←آثار این فضیلت اخلاقی
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{ولایت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
*این [[فضیلت]] را آثاری بس مهم است، که هریک از این آثار، آثاری دیگر تولید مینماید. [[شرافت]]، [[عزّت]]، محبوبیّت در [[قلوب]] [[مردمان]] در این شمار است؛ و [[برتر]] از همه آنکه [[آدمی]] تنها با این [[فضیلت]] است که میتواند به اهداف خود نائل شود. | *این [[فضیلت]] را آثاری بس مهم است، که هریک از این آثار، آثاری دیگر تولید مینماید. [[شرافت]]، [[عزّت]]، محبوبیّت در [[قلوب]] [[مردمان]] در این شمار است؛ و [[برتر]] از همه آنکه [[آدمی]] تنها با این [[فضیلت]] است که میتواند به اهداف خود نائل شود. | ||
*گذشته از تجربه سترگ [[انبیاء]]{{عم}} که در [[قرآن کریم]] بارها به آن اشاره شده است، تجربه [[تاریخی]] نیز نشان میدهد که [[مردمان]] [[حلیم]]، با خویشتنداریِ خود در [[دل]] دیگران چنان جای باز کردهاند که از ارادهای نافذ برخوردار شده، توانستهاند اهداف خود را در [[جامعه]] خویش تحقّق بخشند. | *گذشته از تجربه سترگ [[انبیاء]]{{عم}} که در [[قرآن کریم]] بارها به آن اشاره شده است، تجربه [[تاریخی]] نیز نشان میدهد که [[مردمان]] [[حلیم]]، با خویشتنداریِ خود در [[دل]] دیگران چنان جای باز کردهاند که از ارادهای نافذ برخوردار شده، توانستهاند اهداف خود را در [[جامعه]] خویش تحقّق بخشند. | ||
*از این روست که [[عالمان]] و مبلّغان [[دینی]]، همواره به این صفت احتیاج داشته خود را به آن زینت میبخشیدهاند. | *از این روست که [[عالمان]] و مبلّغان [[دینی]]، همواره به این صفت احتیاج داشته خود را به آن زینت میبخشیدهاند. بدون تردید، [[نیاز]] اینان به این صفت، همچون [[نیاز]] نویسنده به قلم است؛ چه نه آن بدون حلم به مقصود میرسد، و نه نویسنده بدون قلم اثری از خود به یادگار مینهد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۱۶.</ref>. | ||
بدون تردید، [[نیاز]] اینان به این صفت، همچون [[نیاز]] نویسنده به قلم است؛ چه نه آن بدون حلم به مقصود میرسد، و نه نویسنده بدون قلم اثری از خود به یادگار مینهد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۱۱۶.</ref>. | |||
*[[سلامتی]] جسم و [[روح]] نیز در شمار همین آثار است. توضیح آنکه [[نشاط]] - که از پیِ خود، [[آرامش]] را بههمراه خواهد آورد-، از نتائج صفت [[خویشتنداری]] است؛ [[آرامش]] امّا همچون سدّی در مقابل بیماریهای روحی - که انواع [[بیماری]] جسمی را تولید خواهد کرد - [[ایستاده]]، [[انسان]] را از آن در [[امان]] میدارد. از این روست که حلم به [[نشاط]]، [[آرامش]]، احتراز از بیماریهای روحی، و سرانجام [[سلامت]] از بیماریهای جسمی منجر خواهد شد. | *[[سلامتی]] جسم و [[روح]] نیز در شمار همین آثار است. توضیح آنکه [[نشاط]] - که از پیِ خود، [[آرامش]] را بههمراه خواهد آورد-، از نتائج صفت [[خویشتنداری]] است؛ [[آرامش]] امّا همچون سدّی در مقابل بیماریهای روحی - که انواع [[بیماری]] جسمی را تولید خواهد کرد - [[ایستاده]]، [[انسان]] را از آن در [[امان]] میدارد. از این روست که حلم به [[نشاط]]، [[آرامش]]، احتراز از بیماریهای روحی، و سرانجام [[سلامت]] از بیماریهای جسمی منجر خواهد شد. | ||
*گذشته از آنکه [[غضب]]، [[آدمی]] را به اینگونه [[بیماریها]] [[مبتلا]] ساخته [[زندگی]] را به [[مرگ]] تدریجی تبدیل مینماید، حیات اُخروی را نیز تهدید نموده [[آدمی]] را به درکات آن دچار میسازد؛ چه کسی که در این عالم از حیات طیّبه برخوردار نباشد، در آن عالم نیز از این حیات بینصیب خواهد بود، و تنها [[خسران]] و زیان دو [[جهان]] را بهره خواهد برد!. | *گذشته از آنکه [[غضب]]، [[آدمی]] را به اینگونه [[بیماریها]] [[مبتلا]] ساخته [[زندگی]] را به [[مرگ]] تدریجی تبدیل مینماید، حیات اُخروی را نیز تهدید نموده [[آدمی]] را به درکات آن دچار میسازد؛ چه کسی که در این عالم از حیات طیّبه برخوردار نباشد، در آن عالم نیز از این حیات بینصیب خواهد بود، و تنها [[خسران]] و زیان دو [[جهان]] را بهره خواهد برد!. |