بحث:رابطه انتظار با امنیت روانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

==گونه‌های رابطه [[انتظار]] با [[امنیت روانی]]==

*با توجه به شواهد [[علمی]]، تأثیرات و کیفیت تأثیرگذاری [[انتظار]] بر [[بهداشت روان]]، به شرح ذیل تحلیل و ارزیابی می‌شود:

*پیش‌گیری از [[بیماری‌های روانی]]: [[انتظار]] به ویژه مؤلفۀ [[امیدواری]] آن یک شیوه پیش‌گیرانه برای [[بیماری‌های روانی]] حاد، مانند [[افسردگی]] است<ref>ر.ک: آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص۷۵؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۳۱.</ref>. علاوه بر این ابعاد شناختی [[انتظار]] می‌تواند زمینه ساز [[بهداشت روانی]] باشد زیرا اغلب [[اختلالات روانی]] ریشۀ شناختی دارند که [[خوش‌بینی]] و [[امید به آینده]] سرشار از [[عدالت]]، [[امنیت]]، [[رفاه]] و رشد و [[تکامل]]، می‌تواند یک راهکار اساسی در [[پیشگیری]] از [[اضطراب]] و [[افسردگی]] و مقابله با استرس و فشار روانی تلقی شود<ref>ر.ک: نظری شاری، عبدالله، نقش انتظار در بهداشت روانی ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref>. [[امام حسن]] {{ع}} در روایتی می‌فرمایند: «در [[دولت مهدی]] درندگان [[سازش]] می‌کنند، [[زمین]] نباتات خود را خارج می‌کند، [[آسمان]] برکاتش را فرو می‌فرستد، [[گنج‌های نهفته]] در [[دل]] [[زمین]] برای او [[آشکار]] می‌شود و بین [[مشرق]] و [[مغرب]] را مالک می‌شود و خوشا به حال کسی که آن روز را [[درک]] کند و دستوراتش را با گوش [[جان]] بشنود»<ref>{{متن حدیث|تَصْطَلِحُ فِی مُلْکِهِ السِّبَاعُ وَ تُخْرِجُ الْأَرْضُ نَبْتَهَا وَ تُنْزِلُ السَّمَاءُ بَرَکَتَهَا وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکُنُوزُ یَمْلِکُ مَا بَیْنَ الْخَافِقَیْنِ أَرْبَعِینَ عَاماً فَطُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ أَیَّامَهُ وَ سَمِعَ کَلَامَه‏}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۰.</ref>. این قبیل [[روایات]] که [[حکومت مهدوی]] را به‌عنوان [[بهترین]] [[حکومت]] روی [[زمین]] معرفی می‌کنند و به ذکر خصوصیات آن [[حکومت]] می‌پردازند؛ به نوعی [[امیدواری]] می‌دهند که تحقق وعدۀ [[الهی]] در راه است<ref>ر.ک: روح‌بخش، سید مهدی، انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح، ص۲۷۴.</ref>.

*ارتقای [[بهداشت روانی]] بر اثر [[انسجام]] روانی: [[ایمان]] به [[انتظار]] که حاوی ارزش‌های جهان‌شمول و اهداف والای جهانی و معطوف به همۀ [[بشریت]] است، اهداف فرد را ارتقا بخشیده و موجب تعالی انگیزش او می‌گردد و در نتیجه به شخصیت فرد [[انسجام]] و یک‌پارچگی می‌بخشد که نسبت مستقیم با [[سلامت روانی]] فرد دارد، به این معنا که هرچه [[انسجام]] شخصیت بیشتر باشد، [[سلامت روانی]] فرد بالاتر خواهد بود<ref>ر.ک: نظری شاری، عبدالله، نقش انتظار در بهداشت روانی ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref>. از مهمترین ارکان [[روان‌شناسی]] موفقیت، داشتن [[بینش]] مثبت، اهداف بلند و متعالی و برنامه‌ای برای رسیدن به آن است که موجب تصحیح و تنظیم [[فکر]] و [[باورها]] برای رسیدن به اهداف می‌شود. همچنین [[انتظار]] در ابعاد [[عاطفی]] آن؛ یعنی [[اشتیاق]]، [[محبت]]، شور طلب و [[چشم به راه]] بودن که همگی مستلزم نوعی [[توسل]] و رابطۀ قلبی با [[حضرت]] است و علاوه بر پیش‌گیری اولیه از بیمار‌یها موجب ارتقای [[توانمندی]] مقابله با اضطراب‌هاست<ref>ر.ک: آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص۷۵.</ref>.

