←هدف بعثت پیامبر بیرون بردن از ظلمت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233);...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[ظلمت]] و [[تاریکی]] که منظور از جنس [[معنوی]] آن می‌باشد، بر دو گونه است، برخی تاریکی‌های فردی است که بسا با [[اراده]] شخص شکل می‌گیرد و خودساخته و با [[انتخاب]] خود [[تاریکی]] را می‌سازد و یا گسترش می‌دهد. برخی دیگر [[اجتماعی]] و زاییده شرایط و اتفاقات [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]]، [[سیاسی]]، [[فرهنگی]] و یا شرایط جغرافیایی است. مثل آن‌که در محیطی عقب افتاده، دور از از دسترس [[علم]] و [[دانش]] و [[ارتباطات]]، یا در [[فقر]] [[مالی]] و [[فرهنگی]] و محیط [[استبداد]] زده و حاکمی [[ستمگر]] شخص به [[دنیا]] می‌آید و یا در خانواده‌ای [[آلوده]] بزرگ می‌شود و [[ظلمات]] [[معنوی]] سراسر این فرد را گرفته است. [[پیامبر]] آمده تا زمینه‌های این تاریکی‌ها را معرفی کند و راه‌های [[خروج]] را نشان دهد. | [[ظلمت]] و [[تاریکی]] که منظور از جنس [[معنوی]] آن می‌باشد، بر دو گونه است، برخی تاریکی‌های فردی است که بسا با [[اراده]] شخص شکل می‌گیرد و خودساخته و با [[انتخاب]] خود [[تاریکی]] را می‌سازد و یا گسترش می‌دهد. برخی دیگر [[اجتماعی]] و زاییده شرایط و اتفاقات [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]]، [[سیاسی]]، [[فرهنگی]] و یا شرایط جغرافیایی است. مثل آن‌که در محیطی عقب افتاده، دور از از دسترس [[علم]] و [[دانش]] و [[ارتباطات]]، یا در [[فقر]] [[مالی]] و [[فرهنگی]] و محیط [[استبداد]] زده و حاکمی [[ستمگر]] شخص به [[دنیا]] می‌آید و یا در خانواده‌ای [[آلوده]] بزرگ می‌شود و [[ظلمات]] [[معنوی]] سراسر این فرد را گرفته است. [[پیامبر]] آمده تا زمینه‌های این تاریکی‌ها را معرفی کند و راه‌های [[خروج]] را نشان دهد. | ||
==[[هدف | ==[[هدف بعثت پیامبر]] بیرون بردن از ظلمت== | ||
#{{متن قرآن|الر كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ}}<ref>«الف، لام، را، (این) کتابی است که بر تو فرو فرستاده‌ایم تا مردم را به اذن پروردگارشان به سوی راه آن (خداوند) پیروزمند ستوده، از تیرگی‌ها به سوی روشنایی برون آوری» سوره ابراهیم، آیه ۱.</ref>. '''نکته''': جالب اینکه “ظلمت” در اینجا مانند بعضی دیگر از [[سوره‌های قرآن]] به صورت جمع آمده و “نور” به صورت مفرد، اشاره به اینکه، همه [[نیکی‌ها]] و [[پاکی‌ها]] و [[ایمان]] و [[تقوا]] و [[فضیلت]] در پرتو [[نور]] [[توحید]] یک حالت [[وحدت]] و [[یگانگی]] به خود می‌گیرند و همه با یکدیگر مربوطند و [[متحد]] و در پرتو آن یک [[جامعه واحد]] و یک پارچه و [[پاک]] از هر نظر ساخته می‌شود. اما [[ظلمت]] همه جا مایه پراکندگی و [[تفرقه]] صفوف است، [[ستمگران]]، بدکاران و آلودگان به [[گناه]] و [[منحرف]] حتی در مسیرهای [[انحرافی]] خود غالباً [[وحدت]] ندارند و با هم در