جز
جایگزینی متن - 'است{{متن قرآن' به 'است: {{متن قرآن'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'است{{متن قرآن' به 'است: {{متن قرآن') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[قندوزی]] [[حنفی]] درکتاب ینابیع از طریق عروه از [[فاطمه زهرا]]{{س}} [[نقل]] میکند: {{متن حدیث|سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} فِي مَرَضِهِ الَّذِي قُبِضَ فِيهِ يَقُولُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْحُجْرَةُ مِنْ أَصْحَابِهِ أَيُّهَا النَّاسُ يُوشِكُ أَنْ أُقْبَضَ قَبْضاً سَرِيعاً فَيُنْطَلَقَ بِي وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمُ الْقَوْلَ مَعْذِرَةً إِلَيْكُمْ أَلَا إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمْ كِتَابَ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ{{ع}} فَرَفَعَهَا فَقَالَ هَذَا عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ ُ مَعَ عَلِيٍّ لَا يَفْتَرِقَانِ حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ فَأَسْأَلُکُمْ مَا ذَا تَخْلُفُونّی فِیهِهَا}}<ref>ینابیع الموده، ج ۱، ص ۱۲۴. </ref> شنیدم از [[رسول خدا]]{{صل}} در [[مرض]] موت در حجره خود که مملو از جمعیت بود، فرمود: ای [[مردم]] نزدیک است مرا به زودی و به سرعت قبض کنند و برای رفع عذر شما نزد [[خدا]] من گفتارم را برای شما تقدیم میکنم: [[آگاه]] باشید که من در میان شما دو [[جانشین]] از خود میگذارم، کتاب پروردگارم و عترتم که [[اهل بیت]] منند و سپس دست [[علی]] را گرفت و بلند کرد و گفت: این [[علی]] با [[قرآن]] است و [[قرآن]] با [[علی]] است و این دو تا از هم جدا نمیشوند تا در کنار [[حوض کوثر]] بر من وارد شوند. پس بپرسم از شما درباره آنچه که بعد از من با آن دو کردید<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص </ref>. | [[قندوزی]] [[حنفی]] درکتاب ینابیع از طریق عروه از [[فاطمه زهرا]]{{س}} [[نقل]] میکند: {{متن حدیث|سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} فِي مَرَضِهِ الَّذِي قُبِضَ فِيهِ يَقُولُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْحُجْرَةُ مِنْ أَصْحَابِهِ أَيُّهَا النَّاسُ يُوشِكُ أَنْ أُقْبَضَ قَبْضاً سَرِيعاً فَيُنْطَلَقَ بِي وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمُ الْقَوْلَ مَعْذِرَةً إِلَيْكُمْ أَلَا إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمْ كِتَابَ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ{{ع}} فَرَفَعَهَا فَقَالَ هَذَا عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ ُ مَعَ عَلِيٍّ لَا يَفْتَرِقَانِ حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ فَأَسْأَلُکُمْ مَا ذَا تَخْلُفُونّی فِیهِهَا}}<ref>ینابیع الموده، ج ۱، ص ۱۲۴. </ref> شنیدم از [[رسول خدا]]{{صل}} در [[مرض]] موت در حجره خود که مملو از جمعیت بود، فرمود: ای [[مردم]] نزدیک است مرا به زودی و به سرعت قبض کنند و برای رفع عذر شما نزد [[خدا]] من گفتارم را برای شما تقدیم میکنم: [[آگاه]] باشید که من در میان شما دو [[جانشین]] از خود میگذارم، کتاب پروردگارم و عترتم که [[اهل بیت]] منند و سپس دست [[علی]] را گرفت و بلند کرد و گفت: این [[علی]] با [[قرآن]] است و [[قرآن]] با [[علی]] است و این دو تا از هم جدا نمیشوند تا در کنار [[حوض کوثر]] بر من وارد شوند. پس بپرسم از شما درباره آنچه که بعد از من با آن دو کردید<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص </ref>. | ||
'''ثقلین'''، تثنیه ثَقَل است. ثَقل یعنی آنچه ارزشمند، نفیس و سنگین باشد. [[ثَقَلین]]، یا [[ثِقلین]] یعنی دو چیز ارزشمند و [[عظیم]]. [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: من میروم، اما دو [[امانت]] سنگین نزد شما بر جای میگذارم: یکی [[قرآن]]، دیگری [[اهل بیت]] و [[عترت]]. [[حدیث]] و سخنی که به این دو [[میراث]] و [[امانت]] اشاره دارد، به "[[حدیث]] [[ثَقَلین]]" [[معروف]] است. [[قرآن]] را ثِقل اکبر و [[عترت]] را ثِقل اصغر گویند. در [[قرآن]] واژه ثَقَلان به کار رفته است{{متن قرآن|سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلانِ}}<ref>به زودی به حساب شما ای دو گروه گرانسنگ (آدمی و پری) میپردازیم؛ سوره الرحمن، آیه ۳۱.</ref> و اشاره به دو گروه بزرگ از جانداران و مخلوقات [[الهی]] یعنی [[انسان]] و جنّ است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۴.</ref>. | '''ثقلین'''، تثنیه ثَقَل است. ثَقل یعنی آنچه ارزشمند، نفیس و سنگین باشد. [[ثَقَلین]]، یا [[ثِقلین]] یعنی دو چیز ارزشمند و [[عظیم]]. [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: من میروم، اما دو [[امانت]] سنگین نزد شما بر جای میگذارم: یکی [[قرآن]]، دیگری [[اهل بیت]] و [[عترت]]. [[حدیث]] و سخنی که به این دو [[میراث]] و [[امانت]] اشاره دارد، به "[[حدیث]] [[ثَقَلین]]" [[معروف]] است. [[قرآن]] را ثِقل اکبر و [[عترت]] را ثِقل اصغر گویند. در [[قرآن]] واژه ثَقَلان به کار رفته است: {{متن قرآن|سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلانِ}}<ref>به زودی به حساب شما ای دو گروه گرانسنگ (آدمی و پری) میپردازیم؛ سوره الرحمن، آیه ۳۱.</ref> و اشاره به دو گروه بزرگ از جانداران و مخلوقات [[الهی]] یعنی [[انسان]] و جنّ است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۴.</ref>. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |