امامت‌پدیا

امام مهدی کیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

مدخل بحث

امام مهدی کیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۲

۲۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '==پرسش‌های وابسته== {{پرسمان' به '{{پرسمان')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:


== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست==
[[پرونده:627762649.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[امام خمینی]]]]
::::::آقای '''[[ابوالفضل هدایتی فخرداود]]''' در کتاب ''«[[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]»''؛ در این‌باره گفته‌ است:
::::::«{{عربی|«و صل اللهم علی مبدأ الظهور و غایته،... سیما خاتم الولایة المحمدیة و مقبض فیوضات الأحمدیة»}}<ref>صحیفه امام، ج ۱، ص ۱۴.</ref>.
::::::از دیدگاه [[امام خمینی]]، [[مهدی موعود]] خاتم [[ولایت]] [[پیامبری]] است که خاتم [[پیامبران]] ابراهیمی است. چنان‌که درباره [[مقام]] حضرت [[رسول]] {{صل}} می‌دانیم، آن حضرت افزون بر [[مقام]] [[پیامبری]] و نذیر و بشیر بودن، [[صاحب]] [[مقام]] [[امامت]] و [[ولایت]] الهی است. در مورد [[حضرت ابراهیم]] [[خلیل]] {{ع}}، [[قرآن کریم]] به [[مقام]] [[امامت]] او و همچنین [[امامت]] نسل او در صورت آراستگی [[جان]] و کردار به [[عدالت]]، اشاره دارد. بدین‌سان [[بعثت]] و [[امامت]] [[ابراهیم]] تردیدناپذیر است، همان‌طور که نمی‌توان در [[امامت]] فرزندان [[صالح]] یا خلفای [[عادل]] او [[شک]] ورزید. بر این اساس، [[عترت]] [[پیامبر اسلام]] و [[امامان شیعه]]، خلفای [[شایسته]] [[رسول]] بوده و [[امامت]] آن حضرت را داشته‌اند و این [[امامت]] از نسلی به نسل دیگر تا [[مهدی موعود]]، انتقال یافته است که آخرین [[ولی خدا]] و [[پیامبر]] است.
::::::[[حضرت مهدی]] {{ع}} ابعاد مختلفه دارد که آنچه که برای [[بشر]] واقع شده است، بعض ابعاد اوست؛... معنویاتی در [[قرآن]] است که برای هیچ‌کس جز [[پیغمبر اکرم]] و کسانی که شاگرد او هستند و از او استفاده کرده‌اند، [[کشف]] نشده است... همان‌طوری که [[رسول اکرم]] به حسب واقع، [[حاکم]] بر جمیع موجودات است؛ [[حضرت مهدی]] همان‌طور [[حاکم]] بر جمیع موجودات است. آن خاتم رسل است و این خاتم [[ولایت]]. آن خاتم [[ولایت]] کلی بالأصاله است و این خاتم [[ولایت]] کلی به تبعیت است<ref>صحیفه امام، ج ۲۰، ص ۲۴۹.</ref>.
::::::نکته‌های ارزنده‌ای در این [[گفتار]] طرح شده است که هرکدام می‌تواند در [[شناخت]] درست [[امام مهدی]] {{ع}} و [[آگاهی]] از چند و چون حرکت نجات‌بخش آن حضرت تأثیرگذار باشد. بی‌گمان تا [[منتظران]] [[موعود]]، به ژرفای [[ولایت]] مهدوی پی نبرند و با رازهای [[پنهان]] [[وجود امام]] [[غایب]] آشنا نگردند نمی‌توانند مفهوم شفاف و تعیین‌کننده‌ای از [[ظهور]] و [[انتظار]] او به دست آورند. چنان‌که [[امام خمینی]] یادآور شده، به رغم گذشت سده‌ها از میلاد و [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} هنوز ابعاد ناشناخته‌ای از شخصیت و [[امامت]] او ناگفته مانده است. زیرا پاره‌ای از امور مربوط به [[امامت]]، فراتر از حوزه [[فهم]] و [[درک]] مخاطبان بوده و پاره‌ای دیگر هنوز [[کشف]] نشده است.