حال جنگند. و از آنجا که سرچشمه همه [[نیکی‌ها]]، ذات [[پاک]] خداست، و شرط اساسی [[درک]] [[توحید]]، توجه به همین واقعیت است بلافاصله اضافه میکند: “همه اینها به [[اذن]] پروردگارشان ([[پروردگار]] [[مردم]]) می‌باشد” {{متن قرآن|بِإِذْنِ رَبِّهِمْ}}<ref>تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref>. | #{{متن قرآن|الر كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ}}<ref>«الف، لام، را، (این) کتابی است که بر تو فرو فرستاده‌ایم تا مردم را به اذن پروردگارشان به سوی راه آن (خداوند) پیروزمند ستوده، از تیرگی‌ها به سوی روشنایی برون آوری» سوره ابراهیم، آیه ۱.</ref>. '''نکته''': جالب اینکه “ظلمت” در اینجا مانند بعضی دیگر از [[سوره‌های قرآن]] به صورت جمع آمده و “نور” به صورت مفرد، اشاره به اینکه، همه [[نیکی‌ها]] و [[پاکی‌ها]] و [[ایمان]] و [[تقوا]] و [[فضیلت]] در پرتو [[نور]] [[توحید]] یک حالت [[وحدت]] و [[یگانگی]] به خود می‌گیرند و همه با یکدیگر مربوطند و [[متحد]] و در پرتو آن یک [[جامعه واحد]] و یک پارچه و [[پاک]] از هر نظر ساخته می‌شود. اما [[ظلمت]] همه جا مایه پراکندگی و [[تفرقه]] صفوف است، [[ستمگران]]، بدکاران و آلودگان به [[گناه]] و [[منحرف]] حتی در مسیرهای [[انحرافی]] خود غالباً [[وحدت]] ندارند و با هم در حال جنگند. و از آنجا که سرچشمه همه [[نیکی‌ها]]، ذات [[پاک]] خداست، و شرط اساسی [[درک]] [[توحید]]، توجه به همین واقعیت است بلافاصله اضافه میکند: “همه اینها به [[اذن]] پروردگارشان ([[پروردگار]] [[مردم]]) می‌باشد” {{متن قرآن|بِإِذْنِ رَبِّهِمْ}}<ref>تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۲۶۲.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«اوست که بر بنده خویش آیاتی روشن فرو می‌فرستد تا شما را به سوی روشنایی، از تیرگی‌ها در آورد و بی‌گمان خداوند به شما مهربانی بخشاینده است» سوره حدید، آیه ۹.</ref>. '''نکته''': {{متن قرآن|آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ}}<ref>مراد از {{متن قرآن|آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ}} آیات قرآن کریم است، که فرائض دینی را برای آنان بیان میکند، و فاعل {{متن قرآن|لِيُخْرِجَكُمْ}} ضمیری است که به خدا و یا به رسول خدا{{صل}} برمی‌گردد، گو اینکه برگشت احتمال دوم هم به همان احتمال اول است، (چون به هر حال خداست که انسان‌ها را هدایت میکند و رسول او واسطه است) پس میثاق هم میثاق او است، که یا آن را بدون واسطه گرفته، و یا به وساطت رسولش گرفته است، هم چنان که ایمان به او و به رسولش نیز ایمان به او است و به همین جهت در صدر آیه فرمود: “چرا به خدا ایمان نمی‌آورید”، و نام رسولش را نبرد، تا اشاره کرده باشد که ایمان به رسولش نیز ایمان به او است. (ترجمه المیزان، ج،۱۹ ص۲۶۸).