دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

:*'''بخش هفتم:''' {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً بِرُؤْيَتِهِ ...ُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَراهُ قَرِيباً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ}}. در بخش پایانی با بیانی [[لطیف]]، [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} درخواست می‌‌گردد و از [[خداوند]] می‌‌خواهیم تا به درماندگی ما که به [[دلیل]] [[غیبت]] [[حضرت]] ایجاد شده، رحم کند و [[غم]] و گرفتاری را با آمدن ایشان بر طرف کند. در جمله پایانی به یکی از آسیب‌های دوران [[انتظار]] اشاره می‌‌شود و آن، این است که زمان تحقق [[وعده الهی]] را دور بدانیم؛ بنابراین، با وجود آنکه نباید برای [[ظهور]]، زمان تعیین کرد، ولی هر صبح و [[شام]] باید [[منتظر ظهور]] و آماده باشیم<ref>نعمانی، الغیبة، ص: ۱۶۲</ref> و به بیان [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در امر [[ظهور]] به [[افراط و تفریط]] دچار نشویم؛ چنانچه فرمود: "نسبت به آنچه که قطعی و متوقع است، شتاب نکنید و آنچه را که فردا خواهد آورد، دیر مشمارید"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۵۰.</ref>