بی‌میلی نسبت به رتبه و مقام: تفاوت میان نسخه‌ها

*نیز در خبر است که چون [[عبدالرّحمن بن عوف]]، در مجلس واگذاری [[خلافت]]، از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} درخواست نمود که به‌شرط تمسّک به [[قرآن]]، [[سنّت]] [[نبوی]] و روش [[دو خلیفه]] پیشین، به [[مقام خلافت]] رسد، ایشان این قرارداد را نپذیرفتند؛ [[عثمان]] امّا نخست این [[عهد]] را پذیرفت، و چون به [[خلافت]] رسید بدان پشت پا زد، تا آن‌جا که [[مسلمانان]] بر او شوریدند و او را به درستی به تخلّف از این هرسه متّهم نمودند.

*آری! این [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} است که بانگ بر می‌دارد:"به‌خدا قسم اگر هفت اقلیم [[زمین]] را تا خود افلاک به من دهند، تا [[خداوند]] را درباره مورچه‌ای [[معصیت]] کنم، بدین‌سان که پوسته جوی را از دهانش بستانم، چنین نخواهم کرد!"<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَوْ أُعْطِيتُ‌ الْأَقَالِيمَ‌ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلَاكِهَا عَلَى أَنْ أَعْصِيَ اللَّهَ فِي نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جُلْبَ‌ شَعِيرَةٍ مَا فَعَلْتُهُ}}؛ نهج البلاغة، صبحی صالح، خطبه ۲۲۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۴۶۴.</ref>.

*کوتاه سخن آن‌که این [[فضیلت]] [[اخلاقی]]، با بسیاری از دیگر [[فضائل]] تلازم داشته، حسناتی بسیار و برکاتی بی‌شمار بر آن مترتّب می‌شود. حال اگر کسی سَر آن دارد که دریابد "آیا به این مکرمت [[اخلاقی]] نائل شده، و یا از آن بی‌بهره است؟"، می‌باید به جست‌وجوی آثار و [[علائم]] آن در خود بپردازد، تا دریابد که آیا به آن [[مقام]] والا رسیده، و یا در این وادی حیران مانده است.

*پیراستن [[نفس]] از [[رذیلت]] حبّ [[ریاست]] و آراستن آن به [[فضیلت]] [[گریز]] از آن، به [[جهاد]] با [[نفس]] و تلاش‌هائی دامن‌گیر احتیاج دارد؛ همان‌گونه که به‌همراه این [[جهاد]]، به [[رحمت]] [[خداوند متعال]] و [[عنایت]] او نیز محتاج است.