الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[آیا برای ظهور امام مهدی باید به افزودن ظلم و ستم کمک کرد؟ (پرسش)|آیا برای ظهور امام مهدی باید به افزودن ظلم و ستم کمک کرد؟]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)|علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟]]'''</big></div>


<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
پرونده:1368171.jpg|95px|''[[سید محمد صدر]]''
پرونده:13681056.jpg|95px|''[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی نسب]]''
پرونده:639225282.jpg|''[[محسن قرائتی]]''
پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
پرونده:13681056.jpg|''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]''
پرونده:Pic2391.jpg|''[[مهدی یوسفیان|یوسفیان]]''
پرونده:151864.jpg|95px|''[[عباس رحیمی]]''
پرونده:1404.jpg|95px|''[[مهدی علی‌پور|علی‌پور]]''
پرونده:13681170.jpg|''[[بهروز محمدی منفرد]]''
پرونده:Pic259.jpg|''[[عبدالمجید زهادت]]''
پرونده:11364.jpg|''[[علی نصیری]]''
پرونده:1100234.jpg|''[[یدالله حاجی‌زاده]]''
پرونده:1368303.jpg|''[[آینده روشن]]''
پرونده:152168.jpg|''[[آینده سازان]]''
{{پایان}}
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


*عده‌ای [[ناآگاه]] به اندیشه [[مهدویت]]، با برداشت [[نادرست]] از برخی [[روایت‌ها]] مانند [[روایت]]: {{متن حدیث|يَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}}، چنین برداشت کرده‌اند که [[فراوانی ظلم و فساد]]، [[زمینه‌ساز ظهور]] [[منجی]] می‌‌شود. از نظر اینان [[گناه]]، [[ظلم]]، [[تبعیض]] به [[حکم]] اینکه مقدمه [[صلاح]] کلی است و انفجار [[ظهور]] را قریب الوقوع می‌کند، [[بهترین]] راه برای تسریع در امر [[ظهور]] است.
*نشانه‌های قطعی و حتمی [[ظهور]]، نشانه‌هایی است که بدون تردید [[هنگام ظهور]] [[امام زمان]]{{ع}} رخ می‌دهد و به هیچ قید و شرطی [[مقید]] و مشروط نیست. زمان دقیق پیدایش این [[علائم]]، اندکی [[پیش از ظهور]] و اوایل [[قیام]] [[حضرت]] است. لذا با توجه به اینکه برخی از [[نشانه‌ها]] همزمان و برخی [[پس از ظهور]] اتفاق می‌افتد مناسب آن است که گفته شود [[نشانه‌های حتمی]] [[قیام]]، چه آنکه در روایتی آمده است: {{متن حدیث|خَمْسٌ قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ}}
ادله فراوانی در جواب این [[شبهه]] وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‌‌شود:
*محققان، بر اساس [[روایات]] و آنچه مشهور است پنج نشانه را از نشانه‌های قطعی می‌دانند: [[قیام]] مرد [[یمنی]]، [[قیام]] [[سفیانی]]، [[ندای آسمانی]]، [[فرو رفتن سفیانی در سرزمین بیداء]] و [[قتل نفس زکیه]]. البته برخی [[روایات]] موارد دیگری را هم جزء [[علائم حتمیه]] نام برده‌اند لکن آنچه مشهور است که از [[نشانه‌های حتمی]] است همین پنج مورد است.
*باید توجه داشت در [[روایات]] چنین نیامده است که برای محقق شدن [[ظهور]] باید [[دنیا]] پر از [[ظالم]] شود؛ بلکه به [[دنیایی]] پر از [[ظلم]] اشاره شده است. دقت در این باره نشان می‌دهد اینگونه [[روایات]] به توصیف [[جامعه]] در [[عصر غیبت]] می‌پردازد و به هیچ وجه [[مسلمانان]] را [[دعوت]] به [[ظلم و ستم]] نمی‌کند.
*[[روایات]] فراوانی در این زمینه وجود دارد، برخی از آنها عبارتند از:
*برخی واژه "کما" در [[روایت]] را به "بعد" ترجمه می‌‌کنند و همین امر موجب می‌‌شود چنین [[تفکر]] اشتباهی رخ دهد؛ زیرا کلمه "کما" معنای متفاوت با کلمه "بعد" دارد، "کما" چگونگی و حالت را می‌‌رساند در حالی که کلمه "بعد" درباره زمان است، به عبارتی اگر بخواهیم [[روایت]] را بر اساس حالت و چگونگی معنا کنیم این‌چنین می‌‌شود: «[[زمین]] همچنان که از [[ظلم و جور]] پر شده است (همان‌گونه) از [[عدل و قسط]] پر می‌شود» در حالی که اگر "کما" را به معنی زمان گرفتیم این چنین معنا می‌‌شود: «[[زمین]] (بعد از اینکه) در آن از [[ظلم و ستم]] پر شد، از عدل و داد پر می‌‌شود» و این معنا در ذهن بعضی این چنین تداعی کرد که باید در فزونی [[ظلم و ستم]] بر روی [[زمین]] سهیم باشیم تا بعد از [[ظلم و ستم]]، [[زمینه ظهور]] [[حضرت]] فراهم شود.
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «[[پیش از ظهور]] [[قائم]]{{ع}} پنج نشانه حتمی است: [[خروج]] [[یمانی]] و [[سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]]، [[قتل نفس زکیه]] و [[فرو رفتن در بیابان]].
*امر [[ظهور]] به صورت طبیعی متأثر از [[اراده]] و [[اختیار انسان]]‌هاست، به این معنا که [[زمان ظهور]]، براساس [[باور]] به [[شکست]] تمام [[ادیان]] و اندیشه‌های مدعی [[نجات]] و [[سعادت]] [[بشریت]] حاصل می‌‌شود. این سخن به این معناست که برای توجه و جلب [[مردمان]] [[ادیان]] مختلف که [[دین]] و اندیشه آنها به بن بست رسیده است، باید [[اخلاق]] و [[معنویت]] در [[زندگی فردی]]، [[اجتماعی]] را در [[زمان غیبت]] [[ترویج]] دهیم تا آنان این بن بست را آخر خط ندانند و [[منتظر]] [[منجی]] [[نجات]]‌بخش باشند.
#ایشان در روایتی دیگر فرمودند: «[[ندای آسمانی]] از نشانه‌های قطعی است و [[سفیانی]] در شمار [[علائم حتمی]] جای دارد و [[قیام]] مردی از [[یمن]] و [[کشته شدن نفس زکیه]] تردید‌ناپذیر است». و...
*در ذیل به بررسی مختصر [[علائم حتمیه]] پرداخته می‌شود:
# '''[[خروج سفیانی]]:''' در [[روایات]] آمده است پیش از [[قیام]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}، مردی از [[نسل]] [[ابوسفیان]] در منطقه [[شام]] [[خروج]] می‌کند و با [[تظاهر]] به [[دینداری]]، گروه زیادی از [[مسلمانان]] را [[فریب]] می‌دهد و بخش گسترده‌ای از [[سرزمین‌های اسلامی]] را به [[تصرف]] خود در می‌آورد. او بر مناطق پنج‌گانۀ-[[شام]]، [[حمص]]، [[فلسطین]]، [[اردن]]، قنسرین و منطقه [[عراق]]-سیطره می‌یابد و در [[کوفه]] و [[نجف]]، به [[قتل عام شیعیان]] می‌پردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین می‌کند مدت [[حکومت]] او نه [[ماه]] است. وی آنگاه که از [[ظهور]] [[حضرت حجت]]{{ع}} [[آگاه]] می‌گردد، با سپاهی [[عظیم]] به [[جنگ]] وی می‌رود و در منطقۀ "[[بیداء]]" بین [[مکه]] و [[مدینه]] با [[سپاه امام]] برخورد می‌کند و به امر [[خدا]]، همۀ [[لشکریان]] وی-به جز چند نفر-در [[زمین]] فرو می‌روند و هلاک می‌شوند
# '''[[خسف در بیداء]]:''' از [[روایات]] [[نشانه‌های ظهور]] استفاده می‌شود: فرو برده شدن در [[سرزمین بیداء]]-که از آن به "[[خسف در بیداء]]" یاد شده است-از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] [[امام مهدی]]{{ع}} شمرده شده است. این نشانه در احادیثی که دربارۀ [[سفیانی]] سخن گفته‌اند، فراوان ذکر شده است. [[خسف]] به [[بیداء]] آن است که [[سفیانی]] با لشکری [[عظیم]] به قصد [[جنگ]] با [[حضرت مهدی]]{{ع}} عازم [[مکه]] می‌شود؛ اما در بین [[مکه]] و [[مدینه]]-در محلی که به سرزمین "[[بیداء]]" معروف است-به گونه‌ای [[معجزه]] آسا، به امر [[خداوند]]، در [[دل]] [[زمین]] فرو می‌روند.
# '''[[قیام یمانی]]:''' یکی دیگر از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}، [[خروج]] سرداری از اهل [[یمن]] است که [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدل]] [[دعوت]] می‌کند. [[روایات]] فراوانی در این باره وجود دارد مانند اینکه [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: «[[خروج سفیانی]] و [[یمانی]] و [[خراسانی]] در یک سال و یک [[ماه]] و یک روز واقع خواهد شد؛ با [[نظام]] و ترتیبی همچون [[نظام]] یک رشته که به بند کشیده شده است.  در میان [[پرچم‌ها]] راهنماتر از [[پرچم یمانی]] نباشد که آن [[پرچم هدایت]] است؛  چون [[یمانی]] [[خروج]] کرد، به سوی او بشتاب که همانا [[پرچم]] او [[پرچم هدایت]] است. هیچ مسلمانی را روا نباشد که با آن [[پرچم]] مقابله کند. پس هر کس چنین کند او از اهل [[آتش]] است؛ زیرا او به سوی [[حق]] و راه مستقیم فرا می‌خواند».
# '''[[قتل نفس زکیه]]:''' از [[روایات]] استفاده می‌شود [[در آستانه ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در گیر و دار [[مبارزات]] [[زمینه‌ساز]] [[انقلاب]] [[مهدی]]{{ع}}، فردی [[پاک]] باخته و [[مخلص]]، در راه [[امام]]{{ع}} می‌کوشد و مظلومانه کشته می‌شود. این رخداد [[عظیم]]، طبق بیان [[روایات]] بین [[رکن و مقام]]-در [[بهترین]] مکان‌های [[زمین]]-اتفاق می‌افتد. فرد یادشده از [[اولاد]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است.
# '''[[ندای آسمانی]]:''' "ندا" در لغت به معنای بلند شدن صدا و [[ظهور]] آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق می‌شود. در اینجا منظور از [[ندای آسمانی]]، صدایی است که [[در آستانۀ ظهور]] [[امام مهدی]]{{ع}} از [[آسمان]] شنیده می‌شود و همه [[مردم]]، آن را می‌شنوند. [[امام باقر]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: «ندا کننده‌ای از [[آسمان]]، نام [[قائم]] را ندا می‌کند، پس هر که در [[شرق]] و [[غرب]] است، آن را می‌شنود، از [[وحشت]] این صدا، خوابیده‌ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌ایستند. [[رحمت خدا]] بر کسی که از این صدا [[عبرت]] گیرد و آن را [[اجابت]] کند؛ زیرا صدای نخست، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است.


 
<div class="readmoreButton">[[علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
 
<div class="readmoreButton">[[آیا برای ظهور امام مهدی باید به افزودن ظلم و ستم کمک کرد؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
۲۴٬۴۲۷

ویرایش