انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۴۷

۲٬۳۸۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ دسامبر ۲۰۱۹

←‏پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش

@@ خط ۷۷: / خط ۷۷: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛}}
+{{جمع شدن|۳. آیت‌‌الله خاتمی؛}}
+[[پرونده:260.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید احمد خاتمی]]]]
+::::::آیت‌‌الله  '''[[سید احمد خاتمی]]'''، در مقاله ''«[[انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]»'' در این‌باره گفته است:
+::::::«جناب [[عبدالعظیم حسنی]] گوید بر سرورم [[امام جواد]] وارد شدم و می‌خواستم از ایشان بپرسم آیا [[قائم]] همان [[مهدی]] است یا فرد دیگری است؟ پیش از آنکه بپرسم به من فرمود: "[[برترین عمل]] [[شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] است"<ref>{{متن حدیث| أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ کمال الدین، ص ۲۷۷، بحارالانوار۵۱، ص ۱۵۶.</ref>.
+::::::[[راوی]] ([[اسماعیل]] صیفی) می‌‌گوید مردی بر [[امام باقر]]{{ع}}  وارد شد که دفتری همراه داشت، [[امام]] به او فرمود این دفتر [[گفت‌وگو]] کننده‌ای است که به پرسش از [[دینی]] برآمده که عمل با آن پذیرفته می‌شود، مرد گفت [[خدا]] رحمتت کند این همان است که می‌خواهم، آنگاه [[امام]] [[ارکان دین]] را بیان فرمود که از جمله آنها [[انتظار]] کشیدن برای [[قائم]] ماست<ref>{{متن حدیث|انْتِظَارُ قَائِمِنَا}}؛ الکافی ۲، ص ۲۲، بحارالانوار، ج ۶۹، ص ۲.</ref>.
+::::::در برخی از [[روایات]]، [[انتظار]] [[عبادت]]<ref>امالی شیخ طوسی، ص۴۰۵، بحار ۵۲، ص ۱۲۲.</ref> در بعضی [[افضل]] [[اعمال]]<ref>کمال الدین، ص ۳۷۷، بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۵۶.</ref> و در برخی محبوب‌ترین [[اعمال]]<ref>من لا یحضره الفقیه، ۳۸۲/۴، بحارالانوار ۳۷۶/۷۷.</ref>، و در بعضی [[افضل]] از [[جهاد]] شمرده شده است»<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[ انتظار مسئولانه (مقاله)| انتظار مسئولانه]].</ref>.
+{{پایان جمع شدن}}
+{{جمع شدن|۴. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛}}
 [[پرونده:1368299.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی رضا رجالی تهرانی]]]]
 ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۸۷: / خط ۹۵: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۴. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛}}
+{{جمع شدن|۵. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛}}
 [[پرونده:783993038.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[قنبر علی صمدی]]]]
 ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۹۳: / خط ۱۰۱: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۵. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}
+{{جمع شدن|۶. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}
 [[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
 ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]»'' و مقاله ''«[[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۰۷: / خط ۱۱۵: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۶. حجت الاسلام و المسلمین کوثری؛}}
+{{جمع شدن|۷. حجت الاسلام و المسلمین کوثری؛}}
 [[پرونده:13681242.jpeg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم کوثری]]]]
 ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[ابراهیم کوثری]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و وظایف منتظران (مقاله)|انتظار و وظایف منتظران]]»''در این‌باره گفته است: «هر [[عقیده]] و عمل‌، وقتی [[ارزش]] و [[فضیلت]] دارد که رنگ [[الهی]] داشته باشد. در [[جهان‌بینی]] [[اسلام]]، [[انتظار]] یک [[عقیده]] و عمل ارزشمند در جهت ‌‌رسیدن به [[عدالت جهانی]] است. دراین باره، [[روایات]] زیادی وجود دارد که از باب نمونه‌، به برخی از آنها اشاره می‌‌شود.
