[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::« | ::::::«{{متن قرآن|سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ}}، به زودی [[آیات]] خود را هم در آفاق و هم در [[نفوس]] شان به آنها نشان خواهیم داد تا [[آشکار]] شود که [[قرآن]] [[حق]] است، آیا این [[شهادت]] برای [[پروردگار]] تو کافی نیست که او ناظر و گواه در هر چیز است؟<ref>فصلت: ۵۳.</ref> [[علامه طباطبایی]] نسبت به این [[آیه]] [[معتقد]] است که مراد از این [[آیات]] که [[خدا]] به زودی به آنان نشان می‌دهد غیر [[آیات]] آسمانی و زمینی است، که همواره دیده می‌‌شوند، بلکه مراد بعضی از آیاتی است که جنبه خارق عادت داشته باشند؛ ایشان در [[تفسیر]] این [[آیه]]، با توجه به روایاتی که درباره آن صادر شده است، [[آیه]] را مربوط به زمان سیطره [[اسلام]] در [[آخرالزمان]] و [[دوران ظهور]] می‌‌داند<ref>المیزان، جلد ۱۵، صفحه ۳۹۵؛ جلد ۱۷، صفحه ۴۰۴.</ref>. | ||
::::::چند احتمال درباره مراد از [[آیات]] در [[آیه]] | ::::::چند احتمال درباره مراد از [[آیات]] در [[آیه]] {{متن قرآن|سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الآفَاقِ}} | ||
:::::#[[آیات]] و نشانه‌‌هایی که در [[قرآن]] آمده و [[خداوند]] وقوع آنها را در آینده و زمان بعد از [[نزول]] این [[آیات]]، خبر داده است؛ مانند: نصرت دادن [[پیامبر]]، [[غلبه]] [[دین]] او بر [[کفار]]، [[انتقام]] از [[قریش]] و غیره، که همگی همانطور که [[قرآن]] خبر داده بود واقع شد. | :::::#[[آیات]] و نشانه‌‌هایی که در [[قرآن]] آمده و [[خداوند]] وقوع آنها را در آینده و زمان بعد از [[نزول]] این [[آیات]]، خبر داده است؛ مانند: نصرت دادن [[پیامبر]]، [[غلبه]] [[دین]] او بر [[کفار]]، [[انتقام]] از [[قریش]] و غیره، که همگی همانطور که [[قرآن]] خبر داده بود واقع شد. | ||
:::::#مراد از [[آیات]] و روشن شدن [[حق]] به وسیله آن، مطلبی باشد که از [[آیات]] دیگر استفاده می‌‌شود، و آن این که [[خدای تعالی]] به زودی [[دین]] خود را به تمام معنای کلمه، ساخت و بر همه [[ادیان]] غالب می‌‌سازد، به طوری که دیگر در روی [[زمین]] به غیر از خدای یگانه هیچ چیز [[پرستش]] نشود، و همای [[سعادت]] بر سر تمامی افراد نوع [[بشر]] بال بگستراند، که رسیدن چنین روزی غایت و [[هدف]] از [[خلقت]] [[بشر]] بود. فرق این وجه با وجه قبلی این است که بنابر وجه اول روی سخن در [[آیه]] مورد بحث تنها به [[مشرکین]] [[مکه]] و [[پیروان]] ایشان است، ولی بنابر وجه دوم، خطاب به عموم [[مشرکین]] است. | :::::#مراد از [[آیات]] و روشن شدن [[حق]] به وسیله آن، مطلبی باشد که از [[آیات]] دیگر استفاده می‌‌شود، و آن این که [[خدای تعالی]] به زودی [[دین]] خود را به تمام معنای کلمه، ساخت و بر همه [[ادیان]] غالب می‌‌سازد، به طوری که دیگر در روی [[زمین]] به غیر از خدای یگانه هیچ چیز [[پرستش]] نشود، و همای [[سعادت]] بر سر تمامی افراد نوع [[بشر]] بال بگستراند، که رسیدن چنین روزی غایت و [[هدف]] از [[خلقت]] [[بشر]] بود. فرق این وجه با وجه قبلی این است که بنابر وجه اول روی سخن در [[آیه]] مورد بحث تنها به [[مشرکین]] [[مکه]] و [[پیروان]] ایشان است، ولی بنابر وجه دوم، خطاب به عموم [[مشرکین]] است. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
