آثار روان‌شناختی انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''رشد [[روحیه]] [[خودمهارگی]] و [[خودکنترلی]] ([[مدیریت عواطف]] و [[دوری از افراط و تفریط]])''': در مباحث [[دینی]]، آن‌چه به طور مستقیم نیروی خودمهارگری را تقویت کرده، و توسعه می‌دهد، [[آموزه‌های اخلاقی]] است و آموزه‌های اعتقتدی به طور غیرمستقیم، به مبحث [[خودمهارگری]] می‌پردازد. «[[اسلام]]» به طور عام و «[[انتظار فرج]]» به طور خاص، ارزش‌های خود را به [[مردم]] عرضه می‌کند تا به صورت هنجار درآید و از طریق تقویت آنها، نقش خود را در کنترل [[رفتار]] افراد به شکل مؤثری ایفا کند. [[انتظار فرج]]، یکی از مهم‌ترین ابزارهای کنترل [[اجتماعی]] غیررسمی است؛ چون [[مؤمنان]] بر اساس آن، همواره خود را در محضر [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} می‌‌بینند و تردید ندارند که [[امام]]، [[شاهد]] و ناظر ایشان است. [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌‌فرماید: «بر [[اخبار]] و احوالتان آگاهیم و هیچ چیزی از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست»<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص 175.</ref><ref>[[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۱۳.</ref>.