امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

*سومین پیشوای [[شیعه]]، [[فرزند]] [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} و نواده [[پیامبر اسلام]]، امام حسین{{ع}} در سوّم [[شعبان]] سال چهارم هجری در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. شش سال از عمرش در کنار جدّش [[رسول خدا]] [[گذشت]]. دورانی که [[علی]]{{ع}} به [[خلافت]] رسید، [[یاور]] [[پدر]] در [[حکومت]] و [[جهاد]] بود. پس از [[شهادت]] برادرش [[امام حسن]]{{ع}} به [[امامت]] [[شیعیان]] رسید و مدّت ده سال در دوران [[معاویه]]، به [[احترام]] [[پیمان]] برادرش با وی، [[صبر]] کرد. با [[مرگ]] [[معاویه]] و به [[خلافت]] رسیدنِ پسرش [[یزید]]، امام حسین{{ع}} با او [[بیعت]] نکرد و به عنوان [[اعتراض]]، از [[مدینه]] به [[مکه]] [[هجرت]] کرد و چند [[ماه]] آنجا بود. به دعوتِ [[مردم کوفه]] که از هواداران او و پدرش بودند، برای [[مبارزه]] با [[سلطه]] [[یزید]] از [[مکه]] به سوی [[کوفه]] عزیمت کرد، امّا پیش از رسیدن به [[کوفه]]، در سرزمین [[کربلا]] به محاصره سربازان یزیدی در آمد و چون حاضر نبود [[تسلیم]] شود، خود و [[فرزندان]] و بستگان و یارانش روز دهم [[محرّم]] سال ۶۱ هجری، به [[شهادت]] رسیدند. او هنگام [[شهادت]]، ۵۷ سال داشت. امام حسین{{ع}} با آنکه می‌دانست پایان این سفر، [[شهادت]] است، امّا در آن دوران، برای رسوا ساختن [[امویان]] و ایجاد یک حرکت ریشه‌دار و تحریک [[مردم]] به [[مبارزه]] علیه [[ستم]] و [[نجات]] [[اسلام]] از زوال و نابودی، تنها [[شهادت]] مظلومانه می‌توانست کارساز باشد. [[امام]] نیز با [[خون]] خود و یارانش، نهال [[حق]] و [[آزادی]] و [[اسلام]] را آبیاری کرد و [[فرهنگ]] "[[جهاد]] و [[شهادت]]" را جهانی ساخت. [[حسین بن علی]]{{ع}} در [[علم]] و [[شجاعت]] و [[بخشش]] و دستگیری از [[بیچارگان]]، نمونه بود و در [[جوانمردی]] و [[ایثار]]، نظیر نداشت. مدفن او در "[[کربلا]]" [[زیارتگاه]] [[مسلمانان]] و آزادی‌خواهان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۸۹.</ref>.