اصحاب امام مهدی در شجاعت چگونه‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع فرعی        = اصحاب [[امام مهدی]]{{ع}} در شجاعت چگونه‌اند؟

'''اصحاب [[امام مهدی]]{{ع}} در شجاعت چگونه‌اند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

::::::«[[حاکم نیشابوری]] به سندش از [[محمد بن حنفیه]] نقل می‌کند که گفت: ما نزد [[امام علی|علی]] {{ع}} بودیم که شخصی از او درباره [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} سؤال کرد؟ حضرت فرمود: {{عربی|... یخرج فی آخر الزمان، إذا قال الرجل: اللَّه اللَّه قتل، فیجمع اللَّه تعالی له قوماً قزع کقزع السحاب، یؤلّف اللَّه بین قلوبهم لا یستوحشون إلی أحد ولا یفرحون بأحد یدخل فیهم...}}<ref>«او در آخرالزمان خروج خواهد کرد، هنگامی که شخصی اعلان کند: خدا را خدا را! کشته شود. در آن هنگام خداوند برای او گروهی را جمع می‌کند که همانند ابرهای پراکنده متفرّق اند، قلب‌های آنها را هماهنگ می‌نماید. از کسی احساس وحشت نکرده و به کسی که داخل در جماعت آنها شود شاد نمی‌گردد ...» مستدرک حاکم، ج ۴، ص ۵۵۴</ref>»<ref>[[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۹۹.</ref>.

::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی یوسفیان]]'''، در کتاب ''«[[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«روشن است که یاران و اصحاب [[امام زمان]] {{ع}} نیز مانند رهبرشان، انسان‌های قوی و شجاعی می‌باشند. [[امام باقر]]{{ع}} ضمن روایتی فرموده‌اند: "زمانی که امر ما واقع شود و مهدی ما بیاید، جرأت و شجاعت هر مرد از شیعیان ما از شیر، بیشتر خواهد شد."<ref>{{عربی|" اذا وَقَعَ أَمْرَنَا وَ جَاءَ مَهْدِيُّنَا، كَانَ الرَّجُلُ مِنْ شِيعَتِنَا أَجْرَأُ مِنْ لَيْثٍ، وَ أَمْضَى مِنْ سِنَانٍ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۲۸۵، ح۸۲۳؛ بحارالانوار، ج۲، ص۱۸۹، ح۲۲.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} نیز درباره قدرت یاران [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} فرموده‌اند: "وقتی [[حضرت لوط]]{{ع}} به قومش گفت: ای کاش در برابر شما توانایی داشتم یا به رکن شدید، مأوی می‌گرفتم <ref>سوره هود، آیه: ۸۰.</ref>، در حقیقت، آرزو داشت که قدرت [[قائم]]{{ع}} را داشته باشد و چیزی را یاد نکرد، مگر استواری یاران [[امام زمان]] {{ع}} را. به درستی که به هر مردی از اصحاب او، توانائی چهل مرد داده می‌شود و قلب آنان از پاره‌های آهن، استوارتر است و اگر از کوه آهن بگذرند، آن را از جا بر می‌کنند<ref>{{عربی|" مَا كَانَ قَوْلُ لُوطٍ {{ع}} لِقَوْلِهِ‏ لَوْ أَنَ‏ لِي‏ بِكُمْ‏ قُوَّةً أَوْ آوِي‏ إِلى‏ رُكْنٍ‏ شَدِيدٍ إِلَّا تَمَنِّياً لِقُوَّةِ الْقَائِمِ ع وَ لَا ذَكَرَ إِلَّا شِدَّةَ أَصْحَابِهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَيُعْطَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ وَ لَوْ مَرُّوا بِجِبَالِ الْحَدِيدِ لَقَلَعُوهَا ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۵۸، ح۱۸؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۵، ص۱۷۲، ح۱۵۹۸؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۷، ح۴۴.</ref>»<ref>[[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]، ص ۸۴ - ۸۵.</ref>.