::::::همان‌گونه که ایشان گفته است، در [[ادعیه]] [[امامان شیعه]]، [[معارف]] والایی وجود دارد که بیان آن در توان هرکس نیست، مگر حضرت [[صاحب]] در [[وقت ظهور]] به [[تعلیم]] آن‌ها پردازد.
::::::از نگاه [[امام خمینی]] نمی‌توان تفاوت و تمایزی میان [[ولایت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[ولایت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر هستی و موجودات آن قائل شد، جز این‌که [[ولایت]] کل را برای خاتم [[پیامبران]] بدانیم و [[ولایت]] خاتم اوصیا- [[مهدی]] موعود- را تابع آن به شمار آوریم. بر این اساس، اصالت [[ولایت]] به [[رسول]] تعلق دارد و [[ولایت]] [[حجت]] {{ع}} به مفهوم تبعیت از [[ولایت]] کلی [[پیامبر]] خواهد بود. با این همه در [[حاکمیت]] [[پیامبر]] یا [[حاکمیت]] [[مهدی]] بر عوالم هستی نمی‌توان [[تردید]] ورزید. یعنی [[امام زمان]] در دوران [[امامت]] و [[وصایت]] الهی خویش [[حاکم]] بر جهانیان است، همان‌سان که خاتم [[پیامبران]] در دوران [[بعثت]]، این [[حاکمیت]] را داشت.
::::::چنین دیدگاهی درباره [[مهدی موعود]]، آن حضرت را فراتر از یک [[رهبر دینی]] یا سیاسی نشان می‌دهد؛ زیرا [[مقام]] ولایی فراگیر او را می‌نمایاند که در [[فرهنگ]] و منظر [[انسان]] شناسانه موجود [[بشر]] نمی‌گنجد. در این‌جا است که تمایز انسان‌شناسی [[وحی]] از انسان‌شناسی [[بشر]]؛ به رغم [[تکامل]] اندیشه‌ها و دانش‌هایی که در غرب و شرق صورت گرفته است، هویدا می‌گردد. افزون بر آن، معنای [[رهبری]] و [[جایگاه]] [[رهبر]] نیز قابل تأمل خواهد بود. آیا می‌توان به یکسانی در مفاهیم [[رهبر]] و [[رهبری]]، در دو منظر و حیانی و بشری قائل بود؟ آنچه پس از هزاره‌ها برای [[بشر]] معلوم شده‌ است، مفهوم و گستره‌ای از [[رهبری]] است که به نیازهای مادی و جسمانی نظر دارد و ضرورت‌های حیات فردی و جمعی را نشان می‌دهد. اما در [[معارف]] قرآنی و ولایی [[اهل بیت]] [[پیامبر]]- که گاه در گفتارها یا نیایش‌ها به اشارت آمده است- [[رهبری]] و [[رهبری]] [[بشر]] در معانی ارتقا یافته‌ای [[تعلیم]] داده می‌شود.
::::::ازاین‌رو [[امام خمینی]] به هنگام شناساندن [[امام مهدی]] {{ع}} سخنی حاکی از [[حیرت]] در برابر [[مقام ولایت]] آن حضرت دارد و واژه‌های مأنوس و کاربسته [[بشر]] درباره او را نمی‌پسندد و آن‌ها را فروتر از [[منزلت]] ولایی او نزد [[خداوند]] می‌شمارد. من نمی‌توانم اسم [[رهبر]] روی ایشان بگذارم؛ بزرگ‌تر از این است. نمی‌توانم بگویم که شخص اول است؛ برای این‌که دومی در کار نیست. ایشان را نمی‌توانیم ما با هیچ تعبیری تعبیر کنیم الا همین‌که [[مهدی موعود]] است<ref>صحیفه امام، ج ۱۲، ص ۴۸۲.</ref>.
