شناخت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - 'جامعۀ اسلامی' به 'جامعۀ اسلامی')
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ' [[')
خط ۶: خط ۶:


==تفاوت [[معرفت]] با [[علم]] به [[امام]]==
==تفاوت [[معرفت]] با [[علم]] به [[امام]]==
# [[معرفت]] به [[امام]] غیر از [[علم]] داشتن به [[امام]] است زیرا [[معرفت]] در جایی است که تأمل و [[تدبر]] در آنجا وجود دارد<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲.  </ref>؛ و برای تقویتش باید از عنصری به نام [[امید]] استفاده شود<ref>ر.ک. [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷. </ref>؛ درحالی که [[علم]]، صرف حاضر شدن صورت ذهنی اشیاء است<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲. </ref>، چنانکه در [[روایات]] [[باب ]][[معرفت]] به [[امام]] و تامل به آن سخنانی عجیبی از [[امامان معصوم]]{{ع}} وارد شده است، از جمله [[امام صادق]]{{ع}} که فرمودند: «[[امام]] خود را درست بشناس! وقتی او را شناختی، نزدیکی و دوری [[ظهور]]، به تو آسیبی نمی‌رساند»<ref>{{متن حدیث|اِعْرِفْ إِمَامَکَ فَإِنَّکَ إِذَا عَرَفْتَ إِمَامَکَ لَمْ یَضُرَّکَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛ [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص۳۱-۳۲؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص۷۷؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱.</ref>  
# [[معرفت]] به [[امام]] غیر از [[علم]] داشتن به [[امام]] است زیرا [[معرفت]] در جایی است که تأمل و [[تدبر]] در آنجا وجود دارد<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲.  </ref>؛ و برای تقویتش باید از عنصری به نام [[امید]] استفاده شود<ref>ر.ک. [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷. </ref>؛ درحالی که [[علم]]، صرف حاضر شدن صورت ذهنی اشیاء است<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[وظایف امت در برابر امام (مقاله)|وظایف امت در برابر امام]]، ص ۸۲. </ref>، چنانکه در [[روایات]] [[باب]] [[معرفت]] به [[امام]] و تامل به آن سخنانی عجیبی از [[امامان معصوم]]{{ع}} وارد شده است، از جمله [[امام صادق]]{{ع}} که فرمودند: «[[امام]] خود را درست بشناس! وقتی او را شناختی، نزدیکی و دوری [[ظهور]]، به تو آسیبی نمی‌رساند»<ref>{{متن حدیث|اِعْرِفْ إِمَامَکَ فَإِنَّکَ إِذَا عَرَفْتَ إِمَامَکَ لَمْ یَضُرَّکَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛ [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص۳۱-۳۲؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص۷۷؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؛ پژوهشگران مؤسسه فرهنگی موعود، [[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]، ص ۳۴-۳۷؛ [[عبدالرحمن انصاری|انصاری، عبدالرحمن]]، [[وظایف منتظران امام عصر (کتاب)|وظایف منتظران امام عصر]]، ص۲۸-۳۱.</ref>  
*نمونه ای از [[معرفت]] به [[امام]] که همان تامل و [[تدبر]] نسبت به [[امام]] است [[شناخت]] [[مقام]] [[عظیم]] [[امامت]] است، چراکه [[شناخت]] این [[مقام]] رابطۀ بسیار نزدیک با [[مقام]] [[انسان‌ها]] در روی [[زمین]] دارد، زیرا [[انسان]] برای [[مقام]] خلیفة اللهی بر روی [[زمین]] خلق شده است و با توجه به اینکه رسیدن به این [[مقام]] فقط از طریق [[امامان معصوم]] که [[خلیفة الله]] اعظم است می‌‌گذرد، بنابراین اگر [[انسان]] بخواهد به این [[مقام]] [[عظیم]] برسد چاره ای ندارد مگر اینکه [[علم]] به [[مقام]] خلیفة اللهی که همان امامت [[امامان معصوم]] است پیدا کند، چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} در روایتی فرمودند: «به وسیلۀ ما [[خدا]] [[بندگی]] می‌شود و به وسیلۀ ما [[خدا]] شناخته می‌شود و به وسیله ما [[توحید]] [[خداوند متعال]] تحقق می‌یابد»<ref>{{متن حدیث|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ}}؛ الکافی، کتاب التوحید، باب النوادر، ح ۱۰. </ref>.<ref>ر.ک. [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۸.  </ref> از این رو، این [[شناخت]] تنها منحصر در یادگیری نام‌ها و [[القاب]] و [[تاریخ]] ولادت و [[غیبت]] نیست<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶. [[نصرت‌‏الله آیتی|آیتی، نصرت‌‏الله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|آیینه انتظار یاوران مهدی]]، ص ۱۶۰-۱۶۱؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷.</ref>، حال اگر بخواهیم کمترین درجۀ [[معرفت]] به [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] را بیان کنیم این است که باید [[معتقد]] باشیم [[امام]] در تمامی امور، چه [[تشریعی]] و چه [[تکوینی]] همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} است الا در مسئلۀ [[نبوت]] یعنی [[امام]] نمی‌تواند [[نبی]] باشد<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۶-۱۲۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۸.</ref>.  
*نمونه ای از [[معرفت]] به [[امام]] که همان تامل و [[تدبر]] نسبت به [[امام]] است [[شناخت]] [[مقام]] [[عظیم]] [[امامت]] است، چراکه [[شناخت]] این [[مقام]] رابطۀ بسیار نزدیک با [[مقام]] [[انسان‌ها]] در روی [[زمین]] دارد، زیرا [[انسان]] برای [[مقام]] خلیفة اللهی بر روی [[زمین]] خلق شده است و با توجه به اینکه رسیدن به این [[مقام]] فقط از طریق [[امامان معصوم]] که [[خلیفة الله]] اعظم است می‌‌گذرد، بنابراین اگر [[انسان]] بخواهد به این [[مقام]] [[عظیم]] برسد چاره ای ندارد مگر اینکه [[علم]] به [[مقام]] خلیفة اللهی که همان امامت [[امامان معصوم]] است پیدا کند، چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} در روایتی فرمودند: «به وسیلۀ ما [[خدا]] [[بندگی]] می‌شود و به وسیلۀ ما [[خدا]] شناخته می‌شود و به وسیله ما [[توحید]] [[خداوند متعال]] تحقق می‌یابد»<ref>{{متن حدیث|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ}}؛ الکافی، کتاب التوحید، باب النوادر، ح ۱۰. </ref>.<ref>ر.ک. [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۸.  </ref> از این رو، این [[شناخت]] تنها منحصر در یادگیری نام‌ها و [[القاب]] و [[تاریخ]] ولادت و [[غیبت]] نیست<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶. [[نصرت‌‏الله آیتی|آیتی، نصرت‌‏الله]]، [[آیینه انتظار یاوران مهدی (مقاله)|آیینه انتظار یاوران مهدی]]، ص ۱۶۰-۱۶۱؛ [[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصه‌های الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۶-۷۷.</ref>، حال اگر بخواهیم کمترین درجۀ [[معرفت]] به [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] را بیان کنیم این است که باید [[معتقد]] باشیم [[امام]] در تمامی امور، چه [[تشریعی]] و چه [[تکوینی]] همسنگ با [[پیامبر]]{{صل}} است الا در مسئلۀ [[نبوت]] یعنی [[امام]] نمی‌تواند [[نبی]] باشد<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۲۶-۱۲۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۸.</ref>.  
*لازمۀ سخن این است که بدانیم [[ائمۀ معصومین]] به واسطۀ این ادعا (همسنگ بود با [[پیامبر]]) و با [[کمک]] [[آیات قرآن]] همچنان که بر ما [[ولایت]] دارند، اطاعتشان هم [[واجب]] است؛ یعنی به عبارتی [[شناخت]] [[ائمۀ معصومین]] توسط [[شیعیان]] در این است که  [[اوامر]] [[معصومین]] را [[واجب]] الإطاعه بدانیم؛ زیرا اگر ندانیم از چه کسی باید [[اطاعت]] کنیم، در بازی‌های [[سیاسی]] از بین می‌‌رویم و آنگاه [[جامعۀ اسلامی]] به [[تفرقه]] و از هم پاشیدگی تهدید خواهد شد<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶.</ref>.  
*لازمۀ سخن این است که بدانیم [[ائمۀ معصومین]] به واسطۀ این ادعا (همسنگ بود با [[پیامبر]]) و با [[کمک]] [[آیات قرآن]] همچنان که بر ما [[ولایت]] دارند، اطاعتشان هم [[واجب]] است؛ یعنی به عبارتی [[شناخت]] [[ائمۀ معصومین]] توسط [[شیعیان]] در این است که  [[اوامر]] [[معصومین]] را [[واجب]] الإطاعه بدانیم؛ زیرا اگر ندانیم از چه کسی باید [[اطاعت]] کنیم، در بازی‌های [[سیاسی]] از بین می‌‌رویم و آنگاه [[جامعۀ اسلامی]] به [[تفرقه]] و از هم پاشیدگی تهدید خواهد شد<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶.</ref>.  
