چگونه می توان با امام مهدی ارتباط برقرار کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
| مدخل اصلی    = [[آداب ملاقات با امام مهدی]]
| مدخل اصلی    = [[آداب ملاقات با امام مهدی]]
| مدخل وابسته    =
| مدخل وابسته    =
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهندگان      =۶ پاسخ
| پاسخ‌دهندگان      =۶ پاسخ
خط ۵۲: خط ۵۱:
::::::پس [[تقوا]] است که سبب [[نورانیت]] و [[قرب]] به آن جناب و اتصال روحی با آن [[حضرت]] می‌شود در [[توقیع شریف]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} به [[شیخ مفید]] می‌فرماید: "پس هر فردی از شما عمل کند به آن چیزی که به وسیله آن به [[محبّت]] ما نزدیک می‌شود، و دوری کند از آن چیزهایی که به وسیله آن به اکراه و [[خشم]] ما نزدیک می‌شود. پس به درستی که امر [[ظهور]] ما یک دفعه و ناگهانی است در وقتی که [[توبه]] برای فرد، نفعی ندارد و [[نجات]] نمی‌دهد او را از عقاب ما، پشیمانی بر رفتارهای ناپسند. [[خداوند]] شما را با الهامات غیبی خود [[ارشاد]] و توفیقات خویش را در سایه رحمتش نصیب شما فرماید"<ref>الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۵.</ref>.
::::::پس [[تقوا]] است که سبب [[نورانیت]] و [[قرب]] به آن جناب و اتصال روحی با آن [[حضرت]] می‌شود در [[توقیع شریف]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} به [[شیخ مفید]] می‌فرماید: "پس هر فردی از شما عمل کند به آن چیزی که به وسیله آن به [[محبّت]] ما نزدیک می‌شود، و دوری کند از آن چیزهایی که به وسیله آن به اکراه و [[خشم]] ما نزدیک می‌شود. پس به درستی که امر [[ظهور]] ما یک دفعه و ناگهانی است در وقتی که [[توبه]] برای فرد، نفعی ندارد و [[نجات]] نمی‌دهد او را از عقاب ما، پشیمانی بر رفتارهای ناپسند. [[خداوند]] شما را با الهامات غیبی خود [[ارشاد]] و توفیقات خویش را در سایه رحمتش نصیب شما فرماید"<ref>الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۵.</ref>.
::::::در [[توقیع]] دیگری به [[شیخ مفید]] [[حضرت]] می‌فرمایند: "اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] در اطاعتش موفق گرداند، قلوبشان در وفا نمودن به عهدی که بر ذمه آنها است مجتمع و هماهنگ می‌شد فرصت [[دیدار]] ما برای آنها به تأخیر نمی‌افتاد و هرچه زودتر [[سعادت]] [[ملاقات]] توأم با [[معرفت]] و به وجه [[صدق]] برای آنها حاصل می‌شد، پس ما را از آنها مخفی نمی‌سازد مگر آن‌چه که از آنها به ما می‌رسد و ما از آن کراهت داریم و آن را نمی‌پسندیم"<ref>الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۸؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۶.</ref>.
::::::در [[توقیع]] دیگری به [[شیخ مفید]] [[حضرت]] می‌فرمایند: "اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] در اطاعتش موفق گرداند، قلوبشان در وفا نمودن به عهدی که بر ذمه آنها است مجتمع و هماهنگ می‌شد فرصت [[دیدار]] ما برای آنها به تأخیر نمی‌افتاد و هرچه زودتر [[سعادت]] [[ملاقات]] توأم با [[معرفت]] و به وجه [[صدق]] برای آنها حاصل می‌شد، پس ما را از آنها مخفی نمی‌سازد مگر آن‌چه که از آنها به ما می‌رسد و ما از آن کراهت داریم و آن را نمی‌پسندیم"<ref>الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۸؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۶.</ref>.
::::::پس آنچنان که از کلمات گهربار خود آن وجود مقدّس برداشت می‌شود تنها چیزی که نمی‌گذارد آن چهره نورانی را مشاهده کنیم اعمال سوء ماست که آن مولا را ناراحت می‌سازد در [[حقیقت]] علّت اصلی این [[حجاب]] بین ما و آن [[حضرت]] در خود ماست. [[معصیت خدا]] سبب می‌شود که [[دل]] و [[قلب]] [[انسان]] از [[محبت]] [[خاندان]] [[وحی]] خالی گردد و بعد روحی و جسمی از آقا [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} پیش آید و اعمال ناشایست ما این اتصال روحی با [[امام]] را از بین برده و سبب دور شدن ما از آن وجود مقدّس گردیده.
::::::پس آنچنان که از کلمات گهربار خود آن وجود مقدّس برداشت می‌شود تنها چیزی که نمی‌گذارد آن چهره نورانی را مشاهده کنیم اعمال سوء ماست که آن مولا را ناراحت می‌سازد در [[حقیقت]] علّت اصلی این [[حجاب]] بین ما و آن [[حضرت]] در خود ماست. [[معصیت خدا]] سبب می‌شود که [[دل]] و [[قلب]] [[انسان]] از ###[[313]]### [[خاندان]] [[وحی]] خالی گردد و بعد روحی و جسمی از آقا [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} پیش آید و اعمال ناشایست ما این اتصال روحی با [[امام]] را از بین برده و سبب دور شدن ما از آن وجود مقدّس گردیده.
::::::در تشرّف [[علی بن ابراهیم بن مهزیار]] اهوازی، [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} همین نکته را باز تذکر نموده‌اند که پسر مهزیار [[نقل]] می‌کند که پس از توسّلات عدیده‌ای در یک سفر در جستجوی آن وجود مقدّس به [[مکه]] مشرّف می‌شود، شبی در [[مسجد الحرام]] مقابل درب [[کعبه]] شخص وارسته‌ای را می‌بیند که پس از [[سلام]] و معرفی خود به این‌که از سوی [[حضرت]] [[مأمور]] بردن پسر مهزیار به جهت پابوسی [[حضرت]] [[امام مهدی|بقیة اللّه]] {{ع}} است، از پسر مهزیار می‌پرسد: چه چیزی را طلب می‌کنی ای ابا الحسن؟
::::::در تشرّف [[علی بن ابراهیم بن مهزیار]] اهوازی، [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} همین نکته را باز تذکر نموده‌اند که پسر مهزیار [[نقل]] می‌کند که پس از توسّلات عدیده‌ای در یک سفر در جستجوی آن وجود مقدّس به [[مکه]] مشرّف می‌شود، شبی در [[مسجد الحرام]] مقابل درب [[کعبه]] شخص وارسته‌ای را می‌بیند که پس از [[سلام]] و معرفی خود به این‌که از سوی [[حضرت]] [[مأمور]] بردن پسر مهزیار به جهت پابوسی [[حضرت]] [[امام مهدی|بقیة اللّه]] {{ع}} است، از پسر مهزیار می‌پرسد: چه چیزی را طلب می‌کنی ای ابا الحسن؟
::::::او می‌گوید، گفتم: امامی که محجوب و مخفی از عالم است. گفت: او از شما پوشیده و مخفی نیست و لکن اعمال بد شما او را از شما پوشانده و مخفی ساخته است.
::::::او می‌گوید، گفتم: امامی که محجوب و مخفی از عالم است. گفت: او از شما پوشیده و مخفی نیست و لکن اعمال بد شما او را از شما پوشانده و مخفی ساخته است.
۱۹٬۴۱۸

ویرایش