←چکیده
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←چکیده) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== چکیده == | == چکیده == | ||
سرآغاز این مناظرهها، مقدمهای در ۸۶ صفحه بدین مضمون است: | |||
«پس از ورود به کراچی ـ پایتخت آن روز پاکستان ـ خبر ورود داعی را جراید مهمّ نشر دادند... در هر کجا که وارد میشدیم با تجلیات بی سابقه ملی مورد استقبال واقع و در غالب این شهرهای مهمّ از طرف علمای ادیان و مذاهب باب مناظرات باز میشد. از جمله مجالس مهمّ، مناظرهای بود که با علمای هنود و براهمه در شهر دهلی، با حضور گاندی پیشوای ملّی هند واقع شد که در جراید مفصلاً درج گردید... چون اصرار بر حرکت به سمت ایران داشتم، از اطراف نامههای دعوت میرسید و از طرف رجال مهمّ شیعه پنجاب به پیشاور ـ که آخرین شهر مهمّ سر حدّی پنجاب به افغانستان است ـ دعوت شدم... عصرها در امام باره (حسینیه) عادل بیک و سالدار، مجلس مهمّی تشکیل و با حضور صاحبان ادیان و مذاهب مختلفه ادای وظیفه مینمودم. چون اکثریّت مردم پیشاور از برادران اهل تسنن هستند، در مدت سه ساعت که منبر بودم، روی سخن با آنها بود... پس از منبر شبها در مجلس خصوصی ساعاتی به مناظره میگذشت. روزی پس از منبر، خبر دادند: دو نفر از اکابر علمای کابل به نامهای حافظ محمد رشید و شیخ عبدالسلام وارد شدهاند و تقاضای ملاقات نمودند، ده شب پی در پی پس از نماز میآمدند و در هر شب ساعاتی ممتد ـ که غالباً به ۷-۶ ساعت میکشید و بعضی شبها تا مقارن طلوع فجر، وقتمان به مباحثات و مناظرات میگذشت. در پایان، ۶ نفر از رجال و ملّاکین و اصناف محترم اهل تسنن مذهب حقه تشیع اختیار نمودند»<ref> ص ۹۴-۹۲ با اختصار</ref> '''<font color="red"><small>{تحت عنوان درباره کتاب}</small></font>''' | «پس از ورود به کراچی ـ پایتخت آن روز پاکستان ـ خبر ورود داعی را جراید مهمّ نشر دادند... در هر کجا که وارد میشدیم با تجلیات بی سابقه ملی مورد استقبال واقع و در غالب این شهرهای مهمّ از طرف علمای ادیان و مذاهب باب مناظرات باز میشد. از جمله مجالس مهمّ، مناظرهای بود که با علمای هنود و براهمه در شهر دهلی، با حضور گاندی پیشوای ملّی هند واقع شد که در جراید مفصلاً درج گردید... چون اصرار بر حرکت به سمت ایران داشتم، از اطراف نامههای دعوت میرسید و از طرف رجال مهمّ شیعه پنجاب به پیشاور ـ که آخرین شهر مهمّ سر حدّی پنجاب به افغانستان است ـ دعوت شدم... عصرها در امام باره (حسینیه) عادل بیک و سالدار، مجلس مهمّی تشکیل و با حضور صاحبان ادیان و مذاهب مختلفه ادای وظیفه مینمودم. چون اکثریّت مردم پیشاور از برادران اهل تسنن هستند، در مدت سه ساعت که منبر بودم، روی سخن با آنها بود... پس از منبر شبها در مجلس خصوصی ساعاتی به مناظره میگذشت. روزی پس از منبر، خبر دادند: دو نفر از اکابر علمای کابل به نامهای حافظ محمد رشید و شیخ عبدالسلام وارد شدهاند و تقاضای ملاقات نمودند، ده شب پی در پی پس از نماز میآمدند و در هر شب ساعاتی ممتد ـ که غالباً به ۷-۶ ساعت میکشید و بعضی شبها تا مقارن طلوع فجر، وقتمان به مباحثات و مناظرات میگذشت. در پایان، ۶ نفر از رجال و ملّاکین و اصناف محترم اهل تسنن مذهب حقه تشیع اختیار نمودند»<ref> ص ۹۴-۹۲ با اختصار</ref> '''<font color="red"><small>{تحت عنوان درباره کتاب}</small></font>''' | ||
== چاپ جدید== | == چاپ جدید== |