@@ خط ۱۱۶: / خط ۱۲۴: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۷. حجت الاسلام و المسلمین آهنگران؛}}
+{{جمع شدن|۸. حجت الاسلام و المسلمین آهنگران؛}}
 [[پرونده:13681157.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد رسول آهنگران]]]]
 ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد رسول آهنگران]]'''، در مقاله ''«[[بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود (مقاله)|بررسی مبانی ضرورت زمینه‌سازی برای ظهور موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۲۷: / خط ۱۳۵: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۸. حجت الاسلام و المسلمین فاکر میبدی؛}}
+{{جمع شدن|۹. حجت الاسلام و المسلمین فاکر میبدی؛}}
 [[پرونده:11431.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد فاکر میبدی]]]]
 ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد فاکر میبدی]]'''، در مقاله ''«[[زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینه‌سازی ظهور حضرت ولی عصر]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۳۵: / خط ۱۴۳: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۹. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
+{{جمع شدن|۱۰. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
 [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
 ::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۴۲: / خط ۱۵۰: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۱۰. آقای دکتر شفیعی سروستانی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
+{{جمع شدن|۱۱. آقای دکتر شفیعی سروستانی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
 [[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
 ::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در کتاب ''«[[چشم به راه (کتاب)|چشم به راه]]»'' و مقاله ''«[[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۵۹: / خط ۱۶۷: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۱۱. آقای قنبری؛}}
+{{جمع شدن|۱۲. آقای قنبری؛}}
 [[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[معصوم علی قنبری]]]]
 ::::::آقای '''[[معصوم علی قنبری]]'''، در مقاله ''«[[بررسی مسأله انتظار ادله فوائد و نقش آن‌ (مقاله)|بررسی مسأله انتظار ادله فوائد و نقش آن‌]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۶۵: / خط ۱۷۳: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۱۲. آقای طهماسبی بلداجی؛}}
+{{جمع شدن|۱۳. آقای طهماسبی بلداجی؛}}
 [[پرونده:11155.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
 ::::::آقای '''[[اصغر طهماسبی بلداجی]]''' و [[فاطمه مرادی]]، در مقاله ''«[[قرآن و سبک زندگی مهدوی (مقاله)|قرآن و سبک زندگی مهدوی]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۷۱: / خط ۱۷۹: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۱۳. آقای دکتر طالعی؛}}
+{{جمع شدن|۱۴. آقای دکتر طالعی؛}}
 [[پرونده:000099.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالحسین طالعی]]]]
 ::::::آقای دکتر '''[[عبدالحسین طالعی]]'''، در کتاب ''«[[ره‌توشه منتظران (کتاب)|ره‌توشه منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
@@ خط ۱۸۱: / خط ۱۸۹: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۱۴. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران؛}}
+{{جمع شدن|۱۵. آقای دکتر هراتیان؛}}
+[[پرونده:152244.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
+::::::آقای '''[[علی هراتیان]]'''، در کتاب ''«[[ انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)| انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]]»'' در این‌باره گفته است:
+::::::«در [[فضیلت انتظار]] همین بس بوده که همه [[پیامبران]] الاهی مسندنشین این [[مقام]] بوده‌اند. تمام [[اوصیا]] در طول [[تاریخ]] در صف [[منتظران]] بوده‌اند و نهایت آن که [[خداوند]] - تبارک و تعالی - نیز خود ندای [[انتظار]] سر داده است که: {{متن قرآن|فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم» سوره یونس، آیه ۱۰۲.</ref>
+::::::در [[روایات]] رسیده از اولیای [[دین]] به موارد متعددی برمی‌خوریم که [[پیشوایان معصوم]]{{ع}} برخی [[اعمال]] را به عنوان "بافضیلت‌ترین عمل" معرفی کرده‌اند. [[صلوات]] بر [[پیامبر]]{{صل}}، حبّ [[امیرمؤمنان]]{{ع}}، سیراب تشنگان، [[نماز]] اوّل وقت، [[نیکی]] به والدین، [[مجاهده]] در [[راه خدا]] و... از آن جمله‌اند.
+::::::در این میان حدود یک صد [[روایت]] [[نقل]] شده که [[افضل]] [[عبادات]] و [[اعمال]] را [[انتظار فرج]] ذکر کرده است. [[پیامبر]] عظیم‌الشأن [[اسلام]] در این باره می‌فرمایند:"[[برترین]] عبادت‌ها، [[انتظار فرج]] است" <ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۳۵۰.</ref>، "[[انتظار فرج]] [[عبادت]] است و [[برترین]] و با ارزش‌ترین عمل [[امّت]] من [[انتظار فرج]] از [[خداوند]] است"<ref>{{متن حدیث|اِنْتِظَارُ الْفَرْجِ عِبَادَةٌ وَ أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ}}، بحارالأنوار، ج ۵۰، ص ۳۱۷؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۳۵۲.</ref>.
+::::::[[شیخ صدوق]] در [[کتاب خصال]] از [[امیرالمؤمنان]]{{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: "شخصی که در [[انتظار]] امر ما به سر می‌برد مانند کسی است که در [[خون]] خود در [[راه خدا]] دست و پا می‌زند"<ref>{{متن حدیث|الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ}}، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۶، ضمن ح ۱۰، به نقل از قطره‌ای از دریای فضائل اهل بیت{{عم}}، ج ۱، ص ۷۹۶.</ref>.
+::::::سیّدالساجدین [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} در تعبیر عجیبی [[منتظران ظهور]] را [[برترین]] [[مردم]] تمام زمان‌ها دانسته و می‌فرمایند: "اهل [[زمان غیبت]] او که قائل به [[امامت]] او و [[منتظر ظهور]] او باشند [[برتر]] از [[مردمان]] هر زمان دیگری می‌باشند"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ وَ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ...}}؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۳۸۷.</ref>.
+::::::مولایمان [[حضرت]] [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} نیز [[منتظران]] را "[[اولیاء]] [[الله]]" [[لقب]] داده می‌فرمایند: "خوشا به حال [[شیعیان]] [[قائم]] ما که در [[دوران غیبت]] او [[چشم به راه]] قدوم ایشان و [[منتظر]] ظهورش می‌باشند و در [[دوران ظهور]] او [[فرمان‌بردار]] اویند. آنها [[اولیاء]] [[خدا]] هستند که هیچ‌گونه ترسی بر آنها نیست و دچار [[غم]] و [[اندوه]] نمی‌شوند"<ref>{{متن حدیث|طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون}}، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۵۷؛ منتخب الاثر، ص ۵۱۴، ح ۶؛ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۵۶۴، ح ۴، به نقل از قطره‌ای از دریای فضایل اهل بیت{{عم}}، ج ۱، ص ۷۸۸.</ref>.
+::::::باب الحوائج [[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{ع}} مُهر تشیّع بر پیشانی [[منتظران واقعی]] زده و آنان را با تعبیر "منّا" از [[اهل بیت]]{{عم}} را برمی‌شمرند که ما را به یاد [[حدیث]] معروف "[[سلمان]] منّا [[اهل البیت]]" می‌اندازد: "خوشا به حال [[شیعیان]] ما که در [[دوران غیبت]] [[قائم]] ما به [[دوستی]] ما چنگ می‌زنند و در [[ولایت]] ما ثابت و [[استوار]] می‌مانند و از [[دشمنان]] ما [[برائت]] و بیزاری ابراز می‌کنند. آنان از ما هستند و ما نیز از آنها هستیم. آنها ما را به [[امامت]] پذیرفته‌اند و ما آنها را به عنوان [[شیعه]] پسندیده‌ایم. خوشا به حال آنها؛ خوشا به حال آنها. به [[خدا]] [[سوگند]] که آنها در [[روز قیامت]] با ما و در ردیف ما هستند"<ref>{{متن حدیث|طُوبَى لِشِيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكِينَ بِحَبْلِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِينَ عَلَى مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ قَدْ رَضُوا بِنَا أَئِمَّةً وَ رَضِينَا بِهِمْ شِيعَةً فَطُوبَى لَهُمْ ثُمَّ طُوبَى لَهُمْ وَ هُمْ وَ اللَّهِ مَعَنَا فِي دَرَجَاتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}، روزگار رهایی، ج ۱، ح ۴۳۶ به نقل از کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۴؛ منتخب الاثر، ص ۳۱۹ و...</ref>.
+::::::[[انتظار فرج]] آن [[قدر]] ارزشمند و گران‌بهاست که هشتمین [[خورشید]] [[آسمان]] [[ولایت]] آقا [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} با دیده تعجّب و تحسین از آن یاد می‌کند و می‌فرماید: "وه! چه نیکوست [[صبر]] و [[انتظار فرج]]"<ref>{{متن حدیث|مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ}}؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۴۳۷.</ref>.
