چگونه روحیه انتظار را در خود تقویت کنیم؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۴۹
، ۲ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - '==پرسشهای وابسته== {{پرسمان انتظار فرج}}' به '{{پرسمان انتظار فرج}}'
جز (ربات: جایگزینی ردهٔ پرسشهای جامع امامت و ولایت با پرسش) |
جز (جایگزینی متن - '==پرسشهای وابسته== {{پرسمان انتظار فرج}}' به '{{پرسمان انتظار فرج}}') |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
:::::*با اقدامات آن [[حضرت]]، [[خرافات]] و پیرایهها برکنار و [[شریعت]] [[ناب]] [[اسلام]] [[ظهور]] مییابد، [[عدالت]] واقعی برقرار میشود، [[کتاب خدا]] از مهجوریت خارج میگردد و محور گردش امور [[جامعه]] قرار میگیرد. از جنایتکاران [[تاریخ]] [[انتقام]] گرفته میشود و صدها مورد دیگر که در [[روایات]] و [[ادعیه]] به آنها اشاره شده است. توجه به این کارنامه و توجه به این که هستی به [[برکت]] او پا برجاست، [[انتظار]] را در ما شکوفا میکند. [[انتظار]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[انتظار]] همه خوبی هاست و محو همه بدیها. مگر میشود کسی [[منتظر ظهور]] خوبیها و محو بدیها نباشد؟ این نوع [[معرفت]] و [[آگاهی]]، [[انسان]] را وادار میکند که به [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} به عنوان کسی که این اهداف را محقق میسازد؛ [[سلام]] بدهد؛ آن هم سلامی جامع. [[سلام]] بر قیامش، [[سلام]] بر قعودش، [[سلام]] بر رکوعش، [[سلام]] بر سجودش، [[سلام]] بر قنوتش: {{عربی|" السَّلَامُ عَلَيْكَ بِجَوَامِعِ السَّلَام، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَقوُمَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُت"}} این [[معرفت]] است که [[انسان]] را وادار میکند در فراق او [[اشک]] بریزد و بگوید: یا [[مهدی]]!: "برای من سخت است که همه را ببینم ولی تو را نبینم"<ref>{{عربی|" عَزِيزٌ عَلَيَ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لَا تُرَى "}}</ref> ای [[مهدی]]!: "راهی هست که تو را [[ملاقات]] کنم" <ref>{{عربی|" هَلْ إِلَيْكَ يَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقَى "}}</ref>. اگر کسی به این [[معرفت]] برسد که [[ولی خدا]] هر روز برای ما [[دعا]] میکند و ما را از یاد نمیبرد و [[واسطه فیض]] ماست؛ آن گاه [[عشق]] و علاقهاش به آن [[حضرت]] زیاد میشود»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهتنما (کتاب)|جهتنما]]، ص ۸۶ - ۹۸.</ref>. | :::::*با اقدامات آن [[حضرت]]، [[خرافات]] و پیرایهها برکنار و [[شریعت]] [[ناب]] [[اسلام]] [[ظهور]] مییابد، [[عدالت]] واقعی برقرار میشود، [[کتاب خدا]] از مهجوریت خارج میگردد و محور گردش امور [[جامعه]] قرار میگیرد. از جنایتکاران [[تاریخ]] [[انتقام]] گرفته میشود و صدها مورد دیگر که در [[روایات]] و [[ادعیه]] به آنها اشاره شده است. توجه به این کارنامه و توجه به این که هستی به [[برکت]] او پا برجاست، [[انتظار]] را در ما شکوفا میکند. [[انتظار]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[انتظار]] همه خوبی هاست و محو همه بدیها. مگر میشود کسی [[منتظر ظهور]] خوبیها و محو بدیها نباشد؟ این نوع [[معرفت]] و [[آگاهی]]، [[انسان]] را وادار میکند که به [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} به عنوان کسی که این اهداف را محقق میسازد؛ [[سلام]] بدهد؛ آن هم سلامی جامع. [[سلام]] بر قیامش، [[سلام]] بر قعودش، [[سلام]] بر رکوعش، [[سلام]] بر سجودش، [[سلام]] بر قنوتش: {{عربی|" السَّلَامُ عَلَيْكَ بِجَوَامِعِ السَّلَام، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَقوُمَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُت"}} این [[معرفت]] است که [[انسان]] را وادار میکند در فراق او [[اشک]] بریزد و بگوید: یا [[مهدی]]!: "برای من سخت است که همه را ببینم ولی تو را نبینم"<ref>{{عربی|" عَزِيزٌ عَلَيَ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لَا تُرَى "}}</ref> ای [[مهدی]]!: "راهی هست که تو را [[ملاقات]] کنم" <ref>{{عربی|" هَلْ إِلَيْكَ يَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقَى "}}</ref>. اگر کسی به این [[معرفت]] برسد که [[ولی خدا]] هر روز برای ما [[دعا]] میکند و ما را از یاد نمیبرد و [[واسطه فیض]] ماست؛ آن گاه [[عشق]] و علاقهاش به آن [[حضرت]] زیاد میشود»<ref>[[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهتنما (کتاب)|جهتنما]]، ص ۸۶ - ۹۸.</ref>. | ||
{{پرسمان انتظار فرج}} | {{پرسمان انتظار فرج}} | ||