::::::البته [[مفسرین]] در معنای [[آیه]] اقوال دیگر دارند که از [[نقل]] آنها صرف نظر میکنیم<ref>همان، جلد ۱۷، ۴۰۵.</ref>. | ::::::البته [[مفسرین]] در معنای [[آیه]] اقوال دیگر دارند که از [[نقل]] آنها صرف نظر میکنیم<ref>همان، جلد ۱۷، ۴۰۵.</ref>. | ||
::::::'''[[روایات]]، موید احتمال دوم''': [[علامه]] بعد از [[ذکر]] این سه احتمال و بررسی آنها، به [[ذکر]] احادیثی می‌پردازد که موید احتمال دوم است و اثبات می‌‌کند مقصود از [[آیات]]، سیطره ی نهایی و کامل [[اسلام]] در زمان [[ظهور حضرت حجت]] {{ع}}، یا آیاتی که در آن دوران اتفاق می‌‌افتد، میباشد. در اینجا روایاتی که ایشان [[ذکر]] کرده است را [[نقل]] میکنیم<ref>همان، جلد ۱۷، صفحه ۴۰۶.</ref>. | ::::::'''[[روایات]]، موید احتمال دوم''': [[علامه]] بعد از [[ذکر]] این سه احتمال و بررسی آنها، به [[ذکر]] احادیثی می‌پردازد که موید احتمال دوم است و اثبات می‌‌کند مقصود از [[آیات]]، سیطره ی نهایی و کامل [[اسلام]] در زمان [[ظهور حضرت حجت]] {{ع}}، یا آیاتی که در آن دوران اتفاق می‌‌افتد، میباشد. در اینجا روایاتی که ایشان [[ذکر]] کرده است را [[نقل]] میکنیم<ref>همان، جلد ۱۷، صفحه ۴۰۶.</ref>. | ||
::::::شخصی به نام طیار از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده که در ذیل [[آیه]] | ::::::شخصی به نام طیار از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده که در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ}} فرموده: منظور فرو رفتن در [[زمین]]، و [[مسخ]] شدن، و [[هدف]] سنگ‌های آسمانی قرار گرفتن است. [[راوی]] می‌گوید پرسیدم: {{متن قرآن|حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ}} یعنی چه؟ فرمود: این را فعلا رها کن، این مربوط به [[قیام قائم]] {{ع}} است<ref>روضه کافی، جلد ۸، صفحه ۱۶۶.</ref>. | ||
::::::[[ابی بصیر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] آورده که فرمود: [[آیات]] در انفس، [[مسخ]] میباشد و [[آیات]] در آفاق ناسازگاری روزگار است، تا [[قدرت]] خدای عزوجل را هم در [[نفس]] خود ببینند و هم در آفاق. عرضه داشتم: | ::::::[[ابی بصیر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] آورده که فرمود: [[آیات]] در انفس، [[مسخ]] میباشد و [[آیات]] در آفاق ناسازگاری روزگار است، تا [[قدرت]] خدای عزوجل را هم در [[نفس]] خود ببینند و هم در آفاق. عرضه داشتم: {{متن قرآن|حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ}} چه معنا دارد؟ فرمود: منظور [[خروج قائم]] است، چون آن حقی که نزد [[خدا]] است و روزی برای خلق هویدا می‌‌شود و خلق او را می‌‌بیند، او همان [[قائم]] {{ع}} است<ref>همان، جلد ۸، صفحه ۳۸۱.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۱۶۵-۱۶۷.</ref>. | ||
==پرسش‌های وابسته== | ==پرسش‌های وابسته== | ||