+::::::[[حضرت]] [[جوادالائمه]]{{ع}} نیز [[فرج]] را ثمره [[انتظار]] معرفی و می‌فرمایند: "[[برترین عمل]] [[شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] است هر کس این امر را بداند و بشناسد [[خداوند]] با همین [[انتظار]] برای او [[فرج]] عطا می‌فرماید"<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِّجَ عَنْهُ بِانْتِظَارِه...}}؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۴۴۲، به نقل از غیبت نعمانی، ص ۱۸۰.</ref>»<ref>[[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)| انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]].</ref>.
+{{پایان جمع شدن}}
+{{جمع شدن|۱۶. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران؛}}
 [[پرونده:4764567.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مسجد مقدس جمکران]]]]
 ::::::'''[[پژوهشگران مسجد مقدس جمکران]]'''، در دو کتاب ''«[[ انتظار چیست منتظر کیست؟ (کتاب)|انتظار چیست منتظر کیست؟]]»'' و ''«[[ آیین انتظار (کتاب)|آیین انتظار]]»''در این‌باره گفته‌اند:
@@ خط ۱۹۸: / خط ۲۲۰: @@
 {{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۱۵. آقای دکتر هراتیان؛}}
+{{جمع شدن|۱۸. پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی؛}}
-[[پرونده:152244.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
-::::::آقای '''[[علی هراتیان]]'''، در کتاب ''«[[ انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)| انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«در [[فضیلت انتظار]] همین بس بوده که همه [[پیامبران]] الاهی مسندنشین این [[مقام]] بوده‌اند. تمام [[اوصیا]] در طول [[تاریخ]] در صف [[منتظران]] بوده‌اند و نهایت آن که [[خداوند]] - تبارک و تعالی - نیز خود ندای [[انتظار]] سر داده است که: {{متن قرآن|فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم» سوره یونس، آیه ۱۰۲.</ref>
-::::::در [[روایات]] رسیده از اولیای [[دین]] به موارد متعددی برمی‌خوریم که [[پیشوایان معصوم]]{{ع}} برخی [[اعمال]] را به عنوان "بافضیلت‌ترین عمل" معرفی کرده‌اند. [[صلوات]] بر [[پیامبر]]{{صل}}، حبّ [[امیرمؤمنان]]{{ع}}، سیراب تشنگان، [[نماز]] اوّل وقت، [[نیکی]] به والدین، [[مجاهده]] در [[راه خدا]] و... از آن جمله‌اند.
-::::::در این میان حدود یک صد [[روایت]] [[نقل]] شده که [[افضل]] [[عبادات]] و [[اعمال]] را [[انتظار فرج]] ذکر کرده است. [[پیامبر]] عظیم‌الشأن [[اسلام]] در این باره می‌فرمایند:"[[برترین]] عبادت‌ها، [[انتظار فرج]] است" <ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۳۵۰.</ref>، "[[انتظار فرج]] [[عبادت]] است و [[برترین]] و با ارزش‌ترین عمل [[امّت]] من [[انتظار فرج]] از [[خداوند]] است"<ref>{{متن حدیث|اِنْتِظَارُ الْفَرْجِ عِبَادَةٌ وَ أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ}}، بحارالأنوار، ج ۵۰، ص ۳۱۷؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۳۵۲.</ref>.
-::::::[[شیخ صدوق]] در [[کتاب خصال]] از [[امیرالمؤمنان]]{{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: "شخصی که در [[انتظار]] امر ما به سر می‌برد مانند کسی است که در [[خون]] خود در [[راه خدا]] دست و پا می‌زند"<ref>{{متن حدیث|الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ}}، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۶، ضمن ح ۱۰، به نقل از قطره‌ای از دریای فضائل اهل بیت{{عم}}، ج ۱، ص ۷۹۶.</ref>.
-::::::سیّدالساجدین [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} در تعبیر عجیبی [[منتظران ظهور]] را [[برترین]] [[مردم]] تمام زمان‌ها دانسته و می‌فرمایند: "اهل [[زمان غیبت]] او که قائل به [[امامت]] او و [[منتظر ظهور]] او باشند [[برتر]] از [[مردمان]] هر زمان دیگری می‌باشند"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ وَ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ...}}؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۳۸۷.</ref>.
-::::::مولایمان [[حضرت]] [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} نیز [[منتظران]] را "[[اولیاء]] [[الله]]" [[لقب]] داده می‌فرمایند: "خوشا به حال [[شیعیان]] [[قائم]] ما که در [[دوران غیبت]] او [[چشم به راه]] قدوم ایشان و [[منتظر]] ظهورش می‌باشند و در [[دوران ظهور]] او [[فرمان‌بردار]] اویند. آنها [[اولیاء]] [[خدا]] هستند که هیچ‌گونه ترسی بر آنها نیست و دچار [[غم]] و [[اندوه]] نمی‌شوند"<ref>{{متن حدیث|طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون}}، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۵۷؛ منتخب الاثر، ص ۵۱۴، ح ۶؛ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۵۶۴، ح ۴، به نقل از قطره‌ای از دریای فضایل اهل بیت{{عم}}، ج ۱، ص ۷۸۸.</ref>.
-::::::باب الحوائج [[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{ع}} مُهر تشیّع بر پیشانی [[منتظران واقعی]] زده و آنان را با تعبیر "منّا" از [[اهل بیت]]{{عم}} را برمی‌شمرند که ما را به یاد [[حدیث]] معروف "[[سلمان]] منّا [[اهل البیت]]" می‌اندازد: "خوشا به حال [[شیعیان]] ما که در [[دوران غیبت]] [[قائم]] ما به [[دوستی]] ما چنگ می‌زنند و در [[ولایت]] ما ثابت و [[استوار]] می‌مانند و از [[دشمنان]] ما [[برائت]] و بیزاری ابراز می‌کنند. آنان از ما هستند و ما نیز از آنها هستیم. آنها ما را به [[امامت]] پذیرفته‌اند و ما آنها را به عنوان [[شیعه]] پسندیده‌ایم. خوشا به حال آنها؛ خوشا به حال آنها. به [[خدا]] [[سوگند]] که آنها در [[روز قیامت]] با ما و در ردیف ما هستند"<ref>{{متن حدیث|طُوبَى لِشِيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكِينَ بِحَبْلِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِينَ عَلَى مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ قَدْ رَضُوا بِنَا أَئِمَّةً وَ رَضِينَا بِهِمْ شِيعَةً فَطُوبَى لَهُمْ ثُمَّ طُوبَى لَهُمْ وَ هُمْ وَ اللَّهِ مَعَنَا فِي دَرَجَاتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}، روزگار رهایی، ج ۱، ح ۴۳۶ به نقل از کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۴؛ منتخب الاثر، ص ۳۱۹ و...</ref>.
-::::::[[انتظار فرج]] آن [[قدر]] ارزشمند و گران‌بهاست که هشتمین [[خورشید]] [[آسمان]] [[ولایت]] آقا [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} با دیده تعجّب و تحسین از آن یاد می‌کند و می‌فرماید: "وه! چه نیکوست [[صبر]] و [[انتظار فرج]]"<ref>{{متن حدیث|مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ}}؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۴۳۷.</ref>.
-::::::[[حضرت]] [[جوادالائمه]]{{ع}} نیز [[فرج]] را ثمره [[انتظار]] معرفی و می‌فرمایند: "[[برترین عمل]] [[شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] است هر کس این امر را بداند و بشناسد [[خداوند]] با همین [[انتظار]] برای او [[فرج]] عطا می‌فرماید"<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِّجَ عَنْهُ بِانْتِظَارِه...}}؛ روزگار رهایی، ج ۱، ح ۴۴۲، به نقل از غیبت نعمانی، ص ۱۸۰.</ref>»<ref>[[علی هراتیان|هراتیان، علی]]، [[انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده (کتاب)| انتظار فریضه‌ای فراموش‌شده]].</ref>.
-{{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۱۶. پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی؛}}
 [[پرونده:1414.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]]]
 ::::::'''[[پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی]]'''، در  کتاب ''«[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]»'' در این‌باره گفته‌اند: