←راهکار ایجاد امید به آینده و عامل بازدرانده در مقابل ظلم
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
*باید توجه داشت، ریشه کن شدن قطعی [[طاغیان]] و [[ظالمان]] حاصل نمی‌شود الا در سایۀ [[امید به ظهور]] و [[انتظار]]. این [[انتظار]] به [[ظهور]] است که [[انسان‌ها]] مخصوصاً [[شیعیان]] را در برابر صدمات و لطمات عظیمی که بر آنها وارد شده پرورش داده و [[فکر]] [[شیعه]] و جامعۀ [[شیعه]] را از زوال و انقراض نگه داشته و تا به امروز این [[فکر]] و [[عقیده]] و [[ایمان]]، توانسته عامل بقای [[شیعه]] و [[پایداری]] و [[استقامت]] [[شیعیان]] بشود<ref>ر.ک. طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۱.</ref>. شیعیانی که با آن وضع دلخراشی با [[حکومت]] [[بنی‌امیه]] و بنی‌عباس روبرو شده بودند، آن چنانکه تمام حیثیات و [[شؤون]] ظاهری و [[اجتماعی]] آنها از بین رفت و از همۀ [[مشاغل]]، [[محروم]] و در همه جا مورد تعقیب جاسوسان [[حکومت]] قرار گرفته و از کمترین مجازات، یعنی زندان تا مجازات‌های شدید، یعنی بریدن دست و پا و زبان و بینی و شکنجه‌های غیر قابل [[تحمل]] دیگر را [[تحمل]] کردند، چنانچه اگر [[منتظران]] دستشان از این عامل یعنی [[انتظار]] و [[امید به ظهور]] خالی بود و [[اعتقاد]] به [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]] و [[شکست]] [[باطل]] و [[ستم]] در مقابل ظالمین را نداشتند، برایشان [[توان]] [[مقاومت]] [[باقی]] نمی‌ماند و به کلی از پیروزیشان در مقابل ظالمین نا [[امید]] می‌‌شدند<ref>ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۶.</ref>. | *باید توجه داشت، ریشه کن شدن قطعی [[طاغیان]] و [[ظالمان]] حاصل نمی‌شود الا در سایۀ [[امید به ظهور]] و [[انتظار]]. این [[انتظار]] به [[ظهور]] است که [[انسان‌ها]] مخصوصاً [[شیعیان]] را در برابر صدمات و لطمات عظیمی که بر آنها وارد شده پرورش داده و [[فکر]] [[شیعه]] و جامعۀ [[شیعه]] را از زوال و انقراض نگه داشته و تا به امروز این [[فکر]] و [[عقیده]] و [[ایمان]]، توانسته عامل بقای [[شیعه]] و [[پایداری]] و [[استقامت]] [[شیعیان]] بشود<ref>ر.ک. طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۱.</ref>. شیعیانی که با آن وضع دلخراشی با [[حکومت]] [[بنی‌امیه]] و بنی‌عباس روبرو شده بودند، آن چنانکه تمام حیثیات و [[شؤون]] ظاهری و [[اجتماعی]] آنها از بین رفت و از همۀ [[مشاغل]]، [[محروم]] و در همه جا مورد تعقیب جاسوسان [[حکومت]] قرار گرفته و از کمترین مجازات، یعنی زندان تا مجازات‌های شدید، یعنی بریدن دست و پا و زبان و بینی و شکنجه‌های غیر قابل [[تحمل]] دیگر را [[تحمل]] کردند، چنانچه اگر [[منتظران]] دستشان از این عامل یعنی [[انتظار]] و [[امید به ظهور]] خالی بود و [[اعتقاد]] به [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]] و [[شکست]] [[باطل]] و [[ستم]] در مقابل ظالمین را نداشتند، برایشان [[توان]] [[مقاومت]] [[باقی]] نمی‌ماند و به کلی از پیروزیشان در مقابل ظالمین نا [[امید]] می‌‌شدند<ref>ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۶.</ref>. | ||