*[[مقام]] [[عظیم]] "[[ولایت]]" توسط این [[آیه]] {{متن قرآن|أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند  فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> برای [[پیامبر]] اثبات شدنی است و از این رو اطاعتش بر همۀ [[مسلمان‌ها]] [[واجب]] است. به عقیدۀ ما [[شیعیان]]، این [[مقام]]، پس از [[رسول خدا]] با توجه به بخش دیگر [[آیه]] {{متن قرآن|وأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}} به [[ائمۀ معصومین]] از جمله [[امام عصر]] منتقل شد<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶.  </ref> و به همین [[دلیل]] است که [[شناخت]] و [[معرفت]] [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] به قدری اهمیت دارد که [[امام سجاد]]{{ع}} [[شناخت امام زمان]]{{ع}} را مقدم بر [[انتظار]] می‌‌داند: «[[مردم]] [[دوران غیبت امام زمان]]{{ع}}، همان‌هایی هستند که به [[امامت]] و [[پیشوایی]] او [[معرفت]] دارند و در [[انتظار]] ظهورش به سر می‌‌برند و آنها [[برتر]] از همۀ [[مردم]] در تمام دوران‌ها هستند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ}}؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲. </ref>.<ref>پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، [[انتظار بهار و باران (کتاب)|انتظار بهار و باران]]، ص ۷۱- ۷۲. </ref> با این وجود می‌‌توان مدعی شد [[معرفت]] به [[امام]]، نخستین گام برای تحقق یک [[انتظار توانمند]] است<ref>ر.ک. [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت]]؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۸. </ref> و حتی می‌‌توان گفت [[معرفت]] در بحث [[مهدویت]] نه تنها مقدمۀ یک [[انتظار توانمند]] است بلکه، مقدمۀ [[ایمان]] و [[اطاعت]] هم هست. [[معرفت]]، یعنی [[شناخت]]؛ اگر ما چیزی را نشناسیم، چگونه به آن [[ایمان]] بیاوریم و یا از آن [[اطاعت]] ‌کنیم؛ یعنی اصل [[ایمان]] و [[اطاعت]]، به [[معرفت]] وابسته است<ref>پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۱۳. </ref>. چنانکه مرحوم [[شیخ صدوق]] می‌‌گوید: [[ایمان]] [[مؤمن]] صحیح نیست، مگر اینکه از حالات کسی که به او [[ایمان]] آورده [[آگاه]] باشد<ref>[[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت]].</ref>.  
*[[مقام]] [[عظیم]] "[[ولایت]]" توسط این [[آیه]] {{متن قرآن|أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند  فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> برای [[پیامبر]] اثبات شدنی است و از این رو اطاعتش بر همۀ [[مسلمان‌ها]] [[واجب]] است. به عقیدۀ ما [[شیعیان]]، این [[مقام]]، پس از [[رسول خدا]] با توجه به بخش دیگر [[آیه]] {{متن قرآن|وأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ}} به [[ائمۀ معصومین]] از جمله [[امام عصر]] منتقل شد<ref>ر.ک: [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آفتاب ولایت (کتاب)|آفتاب ولایت]]، ص۵۶.  </ref> و به همین [[دلیل]] است که [[شناخت]] و [[معرفت]] [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]] به قدری اهمیت دارد که [[امام سجاد]]{{ع}} [[شناخت امام زمان]]{{ع}} را مقدم بر [[انتظار]] می‌‌داند: «[[مردم]] [[دوران غیبت امام زمان]]{{ع}}، همان‌هایی هستند که به [[امامت]] و [[پیشوایی]] او [[معرفت]] دارند و در [[انتظار]] ظهورش به سر می‌‌برند و آنها [[برتر]] از همۀ [[مردم]] در تمام دوران‌ها هستند»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ}}؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲. </ref>.<ref>پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، [[انتظار بهار و باران (کتاب)|انتظار بهار و باران]]، ص ۷۱- ۷۲. </ref> با این وجود می‌‌توان مدعی شد [[معرفت]] به [[امام]]، نخستین گام برای تحقق یک [[انتظار توانمند]] است<ref>ر.ک. [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت]]؛ [[مجتبی گودرزی|گودرزی، مجتبی]]، [[خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران (مقاله)|خلافت الهی و ضرورت توان­مندی منتظران]]، ص ۲۰۸. </ref> و حتی می‌‌توان گفت [[معرفت]] در بحث [[مهدویت]] نه تنها مقدمۀ یک [[انتظار توانمند]] است بلکه، مقدمۀ [[ایمان]] و [[اطاعت]] هم هست. [[معرفت]]، یعنی [[شناخت]]؛ اگر ما چیزی را نشناسیم، چگونه به آن [[ایمان]] بیاوریم و یا از آن [[اطاعت]] ‌کنیم؛ یعنی اصل [[ایمان]] و [[اطاعت]]، به [[معرفت]] وابسته است<ref>پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۱۳. </ref>. چنانکه مرحوم [[شیخ صدوق]] می‌‌گوید: [[ایمان]] [[مؤمن]] صحیح نیست، مگر اینکه از حالات کسی که به او [[ایمان]] آورده [[آگاه]] باشد<ref>[[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت]].</ref>.  
