بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
===زندگی‌نامه [[امام]]=== | ===زندگی‌نامه [[امام]]=== | ||
*نام [[مبارک]] | *نام [[مبارک]] امام عسکری{{ع}}، [[حسن]] و [[فرزند]] [[امام دهم]] و [[پدر]] بزرگوار [[حضرت مهدی]]{{ع}} و سیزدهمین [[امام]] از [[چهارده معصوم]]{{ع}} است. در [[ماه]] [[ربیع الاول]] یا [[ربیع الثانی]] سال ۲۳۱ یا ۲۳۲ ق در [[مدینه]] چشم به [[جهان]] گشود. مادرش بانویی پارسا و [[شایسته]] به نام "[[حدیثه]]"{{س}} بود که برخی از او به نام "[[سوسن]]" یاد کردهاند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۵۰۳.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۶۴ ـ۷۰؛ محدثی، جواد، فرهنگنامۀ دینی، ص۸۸؛ فرهنگ شیعه، ص ۱۲۴.</ref> از آنجا که به [[دستور]] خلیفۀ [[عباسی]] در "سامّرا" در محله "[[عسکر]]" سکونت اجباری داشت، "[[عسکری]]" نامیده میشود<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج ۱، باب ۱۷۶، ص ۲۳۰.</ref>. از [[القاب]] مشهور ایشان "[[عسکری]]"، "[[ابن الرضا]]"؛ "[[نقی]]"، "زکی"، "[[فاضل]]"، "[[امین]]" و کنیهاش "[[ابومحمد]]" است. ۲۲ ساله بود که پدرش به [[شهادت]] رسید. مدّت امامتش شش سال و عمرش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ ق در دوران [[حکومت]] [[معتمد]] [[عباسی]] به [[شهادت]] رسید و در خانۀ خود در [[سامرا]] کنار [[مرقد]] پدرش به [[خاک]] سپرده شد<ref>شیخ طوسی، التهذیب، ج ۶، ص ۹۲.</ref>. مشهور بین [[شیعه]] آن است که امام عسکری{{ع}} فرزندی جز [[امام مهدی]]{{ع}} از خود به یادگار نگذاشت<ref>شیخ مفید، الارشاد، ص۳۴۶.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۶۴ ـ۷۰؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۹۲؛ محدثی، جواد، فرهنگنامۀ دینی، ص۸۸.</ref> | ||
*دربارۀ ویژگیهای آن [[حضرت]] آوردهاند: رنگش گندمگون، چشمانش درشت و سیاه، رویش زیبا، قامتش معتدل و اندامش متناسب بود با آنکه [[جوان]] بود بزرگان [[قریش]] و [[دانشمندان]] زمان خود را تحت تأثیر و نفوذ قرار میداد و [[دوست]] و [[دشمن]] به [[برتری]] او در [[دانش]] که از [[الهام الهی]] سرچشمه می‌گرفت اعتراف داشتند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، مقدمه.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۶۴ ـ۷۰.</ref> | *دربارۀ ویژگیهای آن [[حضرت]] آوردهاند: رنگش گندمگون، چشمانش درشت و سیاه، رویش زیبا، قامتش معتدل و اندامش متناسب بود با آنکه [[جوان]] بود بزرگان [[قریش]] و [[دانشمندان]] زمان خود را تحت تأثیر و نفوذ قرار میداد و [[دوست]] و [[دشمن]] به [[برتری]] او در [[دانش]] که از [[الهام الهی]] سرچشمه می‌گرفت اعتراف داشتند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، مقدمه.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۶۴ ـ۷۰.</ref> | ||
