تقوا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

*در [[قرآن کریم]] از [[تقوا]] با اوصافی یاد شده که بیانگر اهمیت و [[جایگاه]] ویژه آن از دیدگاه قرآن‌اند:

#'''[[تقوا]] [[بهترین]] [[پوشش]] [[معنوی]]''' {{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِي سَوْآتِكُمْ وَرِيشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِكَ خَيْرٌ ذَلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ }}<ref> ای فرزندان آدم! برای شما جامه‌ای را فرو فرستاده‌ایم که شرمگاه‌های شما را می‌پوشاند و (نیز) جامه‌ای را که زینت است  و لباس پرهیزگاری، باری، بهتر است؛ این از آیات خداوند است باشد که آنان در یاد گیرند؛ سوره اعراف، آیه: ۲۶.</ref>،  [[خداوند متعال]] در این [[آیه]] پس از [[یادآوری]] [[لباس]] ظاهری [[انسان]] که عورت وی را می‌پوشاند و مایه [[زیبایی]] اوست به ذکر [[لباس]] [[باطنی]] و [[معنوی]] می‌پردازد که بدی‌های [[باطنی]] [[انسان]] مانند [[شرک]]، [[گناهان]]، [[رذایل]] و جز اینها را می‌پوشاند. این [[لباس]] همان تقواست که [[خداوند]] [[مردم]] را به آن امر کرده است و پیداست که [[ذلّت]] [[آشکار]] شدن بدی‌های [[باطنی]]، شدیدتر و تلخ‌تر و ماندگارتر است، از این رو [[لباس]] [[تقوا]] بهتر از [[لباس]] ظاهر است. نیز به [[فرزندان آدم]] هشدار می‌دهد که [[شیطان]] شما را نفریبد و [[لباس]] تقوایی را که بر اندام شما پوشاندیم و [[فطرت]] شما را بر آن سرشتیم از شما نگیرد، آن گونه که [[لباس]] [[پدر]] و [[مادر]] شما را با [[حیله]] از تن ایشان به درآورد، در نتیجه عورت آنان نمایان گشت: {{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ }}<ref> ای فرزندان آدم! شیطان شما را نفریبد! چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند در حالی که لباسشان را از (تن) آنان بر می‌کند تا شرمگاه‌هایشان را به آنان بنمایاند؛ به راستی او و همگنان وی شما را از جایی که شما آنها را نمی‌بینید می‌بینند؛ بی‌گمان ما شیطان‌ها را سرپرست کسانی کرده‌ایم که ایمان ندارند؛ سوره اعراف، آیه: ۷.</ref> برای [[لباس]] [[تقوا]] [[تفاسیر]] دیگری نیز هست؛ مانند [[لباس]] [[جنگ]]<ref> مجمع البیان، ج ۴، ص ۶۳۲؛ زادالمسیر، ج ۳، ص ۱۲۴.</ref> ([[زره]]، خود  و...)، آنچه [[انسان]] با آن عورت ظاهری خود را می‌پوشاند<ref> جامع البیان، ج ۸، ص ۱۹۷؛ غریب القرآن، ص ۳۱۰.</ref> و [[لباس]] [[متقیان]] در [[قیامت]]؛ لکن هیچ یک از این [[تفاسیر]] با سیاق [[آیه]] هماهنگ نیستند<ref> المیزان، ج ۸، ص ۷۰ - ۷۱.</ref> [[روایات]] نیز تفاسیری برای [[لباس]] [[تقوا]] برمی‌شمارند<ref> تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۱۱؛ بحارالانوار، ج ۸، ص ۱۶۸؛ نورالثقلین، ج ۲، ص ۱۵ - ۱۶.</ref> که در [[حقیقت]] بیان مصداق است<ref> بحارالانوار، ج ۸۰، ص ۱۶۸؛ المیزان، ج ۸، ص ۸۸.</ref> و با [[تفسیر]] ارائه شده تعارضی ندارد.

#'''[[تقوا]] تنها ملاک [[کرامت]]، [[سعادت]] و امتیاز [[حقیقی]]''' میان مرد و [[زن]]، [[عرب]] و [[عجم]] و گروه‌ها، قبائل مختلف و نژادهای گوناگون [[انسان]] فرقی نیست و همه از یک [[پدر]] و مادرند، پس از این جهت بر یکدیگر [[برتری]] ندارند و [[برتری]] فقط در رعایت تقواست و با تقواتر در پیشگاه [[خداوند]] گرامی‌تر است<ref> معدن الجواهر، ص ۲۱؛ کنزالعمال، ج ۳، ص ۹۳.</ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ }}<ref> ای مردم! ما شما را از مردی و زنی آفریدیم و شما را گروه‌ها و قبیله‌ها کردیم تا یکدیگر را باز‌شناسید، بی‌گمان گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست، به راستی خداوند دانایی آگاه است؛ سوره حجرات، آیه:۱۳.</ref>. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرموده است: [[خداوند]] در [[قیامت]] به همه [[انسان‌ها]] خطاب می‌کند که من شما را به اموری [[فرمان]] دادم؛ ولی آنها را ضایع ساختید و در مقابل، انساب خود را بالا بردید و امروز من [[منسوبان]] به خود را بالا می‌برم و نسب‌های شما را فرو می‌نهم: کجایند [[متقیان]]؟<ref> بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۲۷۸ - ۲۷۹؛ مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۴۶۴.</ref> برپایه این [[روایت]] [[پرهیزگاران]] به [[خدا]] منسوب‌اند. [[حضرت عیسی]]{{ع}} در پاسخ کسی که پرسید: کدامین [[مردم]] برترند، دو مشت [[خاک]] برداشت و گفت که کدام یک از این دو [[برتر]] است؛ آن گاه فرمود که [[مردم]] همه از [[خاک]] [[آفریده]] شده‌اند و گرامی‌ترین آنها نزد [[خدا]] [[پرهیزگارترین]] ایشان است<ref> مجمع البیان، ج ۹، ص ۲۰۷؛ نورالثقلین، ج ۵، ص ۹۷.</ref>. [[آیه]] ۳۲ [[سوره]] [[احزاب]] نیز می‌رساند [[زنان پیامبر]] در صورتی [[مقام]] و جایگاهشان از دیگر [[زنان]] بالاتر است که بیشتر از دیگران [[تقوا]] را رعایت کنند و درباره [[دین]] [[خداوند]] با احتیاط‌تر باشند{{متن قرآن|يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلا مَّعْرُوفًا }}<ref> ای زنان پیامبر! اگر پرهیزگاری ورزید همانند هیچ یک از زنان نیستید (بلکه برترید)؛ پس نرم سخن مگویید مبادا آنکه بیماردل است به طمع افتد و (نیز) سخن به شایستگی گویید؛ سوره احزاب، آیه: ۳۲.</ref><ref> التبیان، ج ۸، ص ۳۳۸؛ زادالمسیر، ج ۶، ص ۱۹۶؛ المیزان، ج ۱۶، ص ۳۰۸ - ۳۰۹.</ref><ref>[[محمد مهدی خراسانی|خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم (کتاب)|دائره المعارف قرآن کریم]]، ج۸، ص۴۴۵ -۴۵۸.</ref>.