::::::کاربرد تعبیر "[[مهدی موعود]]" یا "[[مهدی]]، [[موعود]] امم" از [[حقیقت]] [[تردید]] ناپذیری حکایت دارد که در [[عین]] حال، [[حدیث]] آرزومندی [[بشر]] در دوران‌های ستم‌آلود را تجلی می‌بخشد»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۱۸-۲۰.</ref>.
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. آیت‌الله خراسانی؛}}
[[پرونده:151949.jpg||بندانگشتی|right|100px|[[محمد جواد خراسانی]]]]
[[پرونده:151949.jpg||بندانگشتی|right|100px|[[محمد جواد خراسانی]]]]
::::::آیت‌‌الله '''[[محمد جواد خراسانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آیت‌‌الله '''[[محمد جواد خراسانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۵۰: خط ۳۵:
:::::*'''سن مبارک آن حضرت''': تاکنون که از [[هجرت]] هزار و سیصد و هشتاد و سه سال قمری می‌گذرد، هزار و صد و بیست و هفت سال از [[عمر]] شریفش می‌رود<ref>اکنون که سال ۱۴۳۰ هجری قمری است از عمر شریف آن بزرگوار ۱۱۵۵ می‏گذرد.</ref>.
:::::*'''سن مبارک آن حضرت''': تاکنون که از [[هجرت]] هزار و سیصد و هشتاد و سه سال قمری می‌گذرد، هزار و صد و بیست و هفت سال از [[عمر]] شریفش می‌رود<ref>اکنون که سال ۱۴۳۰ هجری قمری است از عمر شریف آن بزرگوار ۱۱۵۵ می‏گذرد.</ref>.
::::::اما هنگامی که ظاهر شود به سیمای جوانی ظاهر خواهد شد، در سن سی یا [[چهل]] نمایش خواهد داد و مرور زمان هیچ در وی تأثیر نکرده تا معلوم شود [[قدرت]] [[خدا]]، و هم در این [[امر]] امتحانی باشد برای خلق که به همین علت گروهی از وی برگردند<ref>بحارالانوار، ج ۱۳، ۱۷۳؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ۱۶۵، ح ۶۹۱؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ۱۳۲، ح ۱ و ۵۲، ۲۷۹، ح ۳ و ۲۸۵، ح ۱۶ و ۲۸۷، ح ۲۳ و ۲۴.</ref>»<ref>[[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۳-۲۸.</ref>.
::::::اما هنگامی که ظاهر شود به سیمای جوانی ظاهر خواهد شد، در سن سی یا [[چهل]] نمایش خواهد داد و مرور زمان هیچ در وی تأثیر نکرده تا معلوم شود [[قدرت]] [[خدا]]، و هم در این [[امر]] امتحانی باشد برای خلق که به همین علت گروهی از وی برگردند<ref>بحارالانوار، ج ۱۳، ۱۷۳؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ۱۶۵، ح ۶۹۱؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ۱۳۲، ح ۱ و ۵۲، ۲۷۹، ح ۳ و ۲۸۵، ح ۱۶ و ۲۸۷، ح ۲۳ و ۲۴.</ref>»<ref>[[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۳-۲۸.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
==پاسخ‌های دیگر==
 
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛}}
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛}}
[[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]]
[[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۵۸: خط ۴۳:
