فتنه: تفاوت میان نسخه‌ها

*فتنه در [[قرآن]] به معانی مختلفی به کار رفته است، مثل [[شرک]]، [[کفر]]، کشتن، [[گمراه]] شدن، [[نیرنگ]]، [[امتحان]]. یکی از رایج‌ترین معانی آن [[آزمایش]] است و از ریشه "فَتَن" به معنای در [[آتش]] نهادن طلا برای جدا شدن خوب و بد آن است. در [[آزمون]] هم [[میزان]] [[خلوص]] و [[صدق]] افراد شناخته می‌‌شود. اگر [[قرآن]] از [[اموال]] و [[اولاد]] به عنوان فتنه یاد کرده است{{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ}}<ref> «و بدانید که دارایی‌ها و فرزندانتان مایه آزمونند» سوره انفال، آیه ۲۸.</ref> برای آن است که [[مردم]] به وسیله [[دارایی‌ها]] و [[فرزندان]] خود [[امتحان]] می‌‌شوند. [[شعار]] "[[جنگ]] جنگ تا رفع فتنه از عالم" که در ایام [[دفاع مقدس]] در [[ایران]] مطرح بود، بر گرفته از [[آیه]] [[قرآن]] بود که می‌‌فرماید: با [[کافران]] بجنگید تا هیچ فتنه‌ای نماند و [[دین]] همه‌اش از آن [[خدا]] باشد{{متن قرآن|وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ}} <ref>«و با آنان نبرد کنید تا آشوبی برجا نماند و تنها دین خداوند بر جای ماند» سوره بقره، آیه ۱۹۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۱۷۰.</ref>.