جز
جایگزینی متن - 'ref> شیخ طوسی' به 'ref>شیخ طوسی'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - 'ref> شیخ طوسی' به 'ref>شیخ طوسی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
::::#'''[[بارش بسیار باران]]:''' در زمان ظهور، [[بارانی بیسابقه]] فرو میبارد. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: آنگاه که هنگامه قیام فرا رسد، [[بارانی بیهمانند]] بر مردم میبارد؛ [[بارانی که نظیر آن دیده نشده]] است.<ref> علی حائری یزدی، الزام الناصب، ج ۲، ص ۱۵۹ و شیخ علی کورائی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴،ص ۷۹ .</ref> [[شیخ مفید]] در توضیح این پدیده میگوید: آنگاه سلسله نشانههای ظهور، با ۲۴ روز [[باران پیاپی]] و [[باران فراوان|فراوان]] پایان میپذیرد. خداوند به وسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده میسازد و برکاتش را آشکار میسازد.<ref> شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۶۸ .</ref> | ::::#'''[[بارش بسیار باران]]:''' در زمان ظهور، [[بارانی بیسابقه]] فرو میبارد. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: آنگاه که هنگامه قیام فرا رسد، [[بارانی بیهمانند]] بر مردم میبارد؛ [[بارانی که نظیر آن دیده نشده]] است.<ref> علی حائری یزدی، الزام الناصب، ج ۲، ص ۱۵۹ و شیخ علی کورائی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴،ص ۷۹ .</ref> [[شیخ مفید]] در توضیح این پدیده میگوید: آنگاه سلسله نشانههای ظهور، با ۲۴ روز [[باران پیاپی]] و [[باران فراوان|فراوان]] پایان میپذیرد. خداوند به وسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده میسازد و برکاتش را آشکار میسازد.<ref> شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۶۸ .</ref> | ||
::::#'''[[سید هاشمی]]:''' برخی از محققان، سید هاشمی را همان "[[نفس زکیه]]" پنداشتهاند<ref> ر.ک: سیدمحمدکاظم قزوینی، حضرت [[امام مهدی]]{{ع}} از ولادت تا ظهور، ص۵۰۰.</ref> در حالی که پیشتر بیان کردیم، "[[نفس زکیه]]" در [[مسجدالحرام]] و بین رکن و مقام به شهادت میرسد. البته بعضی از روایتها "سید حسنی" و "سید خراسانی" را نیز [[نفس زکیه]] خواندهاند. این سید که حسنی تبار است، اندکی پیش از قتل [[نفس زکیه]] در مکه، همزمان با یورش [[سپاه سفیانی]] به عراق و نیز رسیدن [[سپاه خراسانی]] از طریق قصر شیرین و خانقین بدان سامان، به شهادت میرسد. [[سید هاشمی]] مورد تأیید و ستایش [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} است. [[سید حسنی]] با [[سید خراسانی]] تفاوت دارد؛ براساس پارهای روایات، [[سید خراسانی]] "[[سید حسینی|حسینی]]" است و یک ماه بعد از کشته شدن "[[سید حسنی]]"، تسلیم [[حضرت مهدی]]{{ع}} شده و با او بیعت میکند. [[پیامبر]]{{صل}} میفرماید: گویا دو [[سید حسنی]] و [[سید حسینی|حسینی]] را با خود میبینم که هر دو ، آن [[پرچم هدایت]] را به اهتزاز در میآورند. [[سید حسینی]] آن را به [[امام]]{{ع}} تسلیم و با او بیعت میکند.<ref> کامل سليمان، يوم الخلاص، ص ۱۰۲۶ .</ref> [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} نیز فرموده است: مردی هاشمی با هفتادتن از بندگان شایسته خدا در پشت کوفه کشته میشود و [[نفس زکیه]] میان رکن و مقام به قتل میرسد.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰ و ۲۷۳ و علی محمد علی دخیل، الامام المهدی{{ع}}،ص۲۳۳.</ref> | ::::#'''[[سید هاشمی]]:''' برخی از محققان، سید هاشمی را همان "[[نفس زکیه]]" پنداشتهاند<ref> ر.ک: سیدمحمدکاظم قزوینی، حضرت [[امام مهدی]]{{ع}} از ولادت تا ظهور، ص۵۰۰.