جز
جایگزینی متن - 'علیه ' به 'علیه '
جز (جایگزینی متن - ':{{متن قرآن' به ': {{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - 'علیه ' به 'علیه ') |
||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
:*[[امام صادق]]{{ع}} به یکی از [[یاران]] خود- که مُیَسِّر نام داشت. فرمودند: "ای میسِّر! به درگاه [[خداوند]] [[دعا]] کن و نگو تقدیر معلوم شده است، چرا که نزد [[خداوند]] رتبهای است که تنها با [[دعا]] به آن میرسند؛ و هرکس دهان خود را ببندد و چیزی درخواست نکند چیزی هم به او داده نمیشود، از اینرو بخواه تا به تو بخشیده شود. ای میسّر! هیچ دربی نیست که چون کوبیده شود بر روی کوبندهاش باز نشود"<ref>{{متن حدیث|وَ عَنِ الْإِمَامِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ للمُيَسِّر: يَا مُيَسِّرُ ادْعُ وَ لَا تَقُلْ إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْزِلَةً لَا تُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَةٍ وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً سَدَّ فَاهُ وَ لَمْ يَسْأَلْ لَمْ يُعْطَ شَيْئاً فَسَلْ تُعْطَ يَا مُيَسِّرُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ بَابٍ يُقْرَعُ إِلَّا يُوشِكُ أَنْ يُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۶.</ref>؛ | :*[[امام صادق]]{{ع}} به یکی از [[یاران]] خود- که مُیَسِّر نام داشت. فرمودند: "ای میسِّر! به درگاه [[خداوند]] [[دعا]] کن و نگو تقدیر معلوم شده است، چرا که نزد [[خداوند]] رتبهای است که تنها با [[دعا]] به آن میرسند؛ و هرکس دهان خود را ببندد و چیزی درخواست نکند چیزی هم به او داده نمیشود، از اینرو بخواه تا به تو بخشیده شود. ای میسّر! هیچ دربی نیست که چون کوبیده شود بر روی کوبندهاش باز نشود"<ref>{{متن حدیث|وَ عَنِ الْإِمَامِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ للمُيَسِّر: يَا مُيَسِّرُ ادْعُ وَ لَا تَقُلْ إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْزِلَةً لَا تُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَةٍ وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً سَدَّ فَاهُ وَ لَمْ يَسْأَلْ لَمْ يُعْطَ شَيْئاً فَسَلْ تُعْطَ يَا مُيَسِّرُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ بَابٍ يُقْرَعُ إِلَّا يُوشِكُ أَنْ يُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۶.</ref>؛ | ||
:*نیز [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: "هرکس از [[خداوند]] درخواست نکند که از فضلش بدو ببخشد، [[فقیر]] و [[نیازمند]] شود"<ref>{{متن حدیث|وَ عَنْهُ{{ع}}: مَنْ لَمْ يَسْأَلِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدِ افْتَقَرَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۷.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۳۶۳.</ref>. | :*نیز [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: "هرکس از [[خداوند]] درخواست نکند که از فضلش بدو ببخشد، [[فقیر]] و [[نیازمند]] شود"<ref>{{متن حدیث|وَ عَنْهُ{{ع}}: مَنْ لَمْ يَسْأَلِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدِ افْتَقَرَ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۴۶۷.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۳۶۳.</ref>. | ||
*از اینرو، باز سالکان را به [[دعا]] که [[نور]]، ارتباط بین [[بنده]] و [[خدا]]، پدید آورنده همه نیکیها و [[سلاح]] [[انسان]] بر | *از اینرو، باز سالکان را به [[دعا]] که [[نور]]، ارتباط بین [[بنده]] و [[خدا]]، پدید آورنده همه نیکیها و [[سلاح]] [[انسان]] بر علیه [[شیطان]] است، سفارش میکنیم؛ و از اعراض از [[دعا]] و رویگردانی از آن برحذر میداریم، چرا که قطع ارتباط [[انسان]] با [[خداوند]] [[ظلمت]] را در پی خواهد داشت، که تسلّط [[دشمنان داخلی]] و خارجی نتیجه ناگزیر آن خواهد بود، چه نبود [[نور]] مساوی با [[ظلمت]] است، و چون [[خداوند]] [[سرپرستی]] [[انسان]] را بر عهده نگیرد، [[شیطان]] او را در آغوش دوزخی خود خواهد کشید!: | ||
:*{{متن قرآن|وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنَ الْجَاهِلِينَ}}<ref>«و اگر فریبشان را از من نگردانی به آنان میگرایم و از نادانان خواهم بود» سوره یوسف، آیه ۳۳.</ref>؛ | :*{{متن قرآن|وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنَ الْجَاهِلِينَ}}<ref>«و اگر فریبشان را از من نگردانی به آنان میگرایم و از نادانان خواهم بود» سوره یوسف، آیه ۳۳.</ref>؛ | ||
:*{{متن قرآن|إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ}}<ref>«چیرگی او تنها بر کسانی است که دوستش میدارند» سوره نحل، آیه ۱۰۰.</ref>؛ | :*{{متن قرآن|إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ}}<ref>«چیرگی او تنها بر کسانی است که دوستش میدارند» سوره نحل، آیه ۱۰۰.</ref>؛ |