مقام تأیید الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]')
خط ۱۹: خط ۱۹:
*جابر از [[امام باقر]]{{ع}} نقل می‌کند که ما "پنج روح" داریم:
*جابر از [[امام باقر]]{{ع}} نقل می‌کند که ما "پنج روح" داریم:
*١. روح حیات<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*١. روح حیات<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۲. روح قوّت<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۲. [[روح قوّت]]<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۳. روح شهوت<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۳. [[روح شهوت]]<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۴. روح ایمان<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۴. [[روح ایمان]]<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۵. [[روح القدس]]<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*۵. [[روح القدس]]<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*انبیا و اوصیا از آن جهت که بشرند، سه روح اوّل را دارند، این سه روح را دیگر انسان‌ها حتّی کفّار و بهائم نیز دارند، در "روح ایمان"، کافران سهمی ندارند و آن ویژه "مؤمنان" است، اما "[[روح القدس]]" روح پنجم است که به گفته [[شیخ صدوق]]، به اعتقاد امامیّه، ویژه انبیا و [[ائمه]]{{عم}} است<ref>بحارالأنوار؛ ج۶، ص۲۵۰.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
*انبیا و اوصیا از آن جهت که بشرند، سه روح اوّل را دارند، این سه روح را دیگر انسان‌ها حتّی کفّار و بهائم نیز دارند، در "روح ایمان"، کافران سهمی ندارند و آن ویژه "مؤمنان" است، اما "[[روح القدس]]" روح پنجم است که به گفته [[شیخ صدوق]]، به اعتقاد امامیّه، ویژه انبیا و [[ائمه]]{{عم}} است<ref>بحارالأنوار؛ ج۶، ص۲۵۰.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>.
خط ۲۸: خط ۲۸:
*اما کسی که "[[روح القدس]]" دارد، هرگز گرفتار لغزش نمی‌شود<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>.
*اما کسی که "[[روح القدس]]" دارد، هرگز گرفتار لغزش نمی‌شود<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>.
*به گفته آیة الله [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]: "به کمک [[روح القدس]] است که عرش تا فرش در قبضه معصومان{{عم}} است و نه تنها بر زمین و انسان‌ها بلکه بر کیهان و کهکشان‌ها و فرشتگان حکم می‌رانند... این روح که به کمک آن، بار رسالت و نبوّت، حمل و دشواری‌های به دوش کشیدن آن آسان می‌شود، بر خلاف چهار روح دیگر، میراث رسالت است، پس از [[پیامبر]]{{صل}} به جانشینان معصوم منتقل می‌شود... با انتقال این روح است که [[امام]] هر عصری، در طلیعه [[امامت]] خود، ذلّت بی‌سابقه‌ای در برابر خدا احساس می‌کند... و می‌فهمد به مقام [[امامت]] رسیده است؛ یعنی تا این روح منتقل نشود، به این مقام نمی‌رسد... برخورداری از روح چهارم "روح ایمان" و روح پنجم "[[روح القدس]]" انسان را چنان قوی می‌کند که توان تحمّل بار امانتی را پیدا خواهد کرد که آسمان و زمین از به دوش کشیدن آن اظهار عجز کردند... وصف انبیا به {{عربی|" أُولِي‏ الْأَيْدِي‏ وَ الْأَبْصارِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} نیز از برکت همین روح تأییدی است، این روح هم منشأ دیدن ملکوت می‌شود... و هم مایه قدرت و بت‌شکنی... و هم سبب سخن گفتن اعجازآمیز در گهواره، خلق کردن موجود زنده، شفا بخشیدن به بیماران صعب‌العلاج و زنده کردن مردگان به اذن خدا..."<ref>ادب فنای مقرّبان؛ ج۴، ص۸۹ - ۸۶.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>.
*به گفته آیة الله [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]: "به کمک [[روح القدس]] است که عرش تا فرش در قبضه معصومان{{عم}} است و نه تنها بر زمین و انسان‌ها بلکه بر کیهان و کهکشان‌ها و فرشتگان حکم می‌رانند... این روح که به کمک آن، بار رسالت و نبوّت، حمل و دشواری‌های به دوش کشیدن آن آسان می‌شود، بر خلاف چهار روح دیگر، میراث رسالت است، پس از [[پیامبر]]{{صل}} به جانشینان معصوم منتقل می‌شود... با انتقال این روح است که [[امام]] هر عصری، در طلیعه [[امامت]] خود، ذلّت بی‌سابقه‌ای در برابر خدا احساس می‌کند... و می‌فهمد به مقام [[امامت]] رسیده است؛ یعنی تا این روح منتقل نشود، به این مقام نمی‌رسد... برخورداری از روح چهارم "روح ایمان" و روح پنجم "[[روح القدس]]" انسان را چنان قوی می‌کند که توان تحمّل بار امانتی را پیدا خواهد کرد که آسمان و زمین از به دوش کشیدن آن اظهار عجز کردند... وصف انبیا به {{عربی|" أُولِي‏ الْأَيْدِي‏ وَ الْأَبْصارِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} نیز از برکت همین روح تأییدی است، این روح هم منشأ دیدن ملکوت می‌شود... و هم مایه قدرت و بت‌شکنی... و هم سبب سخن گفتن اعجازآمیز در گهواره، خلق کردن موجود زنده، شفا بخشیدن به بیماران صعب‌العلاج و زنده کردن مردگان به اذن خدا..."<ref>ادب فنای مقرّبان؛ ج۴، ص۸۹ - ۸۶.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>.
==منابع==
==منابع==
{{ستون-شروع|1}}  
{{ستون-شروع|1}}  
۲۱۸٬۴۷۸

ویرایش