::::::از القاب ایشان می‌توان به [[امام عصر]] و [[صاحب الزمان]] اشاره کرد. [[حضرت مهدی]] {{ع}} تا سال ۲۶۰ هجری تحت کفالت و [[تربیت]] پدر می‌‌زیست و از آنجا که [[خلیفه]] وقت تصمیم جدی به قطع نسل [[امامان]] [[اهل بیت]] {{عم}} و خاتمه دادن به قضیه [[امامت]] [[شیعه]] گرفته بود به [[دستور]] پدر بزرگوارشان ولادت و [[وجود امام]] از [[مردم]] [[پنهان]] و پوشیده بود و جز عده‌‌ای از [[خواص]] [[شیعه]] کسی از ایشان خبر نداشت و به [[شرف]] ملاقات وی نائل نمی‌‌شد؛ پس از [[شهادت]] پدر بزرگوارش [[امامت]] در آن حضرت مستقر شد و به [[امر]] [[خدا]] [[غیبت]] [[اختیار]] کرد و از انظار عمومی [[غایب]] گردید و به صورت ظاهری امکان مشاهده و ارتباط با ایشان وجود ندارد؛ البته گاه در موارد خاص و استثنایی برای دیگران ظاهر گردیده است. آن حضرت دارای دو دوره [[غیبت صغری]] و کبری می‌‌باشد و پس از آن [[ظهور]] و [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] را بر پا خواهد نمود<ref>شیعه در اسلام (طب قدیم)/ ص ۲۳۰/ بررسی‌‌های اسلامی/ ج ۱ صفحه ۲۳۰ / تعالیم اسلام /ص ۱۸۰/ برای مطالعه بیشتر ر.ک به: ج ۵۱ ص ۲ تا ۳۴ و ۳۴۳ تا ۳۶۶ / الغیبه/ طوسی/ ص ۲۱۴ تا ۲۴۳/ اثبات الهداه/ ج ۶ و ۷.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۹۱.</ref>.
::::::از القاب ایشان می‌توان به [[امام عصر]] و [[صاحب الزمان]] اشاره کرد. [[حضرت مهدی]] {{ع}} تا سال ۲۶۰ هجری تحت کفالت و [[تربیت]] پدر می‌‌زیست و از آنجا که [[خلیفه]] وقت تصمیم جدی به قطع نسل [[امامان]] [[اهل بیت]] {{عم}} و خاتمه دادن به قضیه [[امامت]] [[شیعه]] گرفته بود به [[دستور]] پدر بزرگوارشان ولادت و [[وجود امام]] از [[مردم]] [[پنهان]] و پوشیده بود و جز عده‌‌ای از [[خواص]] [[شیعه]] کسی از ایشان خبر نداشت و به [[شرف]] ملاقات وی نائل نمی‌‌شد؛ پس از [[شهادت]] پدر بزرگوارش [[امامت]] در آن حضرت مستقر شد و به [[امر]] [[خدا]] [[غیبت]] [[اختیار]] کرد و از انظار عمومی [[غایب]] گردید و به صورت ظاهری امکان مشاهده و ارتباط با ایشان وجود ندارد؛ البته گاه در موارد خاص و استثنایی برای دیگران ظاهر گردیده است. آن حضرت دارای دو دوره [[غیبت صغری]] و کبری می‌‌باشد و پس از آن [[ظهور]] و [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] را بر پا خواهد نمود<ref>شیعه در اسلام (طب قدیم)/ ص ۲۳۰/ بررسی‌‌های اسلامی/ ج ۱ صفحه ۲۳۰ / تعالیم اسلام /ص ۱۸۰/ برای مطالعه بیشتر ر.ک به: ج ۵۱ ص ۲ تا ۳۴ و ۳۴۳ تا ۳۶۶ / الغیبه/ طوسی/ ص ۲۱۴ تا ۲۴۳/ اثبات الهداه/ ج ۶ و ۷.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۹۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
 
{{جمع شدن|۲. آقای هدایتی فخرداود؛}}
{{جمع شدن|3. آقای کامل سلیمان؛}}
[[پرونده:151982.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ابوالفضل هدایتی فخرداود]]]]
::::::آقای '''[[ابوالفضل هدایتی فخرداود]]''' در کتاب ''«[[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]»''؛ در این‌باره گفته‌ است:
::::::«{{عربی|«و صل اللهم علی مبدأ الظهور و غایته،... سیما خاتم الولایة المحمدیة و مقبض فیوضات الأحمدیة»}}<ref>صحیفه امام، ج ۱، ص ۱۴.</ref>.
