دابه الأرض: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص'
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص')
خط ۱۸: خط ۱۸:
*روزی [[معاویه]] به أصبغ بن نباته گفت: شما گروه [[شیعه]] آیا می‌‌پندارید که دابه الأرض [[علی بن ابی طالب]] است؟ أصبغ جواب داد: نه تنها ما می‌‌گوییم بلکه [[جماعت]] [[یهود]] نیز چنین می‌‌پندارند. [[معاویه]] شخصی را فرستاد و عالم [[یهودیان]] را حاضر کرد و از او پرسید: آیا شما نیز دابه الأرض را می‌‌شناسید؟ گفت: آری. پرسید: چیست؟ پاسخ داد: او یک مردی است. [[معاویه]] پرسید: آیا اسم او را می‌‌دانی؟ گفت: اسم او "إلیّا" است. سپس [[معاویه]] بر آشفت و به أصبغ گفت: چقدر "إلیّا" [[شبیه ]]"علیّاً" است و (محکوم شد)<ref>تأویل الآیات: ج ۱، ص ۴۰۴.</ref>. بعضی [[روایات]] علاوه بر تعدد رجعت‌های [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به رجعت‌های مکرر [[دابه الارض]] نیز اشاره می‌‌نماید و [[رسول خدا]]{{صل}} در روایتی سه [[رجعت]] برای دابه الأرض نام می‌‌برد<ref>ملاحم: ص ۹۹ و بحار الانوار: ج ۶، ص ۳۰۰.</ref>.  
*روزی [[معاویه]] به أصبغ بن نباته گفت: شما گروه [[شیعه]] آیا می‌‌پندارید که دابه الأرض [[علی بن ابی طالب]] است؟ أصبغ جواب داد: نه تنها ما می‌‌گوییم بلکه [[جماعت]] [[یهود]] نیز چنین می‌‌پندارند. [[معاویه]] شخصی را فرستاد و عالم [[یهودیان]] را حاضر کرد و از او پرسید: آیا شما نیز دابه الأرض را می‌‌شناسید؟ گفت: آری. پرسید: چیست؟ پاسخ داد: او یک مردی است. [[معاویه]] پرسید: آیا اسم او را می‌‌دانی؟ گفت: اسم او "إلیّا" است. سپس [[معاویه]] بر آشفت و به أصبغ گفت: چقدر "إلیّا" [[شبیه ]]"علیّاً" است و (محکوم شد)<ref>تأویل الآیات: ج ۱، ص ۴۰۴.</ref>. بعضی [[روایات]] علاوه بر تعدد رجعت‌های [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به رجعت‌های مکرر [[دابه الارض]] نیز اشاره می‌‌نماید و [[رسول خدا]]{{صل}} در روایتی سه [[رجعت]] برای دابه الأرض نام می‌‌برد<ref>ملاحم: ص ۹۹ و بحار الانوار: ج ۶، ص ۳۰۰.</ref>.  
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: دابه الأرض پس از طلوع [[خورشید]] خارج می‌‌شود و [[شیطان]] را در حالی که به [[سجده]] افتاده به [[قتل]] می‌‌رساند. پس از آن [[مؤمنین]] [[چهل]] سال در [[آسایش]] کامل به سر می‌‌برند و هر آنچه می‌‌خواهند بر ایشان مهیا خواهند بود، و [[ظلم و ستم]] به کلی نابود خواهد شد. در آن روز همه چیز به [[خدا]] [[ایمان]] خواهند آورد، چه بخواهند و چه نخواهند. یعنی [[مؤمنین]] با میل و رغبت [[ایمان]] خواهند آورد و [[کافران]] از روی [[اجبار]]. درندگان و پرندگان مجبور به [[تسلیم]] خواهند بود و به همدیگر آسیبی نخواهند رساند. در این [[چهل]] سال [[مرگ]] و میری میان فرزندانی که به [[دنیا]] می‌‌آیند نخواهد بود و پس از آن دوباره [[مرگ]] در میان‌شان خواهد افتاد و پس از آن چنان [[مرگ]] در آنان فراوان شود که [[مؤمنین]] را خالی می‌‌بینند دیگر ترسی نداشته و به انواع [[فسق]] و [[فجور]] روی خواهد آورد... پس از آن [[قیامت]] برپا خواد شد<ref>ملاحم: ص ۱۰۱.</ref>.  
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: دابه الأرض پس از طلوع [[خورشید]] خارج می‌‌شود و [[شیطان]] را در حالی که به [[سجده]] افتاده به [[قتل]] می‌‌رساند. پس از آن [[مؤمنین]] [[چهل]] سال در [[آسایش]] کامل به سر می‌‌برند و هر آنچه می‌‌خواهند بر ایشان مهیا خواهند بود، و [[ظلم و ستم]] به کلی نابود خواهد شد. در آن روز همه چیز به [[خدا]] [[ایمان]] خواهند آورد، چه بخواهند و چه نخواهند. یعنی [[مؤمنین]] با میل و رغبت [[ایمان]] خواهند آورد و [[کافران]] از روی [[اجبار]]. درندگان و پرندگان مجبور به [[تسلیم]] خواهند بود و به همدیگر آسیبی نخواهند رساند. در این [[چهل]] سال [[مرگ]] و میری میان فرزندانی که به [[دنیا]] می‌‌آیند نخواهد بود و پس از آن دوباره [[مرگ]] در میان‌شان خواهد افتاد و پس از آن چنان [[مرگ]] در آنان فراوان شود که [[مؤمنین]] را خالی می‌‌بینند دیگر ترسی نداشته و به انواع [[فسق]] و [[فجور]] روی خواهد آورد... پس از آن [[قیامت]] برپا خواد شد<ref>ملاحم: ص ۱۰۱.</ref>.  
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی فرمود: در [[آخرالزمان]] یک نداکننده از [[ناحیه]] شرقی صدا می‌‌زند: ای [[هدایت]] یافتگان، جمع شوید. سپس نداکننده دیگری از سوی [[مغرب]] ندا می‌‌کند: ای [[گمراهان]]، جمع شوید. در آن هنگام است که [[حق]] و [[باطل]] از هم جدا می‌‌شوند و دابه الأرض [[رجعت]] می‌‌کند و بهسوی [[روم]] می‌‌رود و در شهری نزدیک ساحل دریا کنار غار [[اصحاب کهف]] فرود می‌‌آید. [[خداوند]] [[اصحاب کهف]] را بیدار نموده و به [[لشکر]] دابه الأرض می‌پیوندند...<ref>مختصر البصائر: ص ۴۷۲، الایقاظ: ص ۲۷۲.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۲۴۲.</ref>.
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی فرمود: در [[آخرالزمان]] یک نداکننده از [[ناحیه]] شرقی صدا می‌‌زند: ای [[هدایت]] یافتگان، جمع شوید. سپس نداکننده دیگری از سوی [[مغرب]] ندا می‌‌کند: ای [[گمراهان]]، جمع شوید. در آن هنگام است که [[حق]] و [[باطل]] از هم جدا می‌‌شوند و دابه الأرض [[رجعت]] می‌‌کند و بهسوی [[روم]] می‌‌رود و در شهری نزدیک ساحل دریا کنار غار [[اصحاب کهف]] فرود می‌‌آید. [[خداوند]] [[اصحاب کهف]] را بیدار نموده و به [[لشکر]] دابه الأرض می‌پیوندند...<ref>مختصر البصائر: ص ۴۷۲، الایقاظ: ص ۲۷۲.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۴۲.</ref>.
==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۲۱۸٬۱۵۹

ویرایش