تکبیر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ویرایش غیرنهایی}}

{{نبوت}}

==مقدمه==

*تکبیر در لغت به معنای بزرگ دانستن یا به بزرگی یاد کردن [[خدا]] با [[الله]] اکبرگفتن و [[تعظیم]] [[خدا]] در [[مقام]] [[عبادت]] او آمده است. تکبِیرُ را به این جهت تکبیر می‌گویند، که [[عبادت]] و [[شعائر]] بزرگی است، و به این جهت: {{متن قرآن|وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ}}<ref>«(روزهای روزه گرفتن در) ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستاده‌اند؛ به  رهنمودی برای مردم و برهان‌هایی (روشن) از راهنمایی و جدا کردن حقّ از باطل. پس هر کس از شما این ماه را دریافت (و در سفر نبود)، باید (تمام) آن را روزه بگیرد و اگر بیمار یا در سفر بو» سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref> {{متن قرآن|وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا}}<ref>«و بگو سپاس  خداوند را که نه فرزندی گزیده است و نه او را در فرمانروایی انبازی  و نه او را از سر زبونی، سرپرستی است و او را چنان که باید بزرگ می‌دار!» سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref>  آمده است. (مفردات راغب ص ۶۹۸ ماده [[کبر]]) و در این مدخل منظور آیاتی است که [[پیامبر]] [[مأمور]] به تکبیر شده و تلقین برای [[استمداد]] از [[خدا]] در برابر فشارها، تمسخرها و [[مشکلات]][[ امر]] [[رسالت]] و [[توکل]] بر او است.