::::::از دیدگاه [[امام خمینی]]، [[مهدی موعود]] خاتم [[ولایت]] [[پیامبری]] است که خاتم [[پیامبران]] ابراهیمی است. چنان‌که درباره [[مقام]] حضرت [[رسول]] {{صل}} می‌دانیم، آن حضرت افزون بر [[مقام]] [[پیامبری]] و نذیر و بشیر بودن، [[صاحب]] [[مقام]] [[امامت]] و [[ولایت]] الهی است. در مورد [[حضرت ابراهیم]] [[خلیل]] {{ع}}، [[قرآن کریم]] به [[مقام]] [[امامت]] او و همچنین [[امامت]] نسل او در صورت آراستگی [[جان]] و کردار به [[عدالت]]، اشاره دارد. بدین‌سان [[بعثت]] و [[امامت]] [[ابراهیم]] تردیدناپذیر است، همان‌طور که نمی‌توان در [[امامت]] فرزندان [[صالح]] یا خلفای [[عادل]] او [[شک]] ورزید. بر این اساس، [[عترت]] [[پیامبر اسلام]] و [[امامان شیعه]]، خلفای [[شایسته]] [[رسول]] بوده و [[امامت]] آن حضرت را داشته‌اند و این [[امامت]] از نسلی به نسل دیگر تا [[مهدی موعود]]، انتقال یافته است که آخرین [[ولی خدا]] و [[پیامبر]] است.
::::::[[حضرت مهدی]] {{ع}} ابعاد مختلفه دارد که آنچه که برای [[بشر]] واقع شده است، بعض ابعاد اوست؛... معنویاتی در [[قرآن]] است که برای هیچ‌کس جز [[پیغمبر اکرم]] و کسانی که شاگرد او هستند و از او استفاده کرده‌اند، [[کشف]] نشده است... همان‌طوری که [[رسول اکرم]] به حسب واقع، [[حاکم]] بر جمیع موجودات است؛ [[حضرت مهدی]] همان‌طور [[حاکم]] بر جمیع موجودات است. آن خاتم رسل است و این خاتم [[ولایت]]. آن خاتم [[ولایت]] کلی بالأصاله است و این خاتم [[ولایت]] کلی به تبعیت است<ref>صحیفه امام، ج ۲۰، ص ۲۴۹.</ref>.
::::::نکته‌های ارزنده‌ای در این [[گفتار]] طرح شده است که هرکدام می‌تواند در [[شناخت]] درست [[امام مهدی]] {{ع}} و [[آگاهی]] از چند و چون حرکت نجات‌بخش آن حضرت تأثیرگذار باشد. بی‌گمان تا [[منتظران]] [[موعود]]، به ژرفای [[ولایت]] مهدوی پی نبرند و با رازهای [[پنهان]] [[وجود امام]] [[غایب]] آشنا نگردند نمی‌توانند مفهوم شفاف و تعیین‌کننده‌ای از [[ظهور]] و [[انتظار]] او به دست آورند. چنان‌که [[امام خمینی]] یادآور شده، به رغم گذشت سده‌ها از میلاد و [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} هنوز ابعاد ناشناخته‌ای از شخصیت و [[امامت]] او ناگفته مانده است. زیرا پاره‌ای از امور مربوط به [[امامت]]، فراتر از حوزه [[فهم]] و [[درک]] مخاطبان بوده و پاره‌ای دیگر هنوز [[کشف]] نشده است.
::::::همان‌گونه که ایشان گفته است، در [[ادعیه]] [[امامان شیعه]]، [[معارف]] والایی وجود دارد که بیان آن در توان هرکس نیست، مگر حضرت [[صاحب]] در [[وقت ظهور]] به [[تعلیم]] آن‌ها پردازد.
