جز
جایگزینی متن - 'مقائیس اللغه' به 'مقاییس اللغة'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مقائیس اللغه' به 'مقاییس اللغة') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*امداد غیبی تعبیری مرکب از دو واژه "امداد" و "[[غیب]]" است<ref>[[محمد حسن ناصحی|ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص ۲۹۹ - ۳۲۴.</ref>. | *امداد غیبی تعبیری مرکب از دو واژه "امداد" و "[[غیب]]" است<ref>[[محمد حسن ناصحی|ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص ۲۹۹ - ۳۲۴.</ref>. | ||
*ریشه "امداد" کلمه «م ـ د ـ د» است که معنای انبساط و امتداد دارد<ref>التحقیق، ج ۱۱، ص ۵۲، «مدّ».</ref>. «مدّت» نیز که برای زمان مستمر بهکار میرود از همین باب است <ref>مفردات، ص ۷۶۳، «مدّ».</ref>. این واژه بر زیاد شدن هم دلالت دارد، چنانکه زمان مدّ [[آب]] رودخانه، بر [[آب]] آن افزوده میشود <ref>النهایه،ج۴،ص۳۰۷؛ لسانالعرب، ج۱۳، ص۵۰ـ۵۱، «مدد»؛ قاموس قرآن، ج ۶، ص ۲۴۲.</ref>. «امداد» [[یاری]] کردن دیگری است، و بیشتر در موارد دوستداشتنی بهکار میرود، بر خلاف «مدّ» که در موارد ناپسند استعمال میشود<ref>مفردات، ص ۷۶۳، «مدّ».</ref>. امداد منحصر به چیزهای مادی نیست و در معنویات هم بهکار میرود <ref>التحقیق، ج ۱۱، ص ۵۲ ، «مدّ».</ref><ref>[[محمد حسن ناصحی|ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص ۲۹۹ - ۳۲۴.</ref>. | *ریشه "امداد" کلمه «م ـ د ـ د» است که معنای انبساط و امتداد دارد<ref>التحقیق، ج ۱۱، ص ۵۲، «مدّ».</ref>. «مدّت» نیز که برای زمان مستمر بهکار میرود از همین باب است <ref>مفردات، ص ۷۶۳، «مدّ».</ref>. این واژه بر زیاد شدن هم دلالت دارد، چنانکه زمان مدّ [[آب]] رودخانه، بر [[آب]] آن افزوده میشود <ref>النهایه،ج۴،ص۳۰۷؛ لسانالعرب، ج۱۳، ص۵۰ـ۵۱، «مدد»؛ قاموس قرآن، ج ۶، ص ۲۴۲.</ref>. «امداد» [[یاری]] کردن دیگری است، و بیشتر در موارد دوستداشتنی بهکار میرود، بر خلاف «مدّ» که در موارد ناپسند استعمال میشود<ref>مفردات، ص ۷۶۳، «مدّ».</ref>. امداد منحصر به چیزهای مادی نیست و در معنویات هم بهکار میرود <ref>التحقیق، ج ۱۱، ص ۵۲ ، «مدّ».</ref><ref>[[محمد حسن ناصحی|ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص ۲۹۹ - ۳۲۴.</ref>. | ||
*"[[غیب]]" چیزی است که از [[انسان]] پوشیده و مخفی است، گرچه به معنای [[شک]] نیز بهکار رفته است <ref>لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۵۱، «غیب».</ref>، زیرا [[شک]] معمولا در امر مخفی حاصل میشود. برخی واژهپژوهان آن را به معنای پوشیده از چشم گرفتهاند <ref> | *"[[غیب]]" چیزی است که از [[انسان]] پوشیده و مخفی است، گرچه به معنای [[شک]] نیز بهکار رفته است <ref>لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۵۱، «غیب».</ref>، زیرا [[شک]] معمولا در امر مخفی حاصل میشود. برخی واژهپژوهان آن را به معنای پوشیده از چشم گرفتهاند <ref>مقاییس اللغة، ج ۴، ص ۴۰۳، «غیب».</ref><ref>[[محمد حسن ناصحی|ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص ۲۹۹ - ۳۲۴.</ref>. | ||
*"[[غیب]]" چیزی است که از [[انسان]] پوشیده و مخفی است؛ گرچه به معنای [[شک]] نیز به کار رفته است، زیرا [[شک]]، به طور معمول در امر مخفی پدید میآید. برخی واژهپژوهان، آن را به معنای پوشیده از چشم گرفتهاند. | *"[[غیب]]" چیزی است که از [[انسان]] پوشیده و مخفی است؛ گرچه به معنای [[شک]] نیز به کار رفته است، زیرا [[شک]]، به طور معمول در امر مخفی پدید میآید. برخی واژهپژوهان، آن را به معنای پوشیده از چشم گرفتهاند. | ||
*با توجه به معنای امداد و [[غیب]] معلوم میشود که [[امدادهای غیبی]] به معنای مددهایی است که از [[غیب]] سرچشمه میگیرد، هر چند با عنایت به معنای لغوی واژه مزبور میتوان [[جهان]] و [[نظم]]، حیات و [[نشاط]] و همه نعمتهای موجود در آن را مدد گرفته از [[عالم غیب]] و از مصادیق [[امدادهای غیبی]] دانست <ref>مجموعه آثار، ج ۳، ص ۳۴۴، «امدادهای غیبی در زندگی بشر».</ref>، چنانکه [[قرآن]]، [[اموال]] و [[فرزندان]] را از [[امدادهای الهی]] دانسته است <ref>(وَأَمْدَدْنَاكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ)</ref>؛ ولی این ترکیب اصطلاحاً به معنای مددهای غیبی ویژه در زندگی [[بشر]] است<ref>مجموعه آثار، ج ۳، ص ۳۴۴، «امدادهای غیبی در زندگی بشر».</ref><ref>[[محمد حسن ناصحی|ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص ۲۹۹ - ۳۲۴.</ref>. | *با توجه به معنای امداد و [[غیب]] معلوم میشود که [[امدادهای غیبی]] به معنای مددهایی است که از [[غیب]] سرچشمه میگیرد، هر چند با عنایت به معنای لغوی واژه مزبور میتوان [[جهان]] و [[نظم]]، حیات و [[نشاط]] و همه نعمتهای موجود در آن را مدد گرفته از [[عالم غیب]] و از مصادیق [[امدادهای غیبی]] دانست <ref>مجموعه آثار، ج ۳، ص ۳۴۴، «امدادهای غیبی در زندگی بشر».</ref>، چنانکه [[قرآن]]، [[اموال]] و [[فرزندان]] را از [[امدادهای الهی]] دانسته است <ref>(وَأَمْدَدْنَاكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ)</ref>؛ ولی این ترکیب اصطلاحاً به معنای مددهای غیبی ویژه در زندگی [[بشر]] است<ref>مجموعه آثار، ج ۳، ص ۳۴۴، «امدادهای غیبی در زندگی بشر».</ref><ref>[[محمد حسن ناصحی|ناصحی، محمد حسن]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص ۲۹۹ - ۳۲۴.</ref>. |