==راهکار ایجاد [[امید]] به [[آینده]] و عامل بازدرانده در مقابل [[ظلم]]== | ==راهکار ایجاد [[امید]] به [[آینده]] و عامل بازدرانده در مقابل [[ظلم]]== | ||
*شاید بتوان گفت اولین راهکاری که می‌‌تواند سایۀ [[امید]] به [[آینده]] را برای [[مسلمانان]] گسترش دهد [[مقاومت]] در برابر بازگشت به [[جاهلیت]] است<ref>ر.ک. صافی گلپایگانی، لطف‌الله، انتظار عامل مقاومت، سلسله مباحث امامت و مهدویت،ج۲، ص۳۴-۴۰.</ref>. مسلمانانی که با چنین [[فکر]] و [[عقیده]] [[زندگی]] می‌کنند، هرگز با گروه‌های [[فاسد]] و [[مشرک]] و خدانشناس همراه نمی‌شوند و تا می‌توانند تقدم و نوگرایی و [[آینده]] بینی و [[امید]] خود را حفظ کرده، ثابت و [[استوار]] به سوی [[هدف]] پیش می‌روند و [[اطمینان]] دارند و به [[یقین]] می‌دانند بساط [[ظلم]] و [[فساد]] برچیده شدنی است، چون این [[ظلم]] بر [[جامعه]] و بر [[فطرت]] [[بشر]] تحمیل شده است و [[آینده]] برای [[پرهیزکاران]] و [[زمین]] از آن شایستگان است: {{متن قرآن|إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref> بنابراین [[مسلمان]] [[تسلیم]] [[ظلم]] و [[فساد]] نمی‌شود و با [[ستمگران]] و [[مفسدان]] همکار و همراه و هم صدا نخواهد شد، چرا که اصل [[انتظار]]، عامل [[امید]]، بقا و [[پایداری]] برای آنان است و طرفداران [[حق]] و [[عدالت]] و اسلام‌خواهان [[حقیقی]] را در برابر تمام دستگاه‌های فشار، [[استبداد]]، [[جهل]] و [[شرک]]، [[بشر]] پرستی و [[فساد]] انگیزی پایدار نگه می‌دارد و همواره بر روشنی چراغ [[منتظران]] و [[ثبات]] قدم و [[مقاومت]] آنها می‌افزاید و آنان را در انجام [[وظایف]]، شور و [[شوق]] و [[نشاط]] می‌دهد<ref>ر.ک. صافی گلپایگانی، لطف‌الله، انتظار عامل مقاومت، سلسله مباحث امامت و مهدویت،ج۲، ص۳۴-۴۰. </ref>. | *بی‌تردید پی بردن به [[فلسفه]] و چرایی [[انتظار]] در [[دوران غیبت]] از یک سو در راستای [[معرفت]] و [[بصیرت]] در [[دین]] است و از سوی دیگر [[آگاهی]] از [[مصالح]] این امر موجب [[ثبات]] قدم و [[استواری]] بهتر [[شیعیان]] در امر [[انتظار]] خواهد شد<ref>ر.ک. گوهری، عباس، دیمه کارگراب، محسن، رسالت منتظران در زمینه سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۳ ـ ۹۵.</ref>. شاید بتوان گفت اولین راهکاری که می‌‌تواند سایۀ [[امید]] به [[آینده]] را برای [[مسلمانان]] گسترش دهد [[مقاومت]] در برابر بازگشت به [[جاهلیت]] است<ref>ر.ک. صافی گلپایگانی، لطف‌الله، انتظار عامل مقاومت، سلسله مباحث امامت و مهدویت،ج۲، ص۳۴-۴۰.