دوستی در راه خدا در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

#{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ ذَاتَ يَوْمٍ يَا عَبْدَ اللَّهِ أَحْبِبْ فِي اللَّهِ وَ أَبْغِضْ فِي اللَّهِ وَ وَالِ فِي اللَّهِ وَ عَادِ فِي اللَّهِ فَإِنَّهُ لَا تَنَالُ وَلَايَةَ اللَّهِ إِلَّا بِذَلِكَ وَ لَا يَجِدُ رَجُلٌ طَعْمَ الْإِيمَانِ وَ إِنْ كَثُرَتْ صَلَاتُهُ وَ صِيَامُهُ حَتَّى يَكُونَ كَذَلِكَ وَ قَدْ صَارَتْ مُوَاخَاةُ النَّاسِ يَوْمَكُمْ هَذَا أَكْثَرَهَا فِي الدُّنْيَا عَلَيْهَا يَتَوَادُّونَ وَ عَلَيْهَا يَتَبَاغَضُونَ وَ ذَلِكَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً}}<ref>[[پیامبر اکرم]]{{صل}} روزی به یکی از [[یاران]] خود فرمودند: "ای [[بنده]] [[خدا]]! در [[راه خدا]] [[دوستی]] کن و در راه او [[بغض]] بورز و در راه او [[دشمنی]] کن، چراکه تنها از این راه به [[ولایت الهی]] دست یافته می‌‌شود؛ و هیچکس هرچند بسیار [[نماز]] خواند و [[روزه]] گیرد، طعم [[ایمان]] را نخواهد چشید مگر اینکه [[دوستی]] و [[دشمنی]] اش در [[راه خدا]] باشد. امروزه بیشتر دوستی‌های [[مردم]] در راه [[دنیا]] است، بر سر [[دنیا]] [[دوستی]] می‌‌کنند و بر سر آن [[دشمنی]] می‌ورزند؛ و این آنان را از [[خداوند]] بی‌نیاز نمی‌سازد"؛ بحار الأنوار، ج ۶۹، ص ۲۳۶.</ref>.

#{{متن حدیث| قَالَ الصَّادِقُ{{ع}}: لَا يَبْلُغُ أَحَدُكُمْ حَقِيقَةَ الْإِيمَانِ حَتَّى يُحِبَّ أَبْعَدَ الْخَلْقِ مِنْهُ فِي اللَّهِ وَ يُبْغِضَ أَقْرَبَ الْخَلْقِ مِنْهُ فِي اللَّهِ}}<ref>[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "هیچ یک از شما به [[حقیقت]] [[ایمان]] دست نمی‌یابد، مگر آنکه دورترین افراد نسبت به خود را در [[راه خدا]] [[دوست]] بدارد، و نزدیک ترین افراد نسبت به خود را در [[راه خدا]] مبغوض دارد"؛ بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۲۵۲.</ref>.