الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[ماجرای خسف بیدا چیست؟ (پرسش)|ماجرای خسف بیدا چیست؟]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[آیا تطبیق‌دادن نشانه‌های ظهور با افراد و حوادث جامعه صحیح است؟ (پرسش)|آیا تطبیق‌دادن نشانه‌های ظهور با افراد و حوادث جامعه صحیح است؟]]'''</big></div>


<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
پرونده:7474646.jpg|''[[نجم‌الدین طبسی|طبسی]]''
پرونده:11046759983.jpg|''[[محمد محمدی ری‌شهری|ری‌شهری]]''
پرونده:151879.jpg|''[[نصرت‌الله آیتی|آیتی]]''
پرونده:639225282.jpg|''[[محسن قرائتی|قرائتی]]''
پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
پرونده:Pic259.jpg|''[[عبدالمجید زهادت|زهادت]]''
پرونده:9030760879.jpg|''[[سید حسن زمانی|زمانی]]''
{{پایان}}
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


*یکی از نشانه‌‌های حتمی [[ظهور]]، [[خسف]] [[سرزمین بیداء]] است. واژه [[خسف]] به معنای فرو رفتن و [[پنهان]] شدن است. [[بیداء]] در لغت به معنای دشت هموار، پهناور و خالی از سکنه و [[آب]] و علف است و نام سرزمینی است بین [[مکه]] و [[مدینه]]. [[بیداء]] را ذات الجیش هم می‌گویند. بر اساس فرمایش [[امام صادق]] {{ع}} در مسیر [[مکه]] به [[مدینه]] [[نماز]] در سه مکان [[مکروه]] است: ذات الجیش، ذات السلاسل و وادی ضَجنان. وادی ضجنان معروف است و درگیری‌هایی در آن جا وجود داشته است. هر سه وادی محل [[خسف]] [[دجال]] است؛ و [[مکروه]] بودن [[نماز]] در این مکان‌ها، یا بدان لحاظ است که این سه مکان محل نزولِ [[غضب]] و [[انتقام]] [[الهی]] هستند و یا ممکن است به [[لشکر]] [[دجال]] کاری نداشته و عده دیگری در این مکان‌ها فرو روند.
===[[دلایل]] صحیح نبودن تطبیق [[نشانه‌ها]] بر افراد و حوادث===
*منطقه [[بیداء]] و ذات الجیش دو [[خسف]] دارد: یکی [[خسف]] [[سفیانی]] و دیگری [[خسف]] [[دجال]].
*یکی از نکات بسیار مهمی که در باب [[علائم ظهور]] باید به آن توجه داشت بحث [[تطبیق علائم]] مطرح شده در [[روایات]] با اتفاقات واقع شده است، بدین معنی که با تطبیق دادن یک حادثه خارجی با آنچه در [[روایات]] ذکر شده، آن حادثه همان علامتی دانسته شود که [[امام]] خبر داده است. تطبیق دادن در صورتی که با [[دلایل]] کافی و مستند باشد، اشکالی ندارد ولی [[تطبیق علائم]] با وقایع خارجی بدون شواهد قطعی کار درستی نیست. به [[دلیل]] آنکه:
#منظور از [[خسف]] [[سفیانی]] این است، پس از آنکه [[سپاه سفیانی]] به قصد [[ترور]] [[امام مهدی]]  عازم [[مکه]] می‌شود، میانه راه و در منطقه [[بیداء]]، [[منادی آسمانی]] ندا داده و به [[زمین]]، [[دستور]] فرو بلعیدن [[لشکر سفیانی]] را می‌دهد. این [[لشکر]] در [[زمین]] فرو می‌رود و به جز دو یا سه نفر کسی از آنها زنده نمی‌ماند. و این در [[زمان ظهور]] یا قبل از [[ظهور]] [[قائم]]{{ع}} است. این رخداد حادثه‌ای [[اعجازآمیز]] است که با ارادۀ خداوندی و دخالت نیروهای غیبی انجام می‌پذیرد.
#منابع اصلی و قدیمی [[شیعه]] معمولاً از نشانه‌هایی محدود نام برده‌اند و برخی از این نشانه‌هایی که مطرح می‌شود، در این منابع ذکر نشده است.
#منظور از [[خسف]] [[دجال]] نیز این است، [[دجال]] وقتی می‌فهمد [[امام مهدی]]{{ع}} [[خروج]] کرده و در [[مکه]] است، قصد [[مکه]] می‌کند، در روز [[خروج]] [[امام]]{{ع}}، [[حضرت عیسی]]{{ع}} نیز از [[آسمان]] فرود می‌آید. [[امام]]{{ع}}، در [[مسجد الحرام]] به ایشان [[تکلیف]] می‌کند که پیش بایست تا به تو [[اقتدا]] کنم، و [[حضرت عیسی]]{{ع}} نیز می‌گوید: «من [[امت]] جد تو و تابع شما هستم، شما پیش بایستید» پس [[حضرت]] پیش می‌ایستد و ایشان به [[امام]]{{ع}}، [[اقتدا]] می‌کند و [[اهل مکه]] همه (جمعی با میل و جمعی با کراهت) با [[امام]]{{ع}} [[بیعت]] می‌کنند؛ بعد [[امام]]{{ع}} به طرف [[مدینه]] می‌رود، و [[دجال]] نیز در نزدیکی [[مدینه منوره]] به [[امام]]{{ع}} می‌رسد و در همان ذات الجیش، دعوی [[الوهیت]] می‌کند. [[امام]]{{ع}} [[حضرت عیسی]] {{ع}} را که پیش قراولِ [[لشکر]] آن [[حضرت]] ‌است به نزد [[دجال]] می‌فرستد و او را به [[اسلام]] می‌خواند؛ امّا [[دجال]] قبول نمی‌کند؛ لذا [[حضرت]] او را به [[قتل]] می‌رساند. و [[زمین]] [[بیداء]] که دو فرسخ است و قبلاً [[لشکر]] [[سفیانی]] را فرو برده؛ جسد [[دجال]] و مرکب و لشکرش را نیز فرو می‌برد.
#اسناد برخی از [[احادیث]] دارای اشکال است.
#معلوم نیست این واقعۀ خارجی واقعاً و حقیقتاً همان [[پیش‌گویی]] [[امام]] باشد، شاید مراد [[امام]] واقعۀ خارجی دیگری باشد.
#در مواردی که سخن از وقوع یک نشانه و [[فرج]] بعد از آن شده، گویا مراد، [[فرج]] و [[ظهور]] [[امام زمان]]{{ع}} نیست، بلکه یک [[گشایش]] و [[آرامش]] و راحتی برای [[مؤمنان]] مورد نظر است.


<div class="readmoreButton">[[ماجرای خسف بیدا چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
===[[دلیل]] بیان [[نشانه‌ها]] از طرف [[معصوم]]===
*بنابراین اظهار نظر قطعی در رابطه با اینکه برخی از [[علائم]]، تحقق یافته کار صحیحی نیست. ممکن است کسی بگوید: در این صورت بیان [[علائم]] چه فایده‌ای دارد؟ زیرا ما [[نیاز]] به [[علائم]] داشتیم تا [[ظهور]] را بتوانیم تشخصیص دهیم در حالی که به وقایع خارجی به عنوان علامت نمی‌تواند تکیه کرد.
در پاسخ باید گفت: شباهت یک واقعه خارجی با یک علامت این احتمال را در ذهن ایجاد می‌کند که شاید این واقعه همان علامتی باشد که [[امام]] خبر داده است و لذا [[انسان]] به دنبال [[کسب آمادگی]] بیشتر برای [[ظهور]] خواهد بود. و از طرفی چون صرف احتمال است لذا اگر [[ظهور]] واقع نشد [[انسان]] دچار [[سرخوردگی]] نمی‌شود و روحیۀ خود را از دست نمی‌دهد. تطبیق بدون [[دلیل]]، باعث ایجاد [[امید]] کاذب در [[جامعه]] می‌شود و به دنبال اتفاق نیفتادن [[ظهور]] بعد از این تطبیق، [[یأس]] و [[ناامیدی]] جای آن را می‌گیرد و چه بسا انسان‌هایی که این تطبیق را [[باور]] کرده‌اند، نسبت به اصل [[ظهور]]، دلسرد و [[ناامید]] و نسبت به روایت‌های [[اهل بیت]]{{عم}} دچار [[شک]] و [[تردید]] شوند.
 
<div class="readmoreButton">[[آیا تطبیق‌دادن نشانه‌های ظهور با افراد و حوادث جامعه صحیح است؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
۲٬۱۱۶

ویرایش