چگونه می‌توان شخصیت امام مهدی را توصیف کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

چگونه می‌توان شخصیت امام مهدی را توصیف کرد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۲۶

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'خدمت به مردم' به 'خدمت به مردم'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۱۴۸

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 ::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
 ::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}}، [[امام دوازدهم]] ما [[شیعیان]] از نسل [[امام حسین]] {{ع}}، [[فرزند]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} و مادرش "[[نرگس خاتون]]" است که به زبان [[عربی]] "[[نرجس]]" خوانده می‌شود. بنابر قول مشهور، [[مادر حضرت]] از نسل [[حواریون]] و [[یاران خاص]] [[حضرت عیسی]] {{ع}} است. به [[دلیل]] فشار شدید [[حکومت]] در آن زمان، تولد [[امام]] مخفیانه و با [[معجزه]] همراه بود و عده بسیار کمی از آن مطلع شدند. [[پدر]] بزرگوارش او را مخفی نگاه می‌داشت تا [[دشمنان]] به او دسترسی نداشته باشند. آن [[امام]] بعد از [[شهادت]] [[پدر]] بزرگوارش، از دیده‌ها [[غایب]] گشت و در [[جامعه]] ظاهر نگردید. او از آن زمان تا به حال در میان [[مردم]] زندگی می‌کند، اما کسی ایشان را نمی‌شناسد و تا هنگامی که [[فرمان]] [[قیام]] از سوی [[خداوند]] به ایشان برسد، ناشناس زندگی خواهد کرد.
-::::::آن [[حضرت]] {{ع}} مانند [[امامان]] دیگر، بسیار [[مهربان]] و مردم‌دوست است. به [[فکر]] [[شیعیان]] و [[جامعه]] بوده، برای [[سعادت]] [[مردم]] و خوش‌بختی همه [[انسان‌ها]] [[دعا]] می‌کند. برای گناهکاران از [[خداوند]] [[بخشش]] می‌طلبد. تمام‌وقت خود را در [[خدمت]] به [[مردم]] و دوست‌دارانش می‌گذراند. گرچه در [[غیبت]] است و ظاهراً در کارها دخالت نمی‌کند، اما چنین نیست که در [[جامعه]] فعالیتی نداشته باشد و تا [[زمان ظهور]] برای [[مردم]] کاری نکند. بلکه به فریاد [[مردم]] می‌رسد و به آنان [[یاری]] می‌رساند. بنابراین ما نیز نباید لحظه‌ای از یاد آن [[حضرت]] غافل شویم. [[امام زمان]] {{ع}} مانند پدران بزرگوار خود، [[عبادت]] و [[بندگی]] [[خدا]] را بسیار [[دوست]] دارد و به [[شیعیان]] خود نیز توصیه می‌کند که در [[عبادت]] و [[بندگی]] [[خدا]] و [[ترک گناه]] و [[ظلم]] به دیگران کوشا باشند.
+::::::آن [[حضرت]] {{ع}} مانند [[امامان]] دیگر، بسیار [[مهربان]] و مردم‌دوست است. به [[فکر]] [[شیعیان]] و [[جامعه]] بوده، برای [[سعادت]] [[مردم]] و خوش‌بختی همه [[انسان‌ها]] [[دعا]] می‌کند. برای گناهکاران از [[خداوند]] [[بخشش]] می‌طلبد. تمام‌وقت خود را در [[خدمت به مردم]] و دوست‌دارانش می‌گذراند. گرچه در [[غیبت]] است و ظاهراً در کارها دخالت نمی‌کند، اما چنین نیست که در [[جامعه]] فعالیتی نداشته باشد و تا [[زمان ظهور]] برای [[مردم]] کاری نکند. بلکه به فریاد [[مردم]] می‌رسد و به آنان [[یاری]] می‌رساند. بنابراین ما نیز نباید لحظه‌ای از یاد آن [[حضرت]] غافل شویم. [[امام زمان]] {{ع}} مانند پدران بزرگوار خود، [[عبادت]] و [[بندگی]] [[خدا]] را بسیار [[دوست]] دارد و به [[شیعیان]] خود نیز توصیه می‌کند که در [[عبادت]] و [[بندگی]] [[خدا]] و [[ترک گناه]] و [[ظلم]] به دیگران کوشا باشند.
 ::::::[[ولی‌عصر]] {{ع}} از [[علم فراوان]] [[امامت]] برخوردار است و [[علم]] ایشان برگرفته از [[علم الهی]] است. به همین [[دلیل]]، حتی در دوران کودکی از چیزهای مخفی خبر می‌داد و چیزی بر او پوشیده نبود. آن [[حضرت]] هم‌چنین دارای [[عصمت]] است. یعنی به [[اراده الهی]] اصلاً امکان ندارد دچار اشتباه و [[خطا]] گردد. تمام سخنان و رفتارشان [[حق]] است. [[امام زمان]] {{ع}} شباهت‌های فراوانی به [[پیامبران]] گذشته و [[امامان]] {{عم}} دارد. آن‌چنان‌که در [[احادیث]] آمده، یکی از شباهت‌های ایشان به بعضی [[پیامبران]]، مسئله [[غیبت]] است، زیرا بعضی از [[پیامبران]] گذشته مانند [[حضرت یوسف]] {{ع}} و [[حضرت موسی]] {{ع}} نیز [[غیبت]] داشته‌اند.
 ::::::از آن [[امام]]، [[معجزات]] بسیاری [[نقل]] شده که گویای [[امامت]] ایشان است؛ مانند خبر دادن از متن [[نامه]] ناگشوده، خبر از محتویات یک بسته قبل از باز کردن آن، جواب به سؤال نامه‌ای که سؤال کننده فراموش کرده بود سؤال خود را بنویسد، [[شفا دادن]] بیماران و موارد فراوان دیگر...»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۶ و ۳۷.</ref>.