*[[اصلاح]] [[سبک زندگی]]: [[مکتب]] [[انتظار]] به‌ عنوان یک [[فرهنگ]] اصلاح‌گر می‌تواند با تأکید بر [[ارزش‌ها]] و [[ترویج]] آن، به [[اصلاح]] سبْک [[زندگی]] [[انسان]] بپردازد، زیرا [[سبک زندگی]] عامل اساسی در [[بهداشت روانی]] است، به گونه‌ای که امروزه [[سلامت]] و [[بیماری]] افراد، برآیند [[سبک زندگی]] آنان قلمداد می‌شود<ref>ر.ک: نظری شاری، عبدالله، نقش انتظار در بهداشت روانی ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref>. انگیزه‌ای که بتواند [[زندگی]] و [[شخصیت انسان]] را به دست گیرد و در مسیر [[اصلاح]] و [[تکامل]] روحی و [[معنوی]] خود قرار دهد؛ [[امید به آینده‌ای روشن]]، صلحی فراگیر و [[حکومت عدل جهانی]] است. بنابراین [[امید به ظهور]] [[حضرت]] می‌تواند فرد را در تعیین [[هدف زندگی]]، [[برنامه‌ریزی]] و [[تفکر]] در رسیدن به آن [[کمک]] کند. [[انسان]] [[منتظر]] [[هدف]] خود را برپایی [[حکومت عدل جهانی]] تعیین می‌کند و با [[بینش]] و [[تفکر]] در جهت رسیدن به آن تمام سعی و تلاش خود را می‌کند<ref>ر.ک: روح‌بخش، سید مهدی، انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح، ص۲۷۴.</ref>.

==نتیجه گیری==

*نتیجه اینکه [[امید به ظهور]] [[حضرت]] می‌تواند فرد را در تعیین [[هدف زندگی]]، [[برنامه‌ریزی]] و [[تفکر]] در رسیدن به آن [[کمک]] کند. [[انسان]] [[منتظر]] [[هدف]] خود را برپایی [[حکومت عدل جهانی]] تعیین می‌کند و با [[بینش]] و [[تفکر]] در جهت رسیدن به آن تمام سعی و تلاش خود را می‌کند و اگر هم عمرش بدان حد نرسید طبق فرموده [[اهل بیت]] {{ع}} [[ثواب]] [[یاران]] [[حضرت]] به وی عطا خواهد شد<ref>ر.ک: روح‌بخش، سید مهدی، انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح، ص۲۷۴.</ref>.

==پاسخ تفصیلی==

==[[اسلام]] و [[امنیت روانی]]==

==گونه‌های رابطه [[انتظار]] با [[امنیت روانی]]==

*با توجه به شواهد [[علمی]]، تأثیرات و کیفیت تأثیرگذاری [[انتظار]] بر [[بهداشت روان]]، به شرح ذیل تحلیل و ارزیابی می‌شود:

*پیش‌گیری از [[بیماری‌های روانی]]: [[انتظار]] ـ به‌ویژه مؤلفۀ [[امیدواری]] آن ـ یک شیوۀ پیش‌گیرانه برای [[بیماری‌های روانی]] حاد، مثل [[افسردگی]] است و از این جهت، می‌تواند [[زمینه‌ساز]] [[بهداشت روان]] باشد<ref>ر.ک: آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص۷۵؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۳۱.</ref>. با نگاهی گُذرا به بُعد و محور اول [[انتظار]] یعنی [[بینش]]، [[تفکر]]، اهداف و [[امید]]، نقش مؤثّر آن در [[بهداشت روان]]؛ از جمله ضوابط تشخیص [[افسردگی]] روشن می‌گردد. [[افسردگی]] خُلقی [[بیماری]] است که در تمام روز یا بیشتر اوقات، مشکلات تمرکز ذهنی و اختلال در تصمیم‌گیری، احساس [[ناامیدی]]، کاهش مشخّص رغبت یا [[لذت]] در تمام یا تقریباً همه فعالیت‌ها را با خود دارد. بدیهی است، این علایم در تقابل جدی با [[امیدواری]] و داشتن اهداف روشن، [[بینش]] مثبت و [[تفکّر]] پویا و تلاش و [[برنامه‌ریزی]] در جهت دست‌یابی به آن است؛ به عبارت دیگر، [[انتظار]] ـ به‌ویژه ابعاد شناختی آن ـ یک شیوۀ پیش‌گیرانه برای [[بیماری‌های روانی]] حاد، مثل [[افسردگی]] است و از این جهت، می‌تواند [[زمینه‌ساز]] [[بهداشت روانی]] باشد؛ زیرا اغلب [[اختلالات روانی]] مانند [[اضطراب]] و [[افسردگی]] ریشۀ شناختی دارند. فردی که دارای [[شناخت]]، [[بینش]] و [[تفکر]] منفی نسبت به خود، گذشته و [[آینده]] است، به [[اضطراب]] [[مبتلا]] می‌شود و [[اضطراب]] مداوم، منجر به [[افسردگی]] می‌گردد. [[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} که با [[خوش‌بینی]] و [[امید]] به آیندۀ سرشار از [[عدالت]]، [[امنیت]]، [[رفاه]]، و رشد و [[تکامل]] همراه است می‌تواند یک راهکار اساسی در [[پیشگیری]] از [[اضطراب]] و [[افسردگی]] و مقابله با استرس و فشار روانی تلقی شود<ref>ر.ک: نظری شاری، عبدالله، نقش انتظار در بهداشت روانی ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref>.

