مقام محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - ':"' به ': "'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی')
جز (جایگزینی متن - ':"' به ': "')
خط ۲۰: خط ۲۰:
*[[ائمه اطهار]]{{عم}} نیز همین طور در روز قیامت شفاعت خواهند کرد<ref>الفضائل، شاذان بن جبرئیل: ۱۲۱، کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین {{ع}}: ۳۱۷ - ۳۱۸، شرح احقاق الحق: ج۵، ص:۲۰.</ref><ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص:۴۴۲.</ref>.
*[[ائمه اطهار]]{{عم}} نیز همین طور در روز قیامت شفاعت خواهند کرد<ref>الفضائل، شاذان بن جبرئیل: ۱۲۱، کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین {{ع}}: ۳۱۷ - ۳۱۸، شرح احقاق الحق: ج۵، ص:۲۰.</ref><ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص:۴۴۲.</ref>.
*این مقام را [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} دارند. اما نه این که ما مغرور بشویم، باید لیاقت شفاعت داشته باشیم<ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص:۴۴۲.</ref>.
*این مقام را [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} دارند. اما نه این که ما مغرور بشویم، باید لیاقت شفاعت داشته باشیم<ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص:۴۴۲.</ref>.
*در روایتی [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} می‌فرماید:"از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} شنیدم که می‌فرمود: هرگاه روز قیامت مردم به صحنه محشر بیایند فریاد کننده‌ای فریاد می‌زند: ای [[رسول خدا]]! به راستی خدای متعال به واسطه تو، دوستان تو و دوستان [[اهل بیت]] تو را؛ آنان که ولایت [[اهل بیت]] تو را پذیرفته‌اند، از مجازات ایمن داشته است، پس آنچه بخواهند، پاداش بده. من می‌گویم: پرورگارا! پاداش آنان بهشت است. دستور می‌رسد: بهشت را از آنان پر کن؛ هر قدر که خواهی. پس این همان مقام محمود و پسندیده‌ای است که خدا به آن مقام مرا وعده داده است"<ref>{{عربی|" سَمِعْتُ النَّبِيَّ {{صل}} يَقُولُ‏: إِذَا حُشِرَ النَّاسُ‏ يَوْمَ‏ الْقِيَامَةِ نَادَى‏ مُنَادٍ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ اسْمُهُ قَدْ أَمْكَنَكَ مِنْ مُجَازَاةِ مُحِبِّيكَ وَ مُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِكَ الْمُوَالِينَ لَهُمْ فِيكَ وَ الْمُعَادِينَ مَنْ عَادَاهُمْ فِيكَ فَكَافِهِمْ بِمَا شِئْتَ فَأَقُولُ يَا رَبِّ الْجَنَّةَ وَ أُنَادِي بَوِّئْهُمْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ فَذَلِكَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِي وُعِدْتُ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ ارشاد القلوب: ج۲، ص:۲۵۶، بحار الأنوار: ج۶۵، ص:۱۱۷.</ref><ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص:۴۴۳.</ref>.
*در روایتی [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} می‌فرماید: "از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} شنیدم که می‌فرمود: هرگاه روز قیامت مردم به صحنه محشر بیایند فریاد کننده‌ای فریاد می‌زند: ای [[رسول خدا]]! به راستی خدای متعال به واسطه تو، دوستان تو و دوستان [[اهل بیت]] تو را؛ آنان که ولایت [[اهل بیت]] تو را پذیرفته‌اند، از مجازات ایمن داشته است، پس آنچه بخواهند، پاداش بده. من می‌گویم: پرورگارا! پاداش آنان بهشت است. دستور می‌رسد: بهشت را از آنان پر کن؛ هر قدر که خواهی. پس این همان مقام محمود و پسندیده‌ای است که خدا به آن مقام مرا وعده داده است"<ref>{{عربی|" سَمِعْتُ النَّبِيَّ {{صل}} يَقُولُ‏: إِذَا حُشِرَ النَّاسُ‏ يَوْمَ‏ الْقِيَامَةِ نَادَى‏ مُنَادٍ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ اسْمُهُ قَدْ أَمْكَنَكَ مِنْ مُجَازَاةِ مُحِبِّيكَ وَ مُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِكَ الْمُوَالِينَ لَهُمْ فِيكَ وَ الْمُعَادِينَ مَنْ عَادَاهُمْ فِيكَ فَكَافِهِمْ بِمَا شِئْتَ فَأَقُولُ يَا رَبِّ الْجَنَّةَ وَ أُنَادِي بَوِّئْهُمْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ فَذَلِكَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ الَّذِي وُعِدْتُ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ ارشاد القلوب: ج۲، ص:۲۵۶، بحار الأنوار: ج۶۵، ص:۱۱۷.</ref><ref>ر. ک. [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر ج۴ (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]؛ ج۴، ص:۴۴۳.</ref>.


==منابع==
==منابع==
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش