غیبت کبری: تفاوت میان نسخه‌ها

*با پایان یافتن دوران [[غیبت صغرا]] در سال ۳۲۰ ق و درگذشت چهارمین سفیر [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏، "غیبت کبرا" و به بیان توقیع شریف "غیبت تامه"<ref>  شاید مقصود از" غیبت تامه" این باشد که پنهان‌‏زیستی‏ای که در دوران کوتاه‏ مدت، با ارتباط مردم به واسطه نایب‌‏های چهارگانه و نیز ملاقات‌‏هایی، به صورت ناقص بود، با پایان یافتن نیابت خاص و نیز بسته شدن در ادعای ملاقات، تمام و کامل شد.</ref> آغاز شد که تا امروز ادامه داشته و تا فرارسیدن روز ظهور آن حضرت نیز ادامه خواهد یافت. برخی ویژگی‏‌های این غیبت که آن را از دوران نخست متفاوت می‌‏سازد، عبارت است از:

#'''طولانی بودن‏:''' بر خلاف [[غیبت صغرا]]، این غیبت، زمانی طولانی را در بر خواهد گرفت.

#'''نامشخص بودن پایان آن‏:''' اگرچه دوره غیبت کبرا محدود خواهد بود؛ امّا پایان آن نامشخص است و جز خداوند سبحانه و تعالی از آن آگاهی ندارد.

#'''قطع ارتباط ظاهری با [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}}‏‏:''' به گونه‏‌ای که ارتباط موجود در زمان غیبت صغرا در این دوران وجود نخواهد داشت.

#'''عامّ بودن نیابت در این دوران‏:''' بر خلاف دوران [[غیبت صغرا]] که ارتباط مردم با آن حضرت، از راه نواب خاص صورت می‏‌گرفت، در این دوران دیگر سفارت و نیابت خاص وجود ندارد و یگانه مرجع مردم، نایبان عام آن حضرت هستند که با ملاک‏‌هایی که در روایات ذکر شده، قابل تشخیص است. در این دوران، مجتهدان جامع شرایط در جایگاه نایب عام، وظیفه اداره جامعه را بر عهده دارند.

#'''فراگیر شدن حاکمیت ستم و جور در زمین‏:''' از ویژگی‏‌های مهم این دوران، گسترش ستم است. که هرچه به گاه [[ظهور]] نزدیک‏‌تر می‌‏شود بر شدت آن افزوده می‏‌شود.

#'''شدت یافتن آزمایش‌‏های الهی‏:''' از سنّت‌‏های الهی در همه دوران‌‏ها، امتحان و آزمایش بندگان است؛ امّا به دلیل‏‌هایی این امتحان‌‏ها در دوران غیبت کبرا و به ویژه در آستانه [[ظهور]] شدت بیشتری می‏‌یابد. [[امام علی]]{{ع}} فرمود: "[[قائم]] ما را غیبتی است که زمانش طولانی خواهد بود. گویی [[شیعه]] را می‏‌بینم که در زمان [[غیبت]] او، به این سو و آن سو می‌‏روند. همانند گوسفندانی که چوپان خویش را گم کرده باشند، به دنبال چراگاه می‌‏روند و آن را نمی‌‏یابد. بدانید هرکس در زمان [[غیبت]] او، بر دین خویش ثابت قدم بماند، و در طول مدت ناپیدایی [[قائم]] ما، سنگدل نشده باشد، در بهشت با من و در درجه من خواهد بود"<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۱۴</ref>.

*بنابراین دوران غیبت کبرا مدت زمانی نامحدود است که در آن، واپسین پیشوای معصوم به دلیل‌‏هایی در پرده غیبت به سر می‌‏برد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۲۷ - ۳۲۸.</ref>.

*پس از سپری شدن دوره [[غیبت صغری]]، غیبت کبری با خاتمه نیابت خاصه و مکاتبات حضرت با نواب، شروع شده و تا به امروز ادامه دارد. به آن غیبت تامه و ثانیه هم گفته‌اند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۲۷.</ref>.