*[[امام حسن]] {{ع}} در روایتی می‌فرمایند: «در [[دولت مهدی]] درندگان [[سازش]] می‌کنند، [[زمین]] نباتات خود را خارج می‌کند، [[آسمان]] برکاتش را فرو می‌فرستد، [[گنج‌های نهفته]] در [[دل]] [[زمین]] برای او [[آشکار]] می‌شود و بین [[مشرق]] و [[مغرب]] را مالک می‌شود و خوشا به حال کسی که آن روز را [[درک]] کند و دستوراتش را با گوش [[جان]] بشنود»<ref>{{متن حدیث|تَصْطَلِحُ فِی مُلْکِهِ السِّبَاعُ وَ تُخْرِجُ الْأَرْضُ نَبْتَهَا وَ تُنْزِلُ السَّمَاءُ بَرَکَتَهَا وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکُنُوزُ یَمْلِکُ مَا بَیْنَ الْخَافِقَیْنِ أَرْبَعِینَ عَاماً فَطُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ أَیَّامَهُ وَ سَمِعَ کَلَامَه‏}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۰.</ref>. در این [[روایت]] مواهب [[دنیوی]] [[حکومت مهدوی]] تشریح شده است<ref>ر.ک: روح‌بخش، سید مهدی، انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح، ص۲۷۴.</ref>.

*ارتقای [[بهداشت روانی]] بر اثر [[انسجام]] روانی: [[ایمان]] به [[انتظار]] که حاوی ارزش‌های [[جهان]] شمول و اهداف والای جهانی و معطوف به همۀ [[بشریت]] است، اهداف فرد را ارتقا بخشیده و موجب تعالی انگیزش او می‌گردد و در نتیجه به شخصیت فرد [[انسجام]] و یک‌پارچگی می‌بخشد. [[انسجام]] و یک‌پارچگی شخصیت نسبت مستقیم با [[سلامت روانی]] فرد دارد، به این معنا که هرچه [[انسجام]] شخصیت بیشتر باشد، [[سلامت روانی]] فرد بالاتر خواهد بود<ref>ر.ک: آذربایجانی، مسعود، آثار دین‌داری از دیدگاه ویلیام جیمز، دو فصلنامه مطالعات اسلام و روان‌شناسی، ش ۱، ص۱۳۸.</ref>. روان‌شناسان کمال، سطح مطلوب کمال و [[رشد شخصیت]] را فراسوی بهنجاری می‌دانند و [[استدلال]] می‌کنند که تلاش برای حصول سطح پیشرفتۀ کمال، برای تحقق بخشیدن یا از [[قوه]] به فعل رساندن تمامی استعدادهای بالقوه [[آدمی]]، ضروری است. صرفاً رهایی از [[بیماری]] [[عاطفی]] و نداشتن [[رفتار]] روان‌پریشانه، برای این که شخصیتی مطلوب و سالم داشته باشیم [[کافی]] نیست<ref>ر.ک: آذربایجانی، مسعود، انسان کامل (مطلوب) از دیدگاه اسلام و روان‌شناسی، فصلنامه حوزه و دانشگاه،</ref>. بدیهی است در [[مکتب]] [[انتظار]]، از یک طرف امکان [[درک]] و [[شناخت]] "[[انسان کامل]]" به عنوان تنها الگوی بی‌نقص رشد برای فرد فراهم می‌شود و از طرف دیگر تمام [[توان]] و استعدادهای جسمی، روانی، و [[معنوی]] او در جهت بسط و گسترش [[معارف]] [[مکتب]] رشد ([[اسلام ناب]]) در گسترۀ [[جهان]] و تلاش برای تحقّق عملی [[هدایت]] و رشد، برای همۀ [[بشریت]] به کار گرفته می‌شود و این خود [[انسجام]] و [[سلامت روانی]] فرد را در پی خواهد داشت<ref>ر.ک: نظری شاری، عبدالله، نقش انتظار در بهداشت روانی ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref>.