</ref>. مسلمانانی که با چنین [[فکر]] و [[عقیده]] [[زندگی]] می‌کنند، هرگز با گروه‌های [[فاسد]] و [[مشرک]] و خدانشناس همراه نمی‌شوند و تا می‌توانند تقدم و نوگرایی و [[آینده]] بینی و [[امید]] خود را حفظ کرده، ثابت و [[استوار]] به سوی [[هدف]] پیش می‌روند و [[اطمینان]] دارند و به [[یقین]] می‌دانند بساط [[ظلم]] و [[فساد]] برچیده شدنی است، چون این [[ظلم]] بر [[جامعه]] و بر [[فطرت]] [[بشر]] تحمیل شده است و [[آینده]] برای [[پرهیزکاران]] و [[زمین]] از آن شایستگان است: {{متن قرآن|إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref> بنابراین [[مسلمان]] [[تسلیم]] [[ظلم]] و [[فساد]] نمی‌شود و با [[ستمگران]] و [[مفسدان]] همکار و همراه و هم صدا نخواهد شد، چرا که اصل [[انتظار]]، عامل [[امید]]، بقا و [[پایداری]] برای آنان است و طرفداران [[حق]] و [[عدالت]] و اسلام‌خواهان [[حقیقی]] را در برابر تمام دستگاه‌های فشار، [[استبداد]]، [[جهل]] و [[شرک]]، [[بشر]] پرستی و [[فساد]] انگیزی پایدار نگه می‌دارد و همواره بر روشنی چراغ [[منتظران]] و [[ثبات]] قدم و [[مقاومت]] آنها می‌افزاید و آنان را در انجام [[وظایف]]، شور و [[شوق]] و [[نشاط]] می‌دهد<ref>ر.ک. صافی گلپایگانی، لطف‌الله، انتظار عامل مقاومت، سلسله مباحث امامت و مهدویت،ج۲، ص۳۴-۴۰. </ref>. | ||
*چنانکه پس از [[رحلت]] [[رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[سیدالشهدا]]{{ع}} تا به امروز، ریشۀ تمام حرکات و نهضت‌های [[شیعه]] و [[مسلمین]] علیه [[باطل]] و استثمارگران، همین عامل یعنی فلسفۀ [[انتظار]] و [[عقیده]] به ادامۀ مبارزۀ [[حق]] علیه [[باطل]] تا [[پیروزی]] مطلق بوده است<ref>ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۶.</ref>. | *چنانکه پس از [[رحلت]] [[رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[سیدالشهدا]]{{ع}} تا به امروز، ریشۀ تمام حرکات و نهضت‌های [[شیعه]] و [[مسلمین]] علیه [[باطل]] و استثمارگران، همین عامل یعنی فلسفۀ [[انتظار]] و [[عقیده]] به ادامۀ مبارزۀ [[حق]] علیه [[باطل]] تا [[پیروزی]] مطلق بوده است<ref>ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۶.</ref>. | ||
*در [[تاریخ]] نمونه‌های بسیاری وجود دارد که [[شیعیان]] متحمل شکست‌ها و ناکامی‌های ظاهری می‌‌شدند و هر چه [[دشمنان]]، آنان را مورد [[آزار]] و اذیتشان قرا می‌‌دادند و آنها را به زندان می‌‌انداختند، [[شکنجه]] و عذاب‌ها بر آنها تحمیل می‌‌کردند تا آنها را از اجرای [[قوانین]] [[اسلام]] و برقرار کردن شعائر [[دینی]] منصرف کنند، اما به وسیلۀ همین عامل یعنی مفهوم [[انتظار]] [[شیعیان]] قد [[علم]] می‌‌کردند و باشکوهتر از گذشته به راه پرعزتشان ادامه می‌‌دادند<ref>ر.ک. طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۱.</ref>. | *در [[تاریخ]] نمونه‌های بسیاری وجود دارد که [[شیعیان]] متحمل شکست‌ها و ناکامی‌های ظاهری می‌‌شدند و هر چه [[دشمنان]]، آنان را مورد [[آزار]] و اذیتشان قرا می‌‌دادند و آنها را به زندان می‌‌انداختند، [[شکنجه]] و عذاب‌ها بر آنها تحمیل می‌‌کردند تا آنها را از اجرای [[قوانین]] [[اسلام]] و برقرار کردن شعائر [[دینی]] منصرف کنند، اما به وسیلۀ همین عامل یعنی مفهوم [[انتظار]] [[شیعیان]] قد [[علم]] می‌‌کردند و باشکوهتر از گذشته به راه پرعزتشان ادامه می‌‌دادند<ref>ر.ک. طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۱.</ref>. | ||