انتظار ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

انتظار ظهور امام مهدی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۲۴

۵٬۴۱۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۰

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 انتظار، به معنای [[چشم به راه]] بودن و [[منتظر]] چیزی بودن است. در اصطلاح [[مهدویت]]، به معنای [[انتظار ظهور امام زمان]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] برای [[اقامه حق]] و [[عدل]] و تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] است. [[انتظار فرج حضرت مهدی]]{{ع}} [[امام دوازدهم]] [[شیعه]]، [[حضرت مهدی موعود]]{{ع}} که در سال ۲۵۰ هجری به [[دنیا]] آمد، در سال ۲۶۰ هجری پس از [[شهادت امام عسکری]]{{ع}} از دیده‌ها [[پنهان]] شد. تا سال ۲۳۹ هجری به واسطه چهار [[نماینده]] خویش ([[سفرای اربعه]]) با [[شیعیان]] ارتباط داشت. امّا از آن به بعد، [[دوران غیبت کبری]] آغاز شد که تا امروز ادامه دارد. [[وعده]] [[خدا]] و [[پیامبر]] و [[امامان]] این است که روزی [[ظهور]] خواهد کرد و [[جهان]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد ساخت. معتقدان به [[امامت]] او در این دوره، [[چشم به راه]] و [[منتظر]] روز [[ظهور]] اویند که به امر [[خدا]] خواهد بود. در [[روایات اسلامی]]، "[[انتظار فرج]]" از مهم‌ترین عبادت‌ها به شمار آمده است. [[انتظار]]، عامل ایجاد [[انگیزه]] برای تلاش اصلاح‌گرانه در [[جامعه]] است. [[امّت]] [[منتظِر]]، با [[اصلاح]] خود و [[جامعه]]، زمینه آن [[ظهور]] بزرگ را فراهم می‌سازد و در عصر [[غیبت امام زمان]]، [[پیروان]] او که [[انتظار]] آمدنش را می‌کشند، [[وظیفه]] دارند هم خود را [[اصلاح]] کنند، هم برای [[سلامتی]] او [[دعا]] کنند، هم از [[خداوند]] بخواهند که [[فرج]] و [[ظهور]] او را نزدیک کند، هم [[جامعه]] خود و [[جامعه جهانی]] را برای آن [[نهضت]] جهانی و آمدن پیشوای [[موعود]]، آماده کنند و بر سختی‌های [[دوران غیبت]] [[صبر]] کنند و با طول کشیدن زمان، از آمدن او مأیوس نشوند و [[وعده]] [[خدا]] را [[حق]] بدانند. در متون [[دینی]] برای منتظِران [[ثابت قدم]] و با [[ایمان]] پاداش‌های فراوانی [[بیان]] شده است. البته [[انتظار]]، به معنای [[سکوت]] در برابر [[ظلم]] و دست روی دست گذاشتن و هیچ اقدامی نکردن نیست. این [[انتظار]]، منفی است و ارزشی ندارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۳۴.</ref>.
+==انتظار فرج اهل بیت==
+*مهم‌ترین [[وظیفه]] [[مسلمانان]] و [[مؤمنان]] در [[عصر غیبت]] [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}}، [[انتظار فرج]] آنهاست. [[انتظار فرج]]، خود [[فرج]] است <ref>{{متن حدیث|انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَجِ}}؛
+الاحتجاج، ۱۷۳؛ بحار، ج۳۶، ص۳۸۷.</ref> [[انتظار فرج]] نه منحصر به [[عصر غیبت]] است و نه منحصر به [[فرج]] [[امام]]، بلکه هر عملی را در برمی‌گیرد؛ گرچه [[انتظار]] [[حضرت بقیة الله]]{{ع}} در [[عصر غیبت]]، بالاترین انتظارهاست.
+*[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمایند: [[منتظر فرج]] باشید و از [[خدا]] [[ناامید]] نباشید. به‌درستی که [[انتظار فرج]] [[بهترین]] [[اعمال]] است<ref>{{متن حدیث| انْتَظَرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۹۴.</ref>.
+*بر پایه [[روایات]]، [[انتظار فرج]] یک عمل است <ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۲۸.</ref>، آن هم عملی جهادی<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ جِهَادِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج۷۴، ص۱۴۱.</ref>.
+*[[انتظار فرج]] هم [[برترین]] [[عبادات]] است<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۲۵.</ref>، هم [[برترین]] [[اعمال]]<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ}}؛
+بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۲۸.</ref> و هم محبوب‌ترین [[اعمال]]<ref>{{متن حدیث|أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}بحارالأنوار، ج۱۰، ص۹۴.</ref>.
+*[[امام رضا]]{{ع}} می‌فرمایند: [[منتظران]] باید [[انتظار]] خود را با [[صبر]]، [[معاشرت نیکو]]، [[حسن]] همجواری، [[ترویج]] [[معروف]]، [[خودداری]] از اذیت دیگران، گشاده‌رویی، [[پندپذیری]] و [[رحمت]] برای [[مؤمنان]] همراه نمایند <ref>{{متن حدیث|انْتِظَارَ الْفَرَجِ بِالصَّبْرِ وَ حُسْنَ الصُّحْبَةِ وَ حُسْنَ الْجِوَارِ وَ بَذْلَ الْمَعْرُوفِ وَ كَفَّ الْأَذَى وَ بَسْطَ الْوَجْهِ وَ النَّصِيحَةَ وَ الرَّحْمَةَ لِلْمُؤْمِنِينَ}}؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۳۶۱.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۱۰۵.</ref>.
+*[[رهبر]] معظم [[انقلاب]] می‌فرماید: [[انتظار]]، یک عمل است، بی‌عملی نیست. نباید اشتباه کرد، [[خیال]] کرد که [[انتظار]] یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و [[منتظر]] بمانیم تا یک کاری بشود<ref>بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه شعبان ۲۹/۶/۱۳۸۴.</ref>. [[انتظار]] یعنی قانع نشدن، قبول نکردن وضع موجودِ [[زندگی]] [[انسان]] و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب. [[انتظار]] به معنای این است که ما باید خود را برای [[سربازی امام زمان]] آماده کنیم. [[سربازی امام زمان]]، کار آسانی نیست<ref>همان، ۳۰/۷/۱۳۸۱.</ref>. ما آن وقتی می‌توانیم حقیقتاً [[منتظر]] به حساب بیاییم که زمینه را آماده کنیم. برای [[ظهور]] [[مهدی موعود]] زمینه باید آماده بشود؛ و آن عبارت از عمل کردن به [[احکام اسلامی]] و [[حاکمیت قرآن]] و [[اسلام]] است<ref>بیانات رهبر معظم انقلاب در اجتماع بزرگ مردم قم، ۳۰/۱۱/۱۳۷۰.</ref>. ما به [[زمان ظهور امام زمان]]{{ع}}، این [[محبوب]] [[حقیقی]] [[انسان‌ها]] نزدیک شده‌ایم؛ زیرا معرفت‌ها [[پیشرفت]] کرده است<ref>در جشن بزرگ منتظران ظهور هم‌زمان با هفته بسیج و روز ولادت حضرت مهدی{{ع}} ۳/۹/۱۳۷۸.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۱۰۶.</ref>.
 ==مقدمه==