بحث:آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۵
، ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹←امیدواری
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
*برخی از آثار و پیامدهای [[اجتماعی]] [[انتظار]] عبارتند از: | *برخی از آثار و پیامدهای [[اجتماعی]] [[انتظار]] عبارتند از: | ||
===[[امیدواری]]=== | ===[[امیدواری]]=== | ||
*[[امیدواری]]: در جامعۀ [[منتظر]]، همۀ افراد آن امیدوارند و از هرگونه عوامل [[ناامیدی]] به دور است، زیرا [[مهدویت]] یعنی نگاه روشن به [[آینده]]، پس [[تاریکی]] از [[دل‌ها]] رخت برمی‌بندد و این بزرگترین ارمغان [[اجتماعی]] [[انتظار]] است. جوامعی که به وعدۀ [[الهی]] [[امیدوار]] باشند ـ با توجه به پایان‌ناپذیری [[امید]] [[الهی]] ـ ناکام نمی‌گردند و به موفقیت و کام‌یابی دست خواهند یافت<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵</ref>. | *[[امیدواری]]: [[امیدواری]] و [[خوش‌بینی]] معقول نسبت به [[آینده]]، ایجاد و تقویت [[خوش‌بینی]] به [[آینده]] و [[امید]] به تحقق آرزوهای [[دینی]] و انسانی و برآورده شدن آنها و سعادت‌مند شدن [[انسان]] بعد از سال‌ها [[فساد]] و [[تباهی]] و [[پیروزی]] نهایی [[صلاح]] و [[تقوا]] و [[عدالت]] و [[دوستی]] و [[محبت]] و...<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص: ۳۰۳-۳۰۴.</ref>. | ||
*در جامعۀ [[منتظر]]، همۀ افراد آن امیدوارند و از هرگونه عوامل [[ناامیدی]] به دور است، زیرا [[مهدویت]] یعنی نگاه روشن به [[آینده]]، پس [[تاریکی]] از [[دل‌ها]] رخت برمی‌بندد و این بزرگترین ارمغان [[اجتماعی]] [[انتظار]] است. جوامعی که به وعدۀ [[الهی]] [[امیدوار]] باشند ـ با توجه به پایان‌ناپذیری [[امید]] [[الهی]] ـ ناکام نمی‌گردند و به موفقیت و کام‌یابی دست خواهند یافت<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵</ref>. | |||
*انسانی که از [[بینش]] [[الهی]] برخوردار بوده و [[معتقد]] است زمانی فرا می‌رسد که [[حق]] و [[عدالت]] به [[پیروزی]] نهایی خواهد رسید، هیچ‌‌گاه با خود نمی‌اندیشد کار از کار گذشته و دیگر امیدی به [[اصلاح]] نیست و تلاش و کوشش برای [[اصلاح جامعه]] بیهوده است، زیر این [[نومیدی]] و [[یأس]] با روحیۀ انسانی که واقعاً [[منتظر ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} است، به هیچ وجه تناسب ندارد، چون [[انسان]] [[مؤمن]]، [[یأس]] و [[نومیدی]] را از بزرگترین [[گناهان]] می‌داند، همان طور که [[انسان]] آلوده به [[گناه]] [[حق]] ندارد از درگاه [[الهی]] [[ناامید]] باشد، چرا که این [[نومیدی]]، خود بزرگترین [[گناه]] است و باعث می‌شود به [[فکر]] جُبران [[گناه]] خود نباشد و بیش از پیش به [[گناه]] و [[انحراف]] آلوده شود<ref>ر.ک. ان‍ص‍اری، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن، در انتظار خورشید ولایت، ص ۱۲۳</ref>. | *انسانی که از [[بینش]] [[الهی]] برخوردار بوده و [[معتقد]] است زمانی فرا می‌رسد که [[حق]] و [[عدالت]] به [[پیروزی]] نهایی خواهد رسید، هیچ‌‌گاه با خود نمی‌اندیشد کار از کار گذشته و دیگر امیدی به [[اصلاح]] نیست و تلاش و کوشش برای [[اصلاح جامعه]] بیهوده است، زیر این [[نومیدی]] و [[یأس]] با روحیۀ انسانی که واقعاً [[منتظر ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} است، به هیچ وجه تناسب ندارد، چون [[انسان]] [[مؤمن]]، [[یأس]] و [[نومیدی]] را از بزرگترین [[گناهان]] می‌داند، همان طور که [[انسان]] آلوده به [[گناه]] [[حق]] ندارد از درگاه [[الهی]] [[ناامید]] باشد، چرا که این [[نومیدی]]، خود بزرگترین [[گناه]] است و باعث می‌شود به [[فکر]] جُبران [[گناه]] خود نباشد و بیش از پیش به [[گناه]] و [[انحراف]] آلوده شود<ref>ر.ک. ان‍ص‍اری، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن، در انتظار خورشید ولایت، ص ۱۲۳</ref>. | ||