بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ربات: جایگزینی ردهٔ پرسش‌های جامع امامت و ولایت با پرسش‌)
خط ۱۷: خط ۱۷:
== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست==
[[پرونده:Pic627.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی علی‌زاده]]]]
[[پرونده:Pic627.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی علی‌زاده]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[قرآن کریم]]، "ایمان به غیب" را اولین شاخص "تقوا" بر می‌شمارد. بر اساس هستی‌شناسی توحیدی، عالم از دو بخش "نشئه شهود" و "نشئه غیب" یعنی عالم مشهود و محسوس و عالم نامشهود و غیر محسوس تشکیل یافته است. موحدِ متقی کسی است که عالم نامحسوسِ "غیب" را به همه گستردگی و عناصر و اجزاءش باور داشته باشد. در این زمینه، [[علامه طباطبایی]] چنین می‌فرمایند: {{عربی|الغیب خلاف الشهاده ویطلق علی ما لا یقع علیه الحس وهو الله سبحانه وآیاته الکبری الغائبه عن حواسنا...}}<ref>المیزان، محمد حسین طباطبایی، ج ۱، ص ۴۹.</ref>.
::::::«[[قرآن کریم]]، "[[ایمان به غیب]]" را اولین شاخص "[[تقوا]]" بر می‌شمارد. بر اساس [[هستی‌شناسی]] [[توحیدی]]، عالم از دو بخش "نشئه [[شهود]]" و "نشئه [[غیب]]" یعنی [[عالم مشهود]] و محسوس و عالم نامشهود و غیر محسوس تشکیل یافته است. موحدِ متقی کسی است که عالم نامحسوسِ "[[غیب]]" را به همه گستردگی و عناصر و اجزاءش [[باور]] داشته باشد. در این زمینه، [[علامه طباطبایی]] چنین می‌فرمایند: {{عربی|الغیب خلاف الشهاده ویطلق علی ما لا یقع علیه الحس وهو الله سبحانه وآیاته الکبری الغائبه عن حواسنا...}}<ref>المیزان، محمد حسین طباطبایی، ج ۱، ص ۴۹.</ref>. "[[غیب]]، ضد [[شهادت]] (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که [[خداوند سبحان]] و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود".
:::::: "غیب، ضد شهادت (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که خداوند سبحان و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود".
::::::از آنجا که [[حضرت]] [[امام مهدی|حجت بن الحسن المهدی]] {{ع}}، [[منجی موعود]] و [[منتظَر]]، از بزرگترین آیاتِ<ref>در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.</ref> [[پنهان]] [[الهی]] است - که [[خداوند سبحان]] در [[قرآن مجید]]، [[ظهور]] او را [[وعده]] حتمی خود معرفی فرموده است<ref>مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت</ref> - بر پایه [[آیات]] پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که [[ایمان]] به حضرتش از مقومات [[تقوا]] و عامل [[رستگاری]] شمرده می‌شود.
از آنجا که حضرت [[امام مهدی|حجت بن الحسن المهدی]] {{ع}}، منجی موعود و منتظَر، از بزرگترین آیاتِ<ref>در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.</ref> پنهان الهی است - که خداوند سبحان در [[قرآن مجید]]، [[ظهور]] او را وعده حتمی خود معرفی فرموده است<ref>مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت</ref> - بر پایه آیات پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که ایمان به حضرتش از مقومات تقوا و عامل رستگاری شمرده می‌شود.
::::::همچنین [[علامه طباطبایی]] در بحث روایی ذیل همین [[آیه]]، این [[حدیث]] درخور توجه را از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کنند: {{عربی|"عن الصادق {{ع}} فی قوله تعالی{{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}} قال: "من آمن بقیام ال[[قائم]] {{ع}}؛ أنه [[حق]]"؛ أقول وهذا المعنی مروی فی غیر هذه الروایه}}<ref>المیزان، ج ۱، ص ۵۰.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} درباره {{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}} "الذین یؤمنون بالغیب" فرمودند: "اینان کسانی هستند که به [[قیام]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} [[باور]] دارند و آن را [[حق]] می‌شمارند". تا اینجا [[ضرورت]] [[ایمان]] به "[[مهدویت]]" روشن شد<ref>[[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)]]، ص۶۲، ۶۳.</ref>.
::::::همچنین [[علامه طباطبایی]] در بحث روایی ذیل همین آیه، این حدیث درخور توجه را از [[امام صادق]] {{ع}} نقل می‌کنند: {{عربی|"عن الصادق {{ع}} فی قوله تعالی{{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}} قال: "من آمن بقیام ال[[قائم]] {{ع}}؛ أنه حق"؛ أقول وهذا المعنی مروی فی غیر هذه الروایه}}<ref>المیزان، ج ۱، ص ۵۰.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} درباره {{متن قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}} "الذین یؤمنون بالغیب" فرمودند: "اینان کسانی هستند که به قیام [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} باور دارند و آن را حق می‌شمارند". تا اینجا ضرورت ایمان به "[[مهدویت]]" روشن شد<ref>[[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)]]، ص۶۲، ۶۳.</ref>.


==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش