جز
جایگزینی متن - 'مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت' به 'مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت'
جز (جایگزینی متن - 'رده:مدخل‌های اصلی دانشنامه ' به 'رده:مدخل ') |
جز (جایگزینی متن - 'مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت' به 'مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
*بر طبق روایات، امام{{ع}} {{عربی|«عَالِمٌ بِمَا كَانَ وَ مَا يَكُون»}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۶۱</ref> است، یعنی امام به آنچه که بوده و خواهد آمد، علم دارد و اصل این مطلب یقینی است که [[پیامبر]] و امام باید علم کامل داشته باشند،<ref>ر.ک. [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۹</ref> اما در روایات دیگری نیز آمده که بر علم امام افزوده می‌شود، در روایاتی<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۵۳</ref> اشاره شده در هر شب جمعه بر علم امام افزوده می‌شود<ref>ر.ک. [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امام‌شناسی ۱ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ج ۱، ص ۲۳۳ ـ ۲۳۶؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]](با رویکرد قرآنی، روایی، عرفانی، فلسفی، کلامی)، ص ۸۵ ـ ۹۰</ref> و یا اینکه گفته شده فرشتگان در شب قدر مقدرات عالم را به امام ارائه می‌کنند، آیا این روایات با همدیگر تناقض ندارند؟ و به عبارتی دیگر اگر امام{{ع}} علم غیب به همه چیز دارد، افزوده شدن علم ایشان به چه معناست؟<ref>ر.ک. [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶</ref> | *بر طبق روایات، امام{{ع}} {{عربی|«عَالِمٌ بِمَا كَانَ وَ مَا يَكُون»}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۶۱</ref> است، یعنی امام به آنچه که بوده و خواهد آمد، علم دارد و اصل این مطلب یقینی است که [[پیامبر]] و امام باید علم کامل داشته باشند،<ref>ر.ک. [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۹</ref> اما در روایات دیگری نیز آمده که بر علم امام افزوده می‌شود، در روایاتی<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۵۳</ref> اشاره شده در هر شب جمعه بر علم امام افزوده می‌شود<ref>ر.ک. [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امام‌شناسی ۱ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ج ۱، ص ۲۳۳ ـ ۲۳۶؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]](با رویکرد قرآنی، روایی، عرفانی، فلسفی، کلامی)، ص ۸۵ ـ ۹۰</ref> و یا اینکه گفته شده فرشتگان در شب قدر مقدرات عالم را به امام ارائه می‌کنند، آیا این روایات با همدیگر تناقض ندارند؟ و به عبارتی دیگر اگر امام{{ع}} علم غیب به همه چیز دارد، افزوده شدن علم ایشان به چه معناست؟<ref>ر.ک. [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶</ref> | ||
*در این رابطه چندین نکته گفته شده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود: | *در این رابطه چندین نکته گفته شده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود: | ||
#منظور از علم تام امام، علم نسبت به مخلوقات است و منظور از افزایش علم در شب‌های جمعه یا قدر یا در طول سال، مربوط به علم ایشان به خداوند است؛ زیرا ذات خدا نامحدود است و معرفت به او پایان ندارد، لذا در هر شب جمعه روح امامان{{عم}} به طواف عرش الهی می‌رود و در آنجا علمشان به ذات خدا افزوده می‌گردد.<ref>ر.ک. [[سید محمود جزایری|جزایری، سید محمود]]، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت</ref> | #منظور از علم تام امام، علم نسبت به مخلوقات است و منظور از افزایش علم در شب‌های جمعه یا قدر یا در طول سال، مربوط به علم ایشان به خداوند است؛ زیرا ذات خدا نامحدود است و معرفت به او پایان ندارد، لذا در هر شب جمعه روح امامان{{عم}} به طواف عرش الهی می‌رود و در آنجا علمشان به ذات خدا افزوده می‌گردد.<ref>ر.ک. [[سید محمود جزایری|جزایری، سید محمود]]، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]</ref> | ||
#علم تام امام بدان معنا نیست که علمشان مانند علم خداوند قابل زیاد شدن نیست یعنی علم غیبشان استقلالی نیست و اگر به علمشان اضافه نشود، تمام می‌شود، آنها باید علم خودشان را به همۀ مردم یا به خواص مردم برسانند، در این صورت مانند سایرین می‌شوند، از این رو لازم است که هر لحظه علم آنها بیشتر بشود تا مقام بالاترِ آنها محفوظ بماند؛ و در برابر مشکلات جدید و سؤال‌های تازه درمانده نگردند.<ref>ر.ک. [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۹</ref> | #علم تام امام بدان معنا نیست که علمشان مانند علم خداوند قابل زیاد شدن نیست یعنی علم غیبشان استقلالی نیست و اگر به علمشان اضافه نشود، تمام می‌شود، آنها باید علم خودشان را به همۀ مردم یا به خواص مردم برسانند، در این صورت مانند سایرین می‌شوند، از این رو لازم است که هر لحظه علم آنها بیشتر بشود تا مقام بالاترِ آنها محفوظ بماند؛ و در برابر مشکلات جدید و سؤال‌های تازه درمانده نگردند.<ref>ر.ک. [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۹</ref> | ||
#خداوند دارای علم‌های مخصوصی است که دیگران حتی [[امامان]] {{عم}} را به آن راهی نیست؛ منتها ایشان به خزینه علم الهی راه دارند: "خُزَّانُ عِلْمِ اللَّه"<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۱۹۲ و ...</ref> ـ مَعَادِنُ وَحْيِ اللَّه"<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، امالی، ص ۳۰۷</ref> لذا هرگاه اراده کنند و خداوند بخواهد از علم الهی بهره‌مند می‌گردند و عالم می‌شوند.<ref>ر.ک. [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۹</ref> | #خداوند دارای علم‌های مخصوصی است که دیگران حتی [[امامان]] {{عم}} را به آن راهی نیست؛ منتها ایشان به خزینه علم الهی راه دارند: "خُزَّانُ عِلْمِ اللَّه"<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۱۹۲ و ...</ref> ـ مَعَادِنُ وَحْيِ اللَّه"<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، امالی، ص ۳۰۷</ref> لذا هرگاه اراده کنند و خداوند بخواهد از علم الهی بهره‌مند می‌گردند و عالم می‌شوند.<ref>ر.ک. [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۹</ref> | ||