*در واقع [[معرفت]] پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی [[حضرت]]، مثل [[امامت]]، [[عصمت]]، [[علم]]، حیات، [[طول عمر]]<ref>ر.ک:  [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛؛ [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۸-۱۱۰.</ref> و اندیشیدن در کلمات و [[اوامر]] و تأمل در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] ایشان می‌‌شود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰.</ref>. البته نباید از این نکته [[غفلت]] کرد، اصل [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} بدون [[ارادۀ الهی]] ممکن نخواهد بود<ref>ر.ک: [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص۱۳۱؛ [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]].</ref>، چنانکه در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} در [[باب ]][[معرفت]] پرسیده شده است: [[معرفت]] ساختۀ کیست؟ [[حضرت]] فرمودند: «از ساخته‌های [[خداوند]] است و برای [[بندگان]] نقشی در حصول [[معرفت]] نیست»<ref>{{متن حدیث|قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} الْمَعْرِفَةُ مِنْ صُنْعِ مَنْ هِیَ؟ قَالَ: مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَیْسَ لِلْعِبَادِ فِیهَا صُنْعٌ}}؛ کافی، ج ۱، ص ۱۹۴، ح ۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص ۱۴۴-۱۴۵. </ref>
*در واقع [[معرفت]] پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی [[حضرت]]، مثل [[امامت]]، [[عصمت]]، [[علم]]، حیات، [[طول عمر]]<ref>ر.ک:  [[محمد رضا اکبری|اکبری، محمد رضا]]، [[پرچم هدایت (کتاب)|پرچم هدایت]]، ص۶۰؛؛ [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۸-۱۱۰.</ref> و اندیشیدن در کلمات و [[اوامر]] و تأمل در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] ایشان می‌‌شود<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۷ ـ ۱۱۰.</ref>. البته نباید از این نکته [[غفلت]] کرد، اصل [[معرفت]] و [[شناخت امام]] [[معصوم]]{{ع}} بدون [[ارادۀ الهی]] ممکن نخواهد بود<ref>ر.ک: [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص۱۳۱؛ [[مهناز فرحمند|فرحمند، مهناز]]، [[جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت (مقاله)|جامعه منتظر ظهور از منظر دعای عصر غیبت]].</ref>، چنانکه در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} در [[باب]] [[معرفت]] پرسیده شده است: [[معرفت]] ساختۀ کیست؟ [[حضرت]] فرمودند: «از ساخته‌های [[خداوند]] است و برای [[بندگان]] نقشی در حصول [[معرفت]] نیست»<ref>{{متن حدیث|قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} الْمَعْرِفَةُ مِنْ صُنْعِ مَنْ هِیَ؟ قَالَ: مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَیْسَ لِلْعِبَادِ فِیهَا صُنْعٌ}}؛ کافی، ج ۱، ص ۱۹۴، ح ۱. </ref>.<ref>ر.ک: [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌ (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان‌]]، ص ۱۴۴-۱۴۵. </ref>


==[[دلیل]] بر [[لزوم]] [[شناخت امام زمان]]{{ع}}==
==[[دلیل]] بر [[لزوم]] [[شناخت امام زمان]]{{ع}}==
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش