مسجد سهله: تفاوت میان نسخه‌ها

مسجد سهله (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۳

۱۴۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - 'یأتی: ص' به 'سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص'

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۵٬۵۴۲

ویرایش

@@ خط ۳۶: / خط ۳۶: @@
 *[[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: ای [[ابا محمد]]! گویا می‌‌بینم که [[صاحب الامر]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} به مسجد سهله آمده است و اهل و عیال آن [[حضرت]] نیز همراه او هستند. [[خدای متعال]] هیچ [[پیامبری]] را به [[پیامبری]] نفرستاده مگر آنکه در این [[مسجد]] [[نماز]] گزارده است. هر کسی که در این [[مسجد]] اقامت نماید مانند شخصی است که در [[خیمه]] [[رسول خدا]]{{صل}} ساکن است. تمام مردان و [[زنان]] [[مؤمن]] دلشان به سوی این [[مسجد]] پر می‌‌کشد و در این [[مسجد]] سنگی قرار دارد که [[شمایل]] هر [[پیامبری]] بر آن نقش بسته است<ref>شاید زمانی که حضرت مهدی{{ع}} ظهور نماید آن سنگ را خارج نموده تا همگان مشاهده کنند.</ref>. هر کسی که صادقانه در این [[مسجد]] [[دعا]] کند، به [[یقین]] حاجتش برآورده خواهد شد. هر کسی که به این [[مسجد]] پناهنده شود، از هر گزندی که از آن [[بیم]] دارد در [[امان]] خواهد بود. سپس [[حضرت]] اضافه فرمود که این [[مسجد]] از جمله بقاع متبرکه‌ای است که [[خداوند]] [[دوست]] دارد او را در آن بقاع یاد کنند و در هر شب و روز [[ملائکه]] به این [[مسجد]] آمده و به [[عبادت]] [[پروردگار]] می‌‌پردازند. آنگاه [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: اگر من در نزدیکی این [[مسجد]] [[زندگی]] می‌‌کردم، تمام نمازهایم را در این [[مسجد]] به جای می‌‌آوردم، ای [[ابا محمد]]! این توصیفاتی را که گفتم اندکی از [[فضایل]] این [[مسجد]] است. سپس [[ابوبصیر]] از [[حضرت صادق]]{{ع}} سؤال کرد: قربان شما گردم! آیا [[حضرت قائم]]{{ع}} پیوسته در این [[مسجد]] اقامت خواهد داشت؟ [[حضرت]] پاسخ داد: بلی: در [[روایت]] دیگری [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرماید: [[مستحب]] است دو رکعت [[نماز]] میان [[نماز]] [[مغرب]] و عشا در این [[مسجد]] خوانده شود و پس از آن [[دعا]] کنند، این کار باعث زدوده شدن غم‌های [[انسان]] خواهد شد<ref>مفاتیح الجنان: اعمال مسجد سهله و بحار الأنوار: ج ۵۲، ص ۳۸۱ و کافی: ج ۳، ص ۴۹۵ و بحارالانوار: ج ۱۰۰، ص ۴۳۵ و ۴۳۶.</ref>.
 *[[سید بن طاووس]] [[بهترین]] وقت برای رفتن به این [[مسجد]] و [[دعا]] و [[نماز]] را شب چهارشنبه می‌داند و اعمالی را برای آن [[نقل]] نموده است. از قدیم الایام مرسوم بوده است که هر کس [[چهل]] شب چهارشنبه را در این [[مسجد]] بیتوته کند، [[حضرت قائم]]{{ع}} را [[زیارت]] خواهد نمود. این مطلب را به تجربه بسیاری از افراد آزموده‌اند و نتیجه گرفته‌اند و داستان‌های [[تشرف]] آنان در کتبی که این دسته از داستان‌ها را جمع‌آوری نموده‌اند موجود است<ref>نجم الثاقب: باب تشرفات.</ref>.
-*[[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{ع}} فرمود: محلی که [[حضرت قائم]]{{ع}} پس از [[قیام]] برای سکونت خود [[انتخاب]] می‌‌نماید مسجد سهله است و در برخی [[روایات]] این [[مسجد]] را مرکز [[بیت المال]] و محل تقسیم [[غنایم]] [[جنگی]] معرفی می‌‌کند<ref>یأتی: ص ۵۴۳ و بحار الأنوار: ج ۵۳، ص ۱۱.</ref>.
+*[[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{ع}} فرمود: محلی که [[حضرت قائم]]{{ع}} پس از [[قیام]] برای سکونت خود [[انتخاب]] می‌‌نماید مسجد سهله است و در برخی [[روایات]] این [[مسجد]] را مرکز [[بیت المال]] و محل تقسیم [[غنایم]] [[جنگی]] معرفی می‌‌کند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۳ و بحار الأنوار: ج ۵۳، ص ۱۱.</ref>.
-*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} دعایی را از زبان [[حضرت قائم]]{{ع}} [[نقل]] می‌‌نماید و می‌‌فرماید: گویا می‌‌بینم که [[حضرت قائم]]{{ع}} از [[وادی السلام]] به سوی مسجد سهله می‌‌رود و خوشه‌ای خرما به دست اوست که خرماهایی پر تلألؤ دارد و به [[خواندن]] این [[دعا]] مشغول است {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً...}}<ref>یأتی: ص ۵۴۵.</ref>.
+*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} دعایی را از زبان [[حضرت قائم]]{{ع}} [[نقل]] می‌‌نماید و می‌‌فرماید: گویا می‌‌بینم که [[حضرت قائم]]{{ع}} از [[وادی السلام]] به سوی مسجد سهله می‌‌رود و خوشه‌ای خرما به دست اوست که خرماهایی پر تلألؤ دارد و به [[خواندن]] این [[دعا]] مشغول است {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً...}}<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۵.</ref>.
 *[[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: پس از [[مسجد الحرام]] و [[مسجد النبی]]، [[بهترین]] سرزمین‌ها [[کوفه]] است زیرا آن سرزمین است که [[پاک]] گشته و [[قبور]] انبیای و [[پیامبران]] و [[قبور]] [[اوصیا]] و [[صالحان]] بسیاری در آن است و مسجد سهله که تمام [[پیامبران]] در آن [[نماز]] خوانده‌اند در آن قرار دارد. [[خداوند]] [[عدل]] خود را از آن مکان [[آشکار]] می‌‌کند و [[حضرت قائم]]{{ع}} و ائمه‌ای که پس از او [[رجعت]] خواهند نمود در آن ساکن خواهند شد....<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۵۲-۵۵۳.</ref>.