زنان: تفاوت میان نسخه‌ها

زنان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۶

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۶ مارس ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - ']] صفحه' به ']]، ص'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 *[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: بدترین زن‌ها در [[آخرالزمان]] به [[دنیا]] خواهند آمد، زیرا برهنه و بدون پوشش می‌‌باشند. آنان [[دین]] خود را از دست داده‌اند و در [[فتنه‌ها]] شرکت می‌‌کنند و شهوت‌رانی و لذت‌ها (ی [[نامشروع]] و [[نادرست]]) را [[دوست]] دارند، [[محرمات]] را [[حلال]] می‌‌شمرند و (در [[روز قیامت]] به خاطر گناهانشان) تا ابد در [[آتش دوزخ]] گرفتار خواهند بود<ref>من لا یحضره الفقیه: ج ۳، ص ۲۴۷. </ref>. در روایتی دیگر ویژگی گروهی از زنان در [[آخرالزمان]] را این گونه بیان می‌‌کنند: بر مرکب‌ها سوار می‌‌شوند، موهای خود را چنان می‌‌آرایند که چون کوهان شتر برآمده باشد، لباس‌هایی بر تن می‌‌کنند که گویا برهنه‌اند و در [[خدمت‌گذاری]] [[کفار]] پیش قدمند، (در مقابل نامحرمان) به ناز و غمزه راه می‌‌روند و [[نافرمانی]] می‌‌کنند و از [[طاعت]] [[خدا]] [[سرپیچی]] می‌‌کنند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۵۲ و ۱۵۳.</ref>. به طور [[یقین]] زن‌ها در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} حضوری فعال خواهند داشت، زنان مؤمنه‌ای که در [[فتنه‌ها]] و شرایط سخت [[پیش از ظهور]] خود را حفظ نموده‌اند. اگر مردی خود را در [[فتنه‌ها]] حفظ نماید بسیار پرارزش است، ولی اگر زنی خود را در بحبوحه حوادث از لغزش‌ها مصون بدارد گوهری بی‌نظیر خواهد بود. در [[احادیث]] [[رجعت]] وارد شده است که [[مؤمنین خالص]] به [[دنیا]] باز خواهند گشت و قطعاً زنان با ایمانی که در [[انتظار ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} به سر برده‌اند و [[پیش از ظهور]] از [[دنیا]] رفته‌اند نیز حیاتی دوباره خواهند یافت و [[دولت کریمه]] [[حضرت]] را [[درک]] خواهند کرد<ref>ر.ک: رجعت. </ref>.
 *[[مفضل]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که فرمود: همراه [[حضرت قائم]]{{ع}} سیزده نفر [[زن]] خواهند بود. [[مفضل]] پرسید: این زن‌ها را عهده‌دار چه کاری خواهد کرد؟ [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[حضرت مهدی]]{{ع}} ایشان را برای مداوای زخمی‌ها و پرستاری از بیماران می‌‌گمارد، همان‌گونه که [[رسول خدا]]{{صل}} (در [[جنگ‌ها]] اجازه می‌‌داد بعضی زنان در پرستاری از مجروحین شرکت کنند). [[مفضل]] گفت: اسم ایشان را برای من بیان فرمایید. [[امام صادق]]{{ع}} پاسخ داد: نام آنان قنوا دختر [[رشید هجری]]<ref>رشید هجری یکی از یاران با وفای امیرالمؤمنین{{ع}} است که با تنی چند از یارانش به دست معاویه در سوریه به جرم شیعه بودن کشته شدند.</ref>، ام‌ایمن (کنیز [[حضرت]] [[خدیجه]] و دایه [[رسول خدا]]{{صل}})، [[حبابه والبیه]]<ref>حبابه والبیّه از اصحاب امام حسن{{ع}} تا امام رضا{{ع}} بود، او دوبار به معجزه امام سجاد{{ع}} و امام رضا{{ع}} جوان شد و دویست و چهل سال زندگی نمود. امام رضا{{ع}} او را در پیراهن شخصی خود دفن نمود. او سنگی داشت که همه امامانی که مشاهده کرده بود بر آن نشان معجزه زده بودند. تنقیح المقال: ج ۲۳، ص ۷۵. </ref>، [[سمیه]] [[مادر]] [[عمار یاسر]]<ref>سمیه اولین زنی بود که در اسلام به دست مشرکین مکه به شهادت رسید و یاسر نیز پدر عمار بود که او نیز در زیر شکنجه مشرکین شهید شد. او هفتمین نفری بود که اسلام آورد.</ref>، [[زبیده]]، [[ام خالد]] احمسیه، ام سعید حنفیّه، صبانه ماشطه و [[ام خالد]] جهنیّه هستند. در [[روایات]] دیگری نام "نسیبه" دختر "[[کعبه]] مازنیّه" و "وتیره" و "أحبشیّه" نیز آمده است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۸۱ و دلائل الامامة: ص ۳۱۴ و موعودنامه: ص ۳۸۵ به نقل از خصایص فاطمیّه و منتخب البصائر.</ref>.
-*[[ام‌سلمه]] از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] می‌‌کند: (در [[هنگام ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}}) پناهنده‌ای (یعنی [[حضرت مهدی]]{{ع}}) به [[حرم امن الهی]] [[پناه]] می‌‌برد و [[مردم]] چون کبوترانی که از چهار سمت به یک سوی [[هجوم]] بیاورند، گرد او جمع می‌‌شوند تا اینکه نزد او سیصد و چهارده نفر جمع می‌‌شوند که برخی از آنان [[زن]] هستند. آنان بر هر [[ستمگر]] و ستمگرزاده‌ای پیروز می‌‌شوند. در [[حدیثی]] دیگر [[جابر جعفی]] از [[امام محمد باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که فرمود: قسم به [[خدا]]! [[سیصد و سیزده]] نفر می‌‌آیند که پنجاه نفر از این گروه [[زن]] هستند و آنان بدون هیچ قرار قبلی در [[مکه]] کنار یکدیگر جمع می‌‌شوند، و این معنای [[آیه شریفه]] است: {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}<ref>«هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد، خداوند بر هر کاری تواناست» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>.<ref>موعود نامه: ص ۲۸۴. </ref> پس از [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، [[عیسی بن مریم]]{{ع}}، [[پیامبر]] بزرگوار [[الهی]] از [[آسمان]] به [[زمین]] نازل خواهد شد و در رکاب [[حضرت]] خواهد بود و همراه ایشان هشتصد مرد و چهارصد [[زن]] از [[بهترین]] و [[شایسته‌ترین]] زنان نیز بر روی [[زمین]] فرود خواهند آمد<ref>موعود نامه: ص ۳۸۵. </ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۳۳۳.</ref>.
+*[[ام‌سلمه]] از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] می‌‌کند: (در [[هنگام ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}}) پناهنده‌ای (یعنی [[حضرت مهدی]]{{ع}}) به [[حرم امن الهی]] [[پناه]] می‌‌برد و [[مردم]] چون کبوترانی که از چهار سمت به یک سوی [[هجوم]] بیاورند، گرد او جمع می‌‌شوند تا اینکه نزد او سیصد و چهارده نفر جمع می‌‌شوند که برخی از آنان [[زن]] هستند. آنان بر هر [[ستمگر]] و ستمگرزاده‌ای پیروز می‌‌شوند. در [[حدیثی]] دیگر [[جابر جعفی]] از [[امام محمد باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که فرمود: قسم به [[خدا]]! [[سیصد و سیزده]] نفر می‌‌آیند که پنجاه نفر از این گروه [[زن]] هستند و آنان بدون هیچ قرار قبلی در [[مکه]] کنار یکدیگر جمع می‌‌شوند، و این معنای [[آیه شریفه]] است: {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}<ref>«هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد، خداوند بر هر کاری تواناست» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>.<ref>موعود نامه: ص ۲۸۴. </ref> پس از [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، [[عیسی بن مریم]]{{ع}}، [[پیامبر]] بزرگوار [[الهی]] از [[آسمان]] به [[زمین]] نازل خواهد شد و در رکاب [[حضرت]] خواهد بود و همراه ایشان هشتصد مرد و چهارصد [[زن]] از [[بهترین]] و [[شایسته‌ترین]] زنان نیز بر روی [[زمین]] فرود خواهند آمد<ref>موعود نامه: ص ۳۸۵. </ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۳۳.</ref>.
 ==پرسش مستقیم==