هدایت خاصه: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[هدایت خاصه]] [[خداوند]] شامل [[پیامبران]]، اوصیای آنان و گروندگان به آنها می‌شود. به گونه‌ای [[پاداش]] کسانی است که به [[دلیل]] [[حسن]] [[انتخاب]] و پیمودن مسیر [[حق]] و قبول [[هدایت]] عام [[خداوند]]، [[عقل]] و [[فطرت]] خود را بارور ساخته‌اند. [[خداوند]] [[هدایت ویژه]] را از [[طریق وحی]] ابتدا نصیب [[پیامبران]] و سپس نصیب [[اوصیا]] و کسانی که به راه پیامبرانش درآمده‌اند می‌کند. این [[هدایت ویژه]] نصیب هر کسی نمی‌شود و [[ظالمان]] و [[گناهکاران]] از آن دور هستند. به عبارت دیگر [[هدایت عمومی الهی]] تنها زمانی سودمند است که [[انسان]] بخواهد و آن را قبول نماید و از [[هدایت ویژه الهی]] نیز استفاده کند و اگر با [[ظلم و ستم]] و [[گناه]] و [[فسق]] و [[فجور]]، خود را از [[هدایت]] فرستادگان [[خداوند]] [[محروم]] کند، به تدریج [[نور]] [[عقل]] و [[فطرت]] را در خود خاموش ساخته و از [[هدایت عمومی]] نیز سودی نخواهد برد<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گونه‌شناسی هدایت الهی در قرآن و حدیث (مقاله)|گونه‌شناسی هدایت الهی در قرآن و حدیث]]، ش ۶۴، ص ۳ـ ۲۲؛ [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۹۹.</ref>.