اثبات عصمت وحی: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[دلیل عصمت وحی]]==

*در پاسخ به این اشکال که [[دلیل عصمت وحی]] هم محسوب می‌‌شود، گفته شده است: همانگونه که [[حکمت الهی]] ایجاب می‌‌کند [[وحی الهی]] مستقیما به دست [[مردم]] نرسد، چراکه [[مردم]] عادی به عمق این [[پیام]]، آشنایی ندارند و موجب تضیع آن می‌‌شوند؛ به همین نحو اگر [[وحی الهی]] به طور صحیح و بدون [[خطا]] و [[اشتباه]] به دست بندگانش نرسد [[نقض غرض]] محسوب شده و با [[حکمت الهی]] مطابقت ندارد. همچنین این اشکال با [[علم]] و [[قدرت نامحدود خداوند]] هم منطبق نیست، چراکه اگر [[خداوند]] نداند [[پیام]] خود را از چه راهی و توسط چه کسانی برای [[مردم]] بفرستد، با [[علم]] او منافات دارد<ref>. ر.ک: احمدی، رحمت‌الله، پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبایی، ص ۲۰۸.</ref> و نیز اگر نتواند وسایط شایسته‌ای را برای [[ابلاغ]] [[وحی الهی]] [[انتخاب]] کند تا این واسطه‌ها از [[هجوم]] [[شیاطین]] مصون باشد، با [[قدرت]] نامحدود او سازگار نخواهد بود. چنانکه آیۀ  {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا}}<ref>«او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمی‌کند جز فرستاده‌ای را که بپسندد که پیش رو و پشت سرش، نگهبانانی می‌گمارد تا معلوم دارد که رسالت‌های پروردگارشان را رسانده‌اند؛ و (خداوند) آنچه را نزد آنهاست، از همه سو فرا می‌گیرد و شمار هر چیز را دارد» سوره جن، آیه ۲۶  ـ ۲۸</ref>، [[علم]] و [[قدرت خداوند]] را در زمینۀ چگونگی محافطت از [[وحی]] نشان می‌‌دهد<ref>ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، ص۱۴۱؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص ۳۵۹ ـ ۳۶۲. </ref>.

*بنابراین، به مقتضای [[علم]] و [[قدرت]] و [[حکمت الهی]] روشن می‌‌شود [[وحی الهی]] بدون هیچگونه [[خطا]] و اشتباهی به دست [[مردم]] رسیده است.