نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*در ذیل به بررسی مختصر [[علائم حتمیه]] پرداخته می‌شود:

# '''[[خروج سفیانی]]:''' در [[روایات]] آمده است پیش از [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، مردی از [[نسل]] [[ابوسفیان]] در منطقه [[شام]] [[خروج]] می‌کند و با تظاهر به [[دینداری]]، گروه زیادی از [[مسلمانان]] را [[فریب]] می‌دهد و بخش گسترده‌ای از [[سرزمین‌های اسلامی]] را به [[تصرف]] خود در می‌آورد. او بر مناطق پنج‌گانۀ-شام، [[حمص]]، [[فلسطین]]، [[اردن]]، قنسرین و منطقه عراق-سیطره می‌یابد و در [[کوفه]] و [[نجف]]، به [[قتل عام شیعیان]] می‌پردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین می‌کند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص۶۵۱</ref> مدت [[حکومت]] او نه ماه است<ref>کتاب الغیبة، ص۴۴۹</ref> وی آنگاه که از [[ظهور]] [[حضرت حجت]] {{ع}} [[آگاه]] می‌گردد، با سپاهی عظیم به [[جنگ]] وی می‌رود و در منطقۀ "[[بیداء]]" بین [[مکه]] و [[مدینه]] با [[سپاه امام]] برخورد می‌کند و به امر [[خدا]]، همۀ [[لشکریان]] وی-به جز چند نفر-در [[زمین]] فرو می‌روند و هلاک می‌شوند<ref>الغیبة، ص۲۷۹، ح ۶۷؛ همچنین ر. ک: کتاب الفتن، ص۱۶۸</ref>.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۶-۲۲۹؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، ظهور، ص۲۵۲-۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص۳۸۴؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص۱۷۳-۱۷۷</ref>

# '''[[قیام یمانی]]:''' یکی دیگر از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، [[خروج]] سرداری از اهل [[یمن]] است که [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدل]] [[دعوت]] می‌کند.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۶-۲۲۹؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، ظهور، ص۲۵۲-۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص۳۸۴؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص۱۷۳-۱۷۷</ref> [[روایات]] فراوانی در این باره وجود دارد مانند اینکه [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص۳۶۹، باب ۱۳، ح ۱۳: «خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ وَ الْخُرَاسَانِيِّ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي‏ شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ نِظَامٌ كَنِظَامِ الْخَرَزِ يَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَيَكُونُ الْبَأْسُ مِنْ كُلِّ وَجْهٍ وَيْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ وَ لَيْسَ‏ فِي‏ الرَّايَاتِ‏ رَايَةٌ أَهْدَى مِنْ رَايَةِ الْيَمَانِيِّ هِيَ رَايَةُ هُدًى لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى صَاحِبِكُمْ‏ فَإِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ حَرَّمَ بَيْعَ السِّلَاحِ عَلَى النَّاسِ وَ كُلِّ مُسْلِمٍ وَ إِذَا خَرَجَ الْيَمَانِيُّ فَانْهَضْ إِلَيْهِ فَإِنَّ رَايَتَهُ رَايَةُ هُدًى وَ لَا يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَلْتَوِيَ عَلَيْهِ‏ فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لِأَنَّهُ يَدْعُو إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى‏ طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ‏»</ref> «[[خروج سفیانی]] و [[یمانی]] و [[خراسانی]] در یک سال و یک ماه و یک روز واقع خواهد شد؛ با [[نظام]] و ترتیبی همچون [[نظام]] یک رشته که به بند کشیده شده است.  در میان [[پرچم‌ها]] راهنماتر از [[پرچم یمانی]] نباشد که آن [[پرچم هدایت]] است؛  چون [[یمانی]] [[خروج]] کرد، به سوی او بشتاب که همانا [[پرچم]] او [[پرچم هدایت]] است. هیچ مسلمانی را روا نباشد که با آن [[پرچم]] مقابله کند. پس هر کس چنین کند او از اهل [[آتش]] است؛ زیرا او به سوی [[حق]] و راه مستقیم فرا می‌خواند.»<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۶-۲۲۹</ref>

# '''[[قتل نفس زکیه]]:''' از [[روایات]] استفاده می‌شود [[در آستانه ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در گیر و دار [[مبارزات]] [[زمینه‌ساز]] [[انقلاب]] [[مهدی]]{{ع}}، فردی [[پاک]] باخته و [[مخلص]]، در راه [[امام]] {{ع}} می‌کوشد و مظلومانه کشته می‌شود. این رخداد عظیم، طبق بیان [[روایات]] بین رکن و مقام-در [[بهترین]] مکان‌های زمین-اتفاق می‌افتد. فرد یادشده از [[اولاد]] [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص۳۳۰، ح ۱۶</ref>.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۶-۲۲۹؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، ظهور، ص۲۵۲-۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص۳۸۴؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص۱۷۳-۱۷۷</ref>