</ref> به معنای نشانه‌های روشن است که یا اشاره به [[آیات قرآن]] است و یا به [[معجزات پیامبر]]{{صل}} که [[هدف]] آنها خارج کردن [[انسان]] از [[تاریکی]] و رساندن او به [[نور]] است. و همه اینها را شامل می‌شود، هر چند تعبیر به “نازل کردن” مناسب [[قرآن]] است، همان [[قرآنی]] که پرده‌های [[ظلمت]] [[کفر]] و [[ضلالت]] و [[نادانی]] را می‌درد، و [[آفتاب]] [[ایمان]] و [[آگاهی]] را در درون [[جان انسان]] طالع میکند. و [[علامه طباطبایی]] هم نظریه‌ای منظور [[قرآن]] است را [[انتخاب]] کرده است. | #{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«اوست که بر بنده خویش آیاتی روشن فرو می‌فرستد تا شما را به سوی روشنایی، از تیرگی‌ها در آورد و بی‌گمان خداوند به شما مهربانی بخشاینده است» سوره حدید، آیه ۹.</ref>. '''نکته''': {{متن قرآن|آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ}}<ref>مراد از {{متن قرآن|آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ}} آیات قرآن کریم است، که فرائض دینی را برای آنان بیان میکند، و فاعل {{متن قرآن|لِيُخْرِجَكُمْ}} ضمیری است که به خدا و یا به رسول خدا{{صل}} برمی‌گردد، گو اینکه برگشت احتمال دوم هم به همان احتمال اول است، (چون به هر حال خداست که انسان‌ها را هدایت میکند و رسول او واسطه است) پس میثاق هم میثاق او است، که یا آن را بدون واسطه گرفته، و یا به وساطت رسولش گرفته است، هم چنان که ایمان به او و به رسولش نیز ایمان به او است و به همین جهت در صدر آیه فرمود: “چرا به خدا ایمان نمی‌آورید”، و نام رسولش را نبرد، تا اشاره کرده باشد که ایمان به رسولش نیز ایمان به او است. (ترجمه المیزان، ج،۱۹ ص۲۶۸).</ref> به معنای نشانه‌های روشن است که یا اشاره به [[آیات قرآن]] است و یا به [[معجزات پیامبر]]{{صل}} که [[هدف]] آنها خارج کردن [[انسان]] از [[تاریکی]] و رساندن او به [[نور]] است. و همه اینها را شامل می‌شود، هر چند تعبیر به “نازل کردن” مناسب [[قرآن]] است، همان [[قرآنی]] که پرده‌های [[ظلمت]] [[کفر]] و [[ضلالت]] و [[نادانی]] را می‌درد، و [[آفتاب]] [[ایمان]] و [[آگاهی]] را در درون [[جان انسان]] طالع میکند. و [[علامه طباطبایی]] هم نظریه‌ای منظور [[قرآن]] است را [[انتخاب]] کرده است. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''نتیجه''': | '''نتیجه''': | ||
# [[خداوند]] [[هدف بعثت]] و [[پیام]] [[وحی]] را بیرون سا ختن [[مردم]] از [[گمراهی‌ها]] به سوی [[نور]] مطرح میکند {{متن قرآن|كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ}} در [[حقیقت]] تمام هدف‌های [[تربیتی]] و [[انسانی]]، [[معنوی]] و مادی [[بعثت پیامبر]] و [[نزول قرآن]]، در همین یک جمله جمع است - بیرون ساختن از ظلمت‌ها به [[نور]] - از [[ظلمت]] [[جهل]] به [[نور]] [[دانش]]، از [[ظلمت]] [[کفر]] به [[نور]] [[ایمان]]، از [[ظلمت]] [[ستمگری]] و [[ظلم]] به [[نور]] [[عدالت]]، از [[ظلمت]] [[فساد]] به [[نور]] [[صلاح]]، از [[ظلمت]] [[گناه]] به [[نور]] [[پاکی]] و [[تقوا]]، و از [[ظلمت]] پراکندگی و [[تفرقه]] به [[نور]] [[وحدت]]. و از آنجا که سرچشمه همه [[نیکی‌ها]]، ذات [[پاک]] خداست، و شرط اساسی [[درک]] [[توحید]]، توجه به همین واقعیت است بلافاصله اضافه میکند: همه اینها به [[اذن]] پروردگارشان - [[پروردگار]] [[مردم]] - می‌باشد{{متن قرآن|بِإِذْنِ رَبِّهِمْ}}؛ | # [[خداوند]] [[هدف بعثت]] و [[پیام]] [[وحی]] را بیرون سا ختن [[مردم]] از [[گمراهی‌ها]] به سوی [[نور]] مطرح میکند {{متن قرآن|كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ}} در [[حقیقت]] تمام هدف‌های [[تربیتی]] و [[انسانی]]، [[معنوی]] و مادی [[بعثت پیامبر]] و [[نزول قرآن]]، در همین یک جمله جمع است - بیرون ساختن از ظلمت‌ها به [[نور]] - از [[ظلمت]] [[جهل]] به [[نور]] [[دانش]]، از [[ظلمت]] [[کفر]] به [[نور]] [[ایمان]]، از [[ظلمت]] [[ستمگری]] و [[ظلم]] به [[نور]] [[عدالت]]، از [[ظلمت]] [[فساد]] به [[نور]] [[صلاح]]، از [[ظلمت]] [[گناه]] به [[نور]] [[پاکی]] و [[تقوا]]، و از [[ظلمت]] پراکندگی و [[تفرقه]] به [[نور]] [[وحدت]]. و از آنجا که سرچشمه همه [[نیکی‌ها]]، ذات [[پاک]] خداست، و شرط اساسی [[درک]] [[توحید]]، توجه به همین واقعیت است بلافاصله اضافه میکند: همه اینها به [[اذن]] پروردگارشان - [[پروردگار]] [[مردم]] - می‌باشد{{متن قرآن|بِإِذْنِ رَبِّهِمْ}}؛ | ||
#نازل شدن [[آیات]] روشنگر از طرف [[خداوند]] بر بنده‌اش - [[پیامبر]] - برای این است [[مردم]] را از [[تاریکی]] به سوی [[نور]] بیاورد [[قرآن]] تنها کلمات و آیاتی مجرد نیست که [[عقل]] مثل بقیه نظریه‌ها در خود جای دهد و آن را [[درک]] کند بلکه نوری است که بر [[عقل]] می‌‌تابد تا او را از تاریکی‌های [[فکری]] دور کند و اشعه آن به [[شعور]] [[انسان]] [[نفوذ]] میکند تا او را از [[ظلمات]] عاطفه و [[احساس]] [[منحرف]] جدا کند و به [[زندگی]] و حیاتی رهنمون شود که شعله [[نور]] آن بر تاریکی‌های - [[ظلمات]] [[زندگی]] دیگران بتابد و به راه مستقیم [[نور هدایت]] کند<ref>من وحی القرآن، ج۲۲، ۱۸.</ref>. | #نازل شدن [[آیات]] روشنگر از طرف [[خداوند]] بر بنده‌اش - [[پیامبر]] - برای این است [[مردم]] را از [[تاریکی]] به سوی [[نور]] بیاورد [[قرآن]] تنها کلمات و آیاتی مجرد نیست که [[عقل]] مثل بقیه نظریه‌ها در خود جای دهد و آن را [[درک]] کند بلکه نوری است که بر [[عقل]] می‌‌تابد تا او را از تاریکی‌های [[فکری]] دور کند و اشعه آن به [[شعور]] [[انسان]] [[نفوذ]] میکند تا او را از [[ظلمات]] عاطفه و [[احساس]] [[منحرف]] جدا کند و به [[زندگی]] و حیاتی رهنمون شود که شعله [[نور]] آن بر تاریکی‌های - [[ظلمات]] [[زندگی]] دیگران بتابد و به راه مستقیم [[نور هدایت]] کند<ref>من وحی القرآن، ج۲۲، ۱۸.</ref>. | ||
==[[قرآن]] متن مکتوب برای [[راهنمایی]] و [[خروج]] از [[ظلمات]]== | ==[[قرآن]] متن مکتوب برای [[راهنمایی]] و [[خروج]] از [[ظلمات]]== | ||