بازکاوی هدایت و ضلالت در قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در ابتدای مقاله می‌نویسد: «یکی از مباحث بسیار مهم که هدف از بعثت [[انبیا]] را بیان می‌‏کند و آثار تربیتی و عقیدتی متعددی بر آن مترتب است، بحث [[هدایت]] و [[ضلالت]] می‌‏باشد. هدف از ارسال [[انبیا]] و تشریع قوانین الهی [[هدایت]] انسانها است در راهی که نهایت آن رستگاری و آسایش ابدی است و باید دید [[قرآن کریم]] به عنوان منبع اصلی تعالیم اسلامی، که کتاب [[هدایت]] نامیده شده و آخرین نسخه دستورات آسمانی برای انسان است، چه راهی را برای رسیدن به آن هدف متعالی پیشنهاد می‏‌کند و نقطه مقابل آن؛ یعنی [[ضلالت]] را در چه چیز می‏داند؟ عوامل گمراهی را در چه چیز می‏‌بیند و راه گریز از آن چیست؟ نقش انسان در این مورد چه مقدار است و نشانه‏های افرادی که [[هدایت]] شده، یا افرادی که دچار گمراهی شده‏‌اند چیست؟ آیا [[هدایت]] اختیاری و اکتسابی است یا نه و آیا همگانی است و هادیان همگان را راهنمایی کرده‌‏اند، یا راهنمایی آنها برای برخی از مردم می‌‏باشد؟ در این مقاله با استفاده از آیات، به اختصار به بررسی مسائلی که عنوان شد می‏‌پردازیم؛ قبل از آن که وارد اصل بحث شویم، باید دید این دو واژه در لغت و در اصطلاح [[قرآن]] به چه معنی می‏‌باشند»<ref name=p1></ref>.