* | *امام عسکری ۱۳ سال اول [[عمر]] خود را در [[مدینه]] گذراند، ده سال هم در [[سامرا]] کنار [[پدر]] زیست. پنج سال نیز پس از [[شهادت]] [[پدر]]، [[امامت]] [[شیعه]] را بر عهده داشت<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگنامۀ دینی، ص۸۸.</ref>. روایاتی از [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[اهل بیت]]{{ع}} بر [[امامت]] [[دوازده امام]] وارد شده و در آنها به روشنی به نام ایشان از جمله امام عسکری{{ع}} اشاره شده است. اضافه بر آنکه در [[روایات]] [[نقل]] شده از [[پدر]] بزرگوارش، به [[امامت]] آن [[حضرت]] تصریح شده است از جمله: از [[امام هادی]]{{ع}} پرسیدند پس از شما چه کسی [[امام]] است فرمود: «[[امامت]] به بزرگِ فرزندانم، [[حسن]] می‌رسد»<ref>اعلام الوری، ص ۳۵۰.</ref>.<ref>ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۱۲۴.</ref> | ||
===فعالیت‌های [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[علمی]]=== | ===فعالیت‌های [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[علمی]]=== | ||
*روزگار [[امامت]] [[امام حسن عسکری]]{{ع}} با سختگیری و [[آزار]] بی حد و حصر [[حاکمان عباسی]] از جمله: [[معتز]]، [[مهتدی]] و [[معتمد]]<ref>مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۴۵۵.</ref> همراه بود | *روزگار [[امامت]] [[امام حسن عسکری]]{{ع}} با سختگیری و [[آزار]] بی حد و حصر [[حاکمان عباسی]] از جمله: [[معتز]]، [[مهتدی]] و [[معتمد]]<ref>مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۴۵۵.</ref> همراه بود امام عسکری{{ع}} در این وضعیت سخت دو برنامه در پیش گرفت: یکی ادامۀ فعالیت‌های [[پدر]] ارجمندش که حفظ و تقویت پایگاه‌های [[شیعی]] بود؛ دوم، [[زمینه‌سازی]] لازم در جامعۀ [[اسلامی]] برای پذیرش [[امامت]] و [[غیبت]] آخرین خلیفۀ [[پیامبر]]{{صل}}. امام عسکری{{ع}} برای اجرای این برنامه، [[رفتاری]] بسیار محتاطانه در پیش گرفت و با پنهانکاری می‌کوشید بهانه‌ای به دست [[حکومت]] ندهد و [[عباسیان]] را به خشونتی بیش‌تر واندارد، با این حال هیچ گاه حکومتِ آنان را [[تأیید]] نکرد و دست از [[مبارزه]] [[علیه ]][[ستمکاری]] و خودکامگی [[عباسیان]] نکشید. *برخی از فعالیت‌های [[امام]]{{ع}} در این چارچوب عبارت‌اند از: کوشش [[علمی]] در [[دفاع]] از [[اسلام]] و ردّ [[شبهات]]؛ گسترش حلقۀ ارتباطی با [[شیعیان]] از طریق نمایندگان؛ فعالیت‌های [[سیاسی]] سرّی؛ [[پشتیبانی]] [[مالی]] از [[شیعیان]]؛ [[معرفی حضرت مهدی]]{{ع}} به عنوان [[جانشین]]؛ آمادهسازی [[شیعیان]] برای [[دوران غیبت]] [[امام دوازدهم]]{{ع}}<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۶۴ ـ۷۰؛ درسنامۀ مهدویت، ج۱، ص۱۵۸. </ref>. | ||
===حوادث پس از | ===حوادث پس از امام عسکری{{ع}}=== | ||
*پس از | *پس از امام عسکری{{ع}}، پدیدههای ناگواری رخ داد که برخی بدین قرار است: | ||
#بازجویی [[حاکمان ستمگر]] از خانۀ آن [[حضرت]] برای دستیابی به [[حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۵۰۵؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۴۳.</ref>؛ | #بازجویی [[حاکمان ستمگر]] از خانۀ آن [[حضرت]] برای دستیابی به [[حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۵۰۵؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۴۳.</ref>؛ | ||
#برخورد [[جعفر]] [[کذّاب]] با [[مادر امام عسکری]]{{ع}} بر سر [[میراث]]؛ | #برخورد [[جعفر]] [[کذّاب]] با [[مادر امام عسکری]]{{ع}} بر سر [[میراث]]؛ | ||