::::::از نگاه [[امام خمینی]] نمی‌توان تفاوت و تمایزی میان [[ولایت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[ولایت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر هستی و موجودات آن قائل شد، جز این‌که [[ولایت]] کل را برای خاتم [[پیامبران]] بدانیم و [[ولایت]] خاتم اوصیا- [[مهدی]] موعود- را تابع آن به شمار آوریم. بر این اساس، اصالت [[ولایت]] به [[رسول]] تعلق دارد و [[ولایت]] [[حجت]] {{ع}} به مفهوم تبعیت از [[ولایت]] کلی [[پیامبر]] خواهد بود. با این همه در [[حاکمیت]] [[پیامبر]] یا [[حاکمیت]] [[مهدی]] بر عوالم هستی نمی‌توان [[تردید]] ورزید. یعنی [[امام زمان]] در دوران [[امامت]] و [[وصایت]] الهی خویش [[حاکم]] بر جهانیان است، همان‌سان که خاتم [[پیامبران]] در دوران [[بعثت]]، این [[حاکمیت]] را داشت.
::::::چنین دیدگاهی درباره [[مهدی موعود]]، آن حضرت را فراتر از یک [[رهبر دینی]] یا سیاسی نشان می‌دهد؛ زیرا [[مقام]] ولایی فراگیر او را می‌نمایاند که در [[فرهنگ]] و منظر [[انسان]] شناسانه موجود [[بشر]] نمی‌گنجد. در این‌جا است که تمایز انسان‌شناسی [[وحی]] از انسان‌شناسی [[بشر]]؛ به رغم [[تکامل]] اندیشه‌ها و دانش‌هایی که در غرب و شرق صورت گرفته است، هویدا می‌گردد. افزون بر آن، معنای [[رهبری]] و [[جایگاه]] [[رهبر]] نیز قابل تأمل خواهد بود. آیا می‌توان به یکسانی در مفاهیم [[رهبر]] و [[رهبری]]، در دو منظر و حیانی و بشری قائل بود؟ آنچه پس از هزاره‌ها برای [[بشر]] معلوم شده‌ است، مفهوم و گستره‌ای از [[رهبری]] است که به نیازهای مادی و جسمانی نظر دارد و ضرورت‌های حیات فردی و جمعی را نشان می‌دهد. اما در [[معارف]] قرآنی و ولایی [[اهل بیت]] [[پیامبر]]- که گاه در گفتارها یا نیایش‌ها به اشارت آمده است- [[رهبری]] و [[رهبری]] [[بشر]] در معانی ارتقا یافته‌ای [[تعلیم]] داده می‌شود.
::::::ازاین‌رو [[امام خمینی]] به هنگام شناساندن [[امام مهدی]] {{ع}} سخنی حاکی از [[حیرت]] در برابر [[مقام ولایت]] آن حضرت دارد و واژه‌های مأنوس و کاربسته [[بشر]] درباره او را نمی‌پسندد و آن‌ها را فروتر از [[منزلت]] ولایی او نزد [[خداوند]] می‌شمارد. من نمی‌توانم اسم [[رهبر]] روی ایشان بگذارم؛ بزرگ‌تر از این است. نمی‌توانم بگویم که شخص اول است؛ برای این‌که دومی در کار نیست. ایشان را نمی‌توانیم ما با هیچ تعبیری تعبیر کنیم الا همین‌که [[مهدی موعود]] است<ref>صحیفه امام، ج ۱۲، ص ۴۸۲.</ref>.
::::::کاربرد تعبیر "[[مهدی موعود]]" یا "[[مهدی]]، [[موعود]] امم" از [[حقیقت]] [[تردید]] ناپذیری حکایت دارد که در [[عین]] حال، [[حدیث]] آرزومندی [[بشر]] در دوران‌های ستم‌آلود را تجلی می‌بخشد»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۱۸-۲۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۳. آقای کامل سلیمان؛}}
[[پرونده:151955.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[کامل سلیمان]]]]
[[پرونده:151955.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[کامل سلیمان]]]]
::::::آقای '''[[کامل سلیمان]]'''، در کتاب ''«[[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[کامل سلیمان]]'''، در کتاب ''«[[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]»'' در این‌باره گفته است:
Jaafari
مدیران
۷۳٬۱۸۵

ویرایش

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/259806»