*مروری بر [[روان‌شناسی]] موفقیت -که در [[حقیقت]] همان ارتقا در [[بهداشت روان]] است- معلوم می‌سازد از مهم‌ترین ارکان آن، داشتن [[بینش]] مثبت، اهداف بلند و متعالی و نیز برنامه‌ای برای رسیدن به آنهاست، مهم‌تر از اینها، تصحیح و تنظیم [[فکر]] و [[باورها]] برای رسیدن به اهداف و آرزوهای موردنظر است. به طور کلی، در مواجهه با مسائل [[زندگی]] و رسیدن به موفقیت به دو دسته از عوامل [[نیاز]] است: فراهم آمدن اسباب طبیعی؛ دوم، شرایط روانی خاصی که بتوان با مسائل بهتر روبه‌رو شد که معمولا با [[توسل]] به [[اولیای الهی]] فراهم می‌گردد. گاهی [[سستی]] [[اراده]]، [[ترس]]، [[غم]]،[[ اضطراب]] و عدم اشراف کامل بر [[موقعیت]] باعث می‌شود نتوان از راه‌حل‌های ممکن به شکل مطلوب بهره برد. [[توسل]] و [[توکل]]، باعث [[تقویت اراده]] و عدم تأثیر عوامل مخلّ روانی می‌شود<ref>ر.ک: آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص۷۵.</ref>.

*[[اصلاح]] [[سبک زندگی]]: [[مکتب]] [[انتظار]] به‌ عنوان یک [[فرهنگ]] اصلاح‌گر در عصری که [[جهان]] پر از [[ظلم]]، [[فساد]] و [[ناهنجاری]] است، می‌تواند از راه تأکید بر [[ارزش‌ها]] و [[ترویج]] آن، به [[اصلاح]] سبْک [[زندگی]] [[انسان]] بپردازد و از این راه به بهداشت و [[سلامت]] جامعۀ انسانی [[کمک]] کند؛ زیرا [[سبک زندگی]] یک عامل اساسی در [[بهداشت روانی]] است، به گونه‌ای که امروز [[سلامت]] و [[بیماری]] افراد، برآیند [[سبک زندگی]] آنان قلمداد می‌شود. امروزه یکی از موضوعات محوری در [[روان‌شناسی]] [[سلامت]]، نقش رفتارهای بهداشتی یا (عوامل مربوط به [[سبک زندگی]]) در رشد [[بیماری]] و [[مرگ و میر]] زودهنگام و همچنین کارآیی مداخلات پیش‌گیرانۀ کاهش خطر است. روشن است موضوعات مربوط به [[ایمان]] و [[سلامت]] با مسئله [[رفتار]] بهداشتی مرتبط‌اند<ref>ر.ک: نظری شاری، عبدالله، نقش انتظار در بهداشت روانی ص ۱۲۳-۱۲۷.</ref>.

*انگیزه‌ای که بتواند [[زندگی]] و [[شخصیت انسان]] را به دست گیرد و در مسیر [[اصلاح]] و [[تکامل]] روحی و [[معنوی]] خود قرار دهد؛ [[امید به آینده‌ای روشن]]، صلحی فراگیر و [[حکومت عدل جهانی]] است. بر این اساس [[امید به ظهور]] [[حضرت]] می‌تواند فرد را در تعیین [[هدف زندگی]]، [[برنامه‌ریزی]] و [[تفکر]] در رسیدن به آن [[کمک]] کند. [[انسان]] [[منتظر]]، [[هدف]] خود را برپایی [[حکومت عدل جهانی]] تعیین می‌کند و با [[بینش]] و [[تفکر]] در جهت رسیدن به آن تمام سعی و تلاش خود را می‌کند و اگر هم عمرش بدان حد نرسید طبق فرموده [[اهل بیت]] {{ع}} "[[ثواب]] [[یاران]] [[حضرت]]"<ref>{{متن حدیث|کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَه}}؛‏ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref> به وی عطا خواهد شد<ref>ر.ک: روح‌بخش، سید مهدی، انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح، ص۲۷۴.</ref>.