</ref> در حالی که پیشتر بیان کردیم، "[[نفس زکیه]]" در [[مسجدالحرام]] و بین رکن و مقام به شهادت میرسد. البته بعضی از روایتها "سید حسنی" و "سید خراسانی" را نیز [[نفس زکیه]] خواندهاند. این سید که حسنی تبار است، اندکی پیش از قتل [[نفس زکیه]] در مکه، همزمان با یورش [[سپاه سفیانی]] به عراق و نیز رسیدن [[سپاه خراسانی]] از طریق قصر شیرین و خانقین بدان سامان، به شهادت میرسد. [[سید هاشمی]] مورد تأیید و ستایش [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} است. [[سید حسنی]] با [[سید خراسانی]] تفاوت دارد؛ براساس پارهای روایات، [[سید خراسانی]] "[[سید حسینی|حسینی]]" است و یک ماه بعد از کشته شدن "[[سید حسنی]]"، تسلیم [[حضرت مهدی]]{{ع}} شده و با او بیعت میکند. [[پیامبر]]{{صل}} میفرماید: گویا دو [[سید حسنی]] و [[سید حسینی|حسینی]] را با خود میبینم که هر دو ، آن [[پرچم هدایت]] را به اهتزاز در میآورند. [[سید حسینی]] آن را به [[امام]]{{ع}} تسلیم و با او بیعت میکند.<ref> کامل سليمان، يوم الخلاص، ص ۱۰۲۶ .</ref> [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} نیز فرموده است: مردی هاشمی با هفتادتن از بندگان شایسته خدا در پشت کوفه کشته میشود و [[نفس زکیه]] میان رکن و مقام به قتل میرسد.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰ و ۲۷۳ و علی محمد علی دخیل، الامام المهدی{{ع}}،ص۲۳۳.</ref> | ||
::::#'''[[خروج سید خراسانی]]:''' [[سید خراسانی]]، [[شیعه]] و پیرو خاندان رسالت است. او در عقیده خویش استوار مینماید و از نفوذ گسترده و محبوبیت مردمی بهره میبرد. نهضتش را از ایران آغاز کرده، به عراق میرسد و به یاری ایرانیان سپاه [[سفیانی]] را شکست میدهد. [[پیامبر خاتم|پیامبراکرم]]{{صل }} فرمود: به زودی عجمها برای بازگشت شما به [[دین]] با شما خواهند جنگید؛ چنانکه برای پذیرش نخستین [[اسلام]] با آنها جنگیدید. خداوند دستهای شما را از آنها پر میکند و آنها شیران ژیانی میشوند که هرگز از برابر شما نمیگریزند و گردنهای شما را میزنند و ثروت های شما را تحت سیطره خود در میآورند.<ref> کامل سليمان، يوم الخلاص، ص۱۰۳۷.</ref>. بر اساس روایات، پرچم دار این سپاه "[[شعیب بن صالح]]" است. او از ایران به سوی عراق و سوریه و سپس بیت المقدس پیش میتازد، با سپاه یمنی پیمان میبندد، در نهایت با [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} بیعت میکند و خود و سپاهیانش را در اختیار آن حضرت قرار میدهد. [[پیامبر]]{{صل }} فرمود: پرچمهای سیاهی که از خراسان در میآید، در کوفه فرود میآید. هنگامی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} ظهور میکند، این پرچمها برای بیعت حضور آن حضرت گسیل میشود.<ref> شیخ | ::::#'''[[خروج سید خراسانی]]:''' [[سید خراسانی]]، [[شیعه]] و پیرو خاندان رسالت است. او در عقیده خویش استوار مینماید و از نفوذ گسترده و محبوبیت مردمی بهره میبرد. نهضتش را از ایران آغاز کرده، به عراق میرسد و به یاری ایرانیان سپاه [[سفیانی]] را شکست میدهد. [[پیامبر خاتم|پیامبراکرم]]{{صل }} فرمود: به زودی عجمها برای بازگشت شما به [[دین]] با شما خواهند جنگید؛ چنانکه برای پذیرش نخستین [[اسلام]] با آنها جنگیدید. خداوند دستهای شما را از آنها پر میکند و آنها شیران ژیانی میشوند که هرگز از برابر شما نمیگریزند و گردنهای شما را میزنند و ثروت های شما را تحت سیطره خود در میآورند.<ref> کامل سليمان، يوم الخلاص، ص۱۰۳۷.</ref>. بر اساس روایات، پرچم دار این سپاه "[[شعیب بن صالح]]" است. او از ایران به سوی عراق و سوریه و سپس بیت المقدس پیش میتازد، با سپاه یمنی پیمان میبندد، در نهایت با [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} بیعت میکند و خود و سپاهیانش را در اختیار آن حضرت قرار میدهد. [[پیامبر]]{{صل }} فرمود: پرچمهای سیاهی که از خراسان در میآید، در کوفه فرود میآید. هنگامی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} ظهور میکند، این پرچمها برای بیعت حضور آن حضرت گسیل میشود.<ref>[[شیخ طوسی]]، الغیبه، ص ۲۷۴ و بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۶۷.</ref>»<ref>[[مهدی علیپور|علیپور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص: ۲۶۲-۲۶۶.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||