آرامش در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

مراسم‌ مذهبی مانند [[نذر]]،[[ اطعام]]، حرکات دسته جمعی مثل [[نماز]] و مراسم [[عزاداری]]،[[ توبه]]، و [[زیارت]]، نقش اساسی در [[آرامش]] دهی و ارتقای در [[بهداشت روانی]] دارند، و سالیان طولانی به [[صورت ]][[تجربی]] به [[جامعه بشری]] [[خدمت]] نموده‌اند، و امروزه نیز بیش از هر زمان دیگر همانند [[بهترین]] دپارتمن درمانی در [[خدمت]] آحاد [[بشر]] قرار دارند. روان شناسانی بزرگی مانند یونگ، ویلیام جیمز، فرانکل، بر اهمیت این مفاهیم تأکید ورزیده‌اند. از نظر کارل گوستا و یونگ در [[درون انسان]] جوهری مابعد الطبیعه نهفته است که فقط عده‌ای خاص آن را می‌شناسند و از آن استفاده مطلوب می‌برند. تأثیر مراسم [[عبادی]] به شکل دسته جمعی، مثل [[نماز جماعت]] و [[زیارت]]، گذشته از اینکه باعث هم‌دردی، هم‌داستانی و ایجاد [[اتحاد]] گروهی بین [[انسان‌ها]] می‌شود، نزدیک شدن به ذات لایزال [[الهی]] را تسهیل می‌‌نماید و [[آرامش]] و حالت خاصی به [[انسان]] می‌بخشد که در [[روانشناسی]] معاصر از آن به ریلکسیشن<ref> Relaxation</ref> و [[مراقبه]]<ref> Meditation</ref> تعبیر می‌‌نمایند.<ref>عبدالله نظری شاری، پیشین، ص ۲۹۳.</ref> این [[آرامش]] و ریلکس شدن که در [[مناسک]] [[دینی]] برای افراد حاصل می‌شود نقش مؤثری در ارتقای [[بهداشت روان]]<ref> Health Promotion</ref> دارد.