جز
جایگزینی متن - ']]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی') |
جز (جایگزینی متن - ']]' به ' [[') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
*۳. [[سوره]] [[اسراء]]: | *۳. [[سوره]] [[اسراء]]: | ||
*{{متن قرآن|وَقَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ وَإِنْ عُدْتُمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا}}<ref>«و به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) خبر دادیم که دو بار در این سرزمین تباهی می‌ورزید و گردنکشی بزرگی می‌کنید و چون وعده نخست (از) آن دو (تباهی) فرا رسد بندگانی سخت جنگاور را که داریم بر شما برمی‌انگیزیم که درون خانه‌ها را جست و جو می‌کنند و (این) وعده‌ای انجام یافتنی است سپس پیروزی بر آنان را دوباره بهره شما می‌کنیم و با دارایی‌ها و پسران به شما یاری می‌رسانیم و شمار شما را افزون‌تر می‌گردانیم اگر نیکی ورزید به خویش نیکی ورزیده‌اید و اگر بدی کنید به خویش کرده‌اید و چون وعده فرجامین فرا رسد (بندگانی دیگر را می‌فرستیم) تا چهره‌هایتان را اندوهبار گردانند و در آن مسجد وارد گردند چنان که بار نخست وارد آن شده بودند و تا بر هر چه دست یابند از میان بردارند باشد که پروردگارتان بر شما بخشایش آورد و اگر (به نافرمانی) بازگردید ما نیز باز می‌گردیم و دوزخ را زندان کافران قرار داده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۴-۸.</ref>. | *{{متن قرآن|وَقَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ وَإِنْ عُدْتُمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا}}<ref>«و به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) خبر دادیم که دو بار در این سرزمین تباهی می‌ورزید و گردنکشی بزرگی می‌کنید و چون وعده نخست (از) آن دو (تباهی) فرا رسد بندگانی سخت جنگاور را که داریم بر شما برمی‌انگیزیم که درون خانه‌ها را جست و جو می‌کنند و (این) وعده‌ای انجام یافتنی است سپس پیروزی بر آنان را دوباره بهره شما می‌کنیم و با دارایی‌ها و پسران به شما یاری می‌رسانیم و شمار شما را افزون‌تر می‌گردانیم اگر نیکی ورزید به خویش نیکی ورزیده‌اید و اگر بدی کنید به خویش کرده‌اید و چون وعده فرجامین فرا رسد (بندگانی دیگر را می‌فرستیم) تا چهره‌هایتان را اندوهبار گردانند و در آن مسجد وارد گردند چنان که بار نخست وارد آن شده بودند و تا بر هر چه دست یابند از میان بردارند باشد که پروردگارتان بر شما بخشایش آورد و اگر (به نافرمانی) بازگردید ما نیز باز می‌گردیم و دوزخ را زندان کافران قرار داده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۴-۸.</ref>. | ||
*در [[تأویل]] این [[آیه]] فرمودند: [[خداوند]] می‌فرماید: ما در [[تورات]] به [[بنی‌اسرائیل]] خبر دادیم. سپس [[پروردگار]] خطاب را از [[بنی‌اسرائیل]] قطع کرده و [[امت]] [[محمد]]{{صل}} را مخاطب ساخته و می‌فرماید: شما ای [[امت]] [[محمد]] به راه بنی‌اسرائیلی خواهید رفت و دوبار در [[زمین]] دست به [[فساد]] خواهید زد و در [[باب ]][[خلافت]] [[امیرالمؤمنین]] پس از [[رسول خدا]] [[پیمان‌شکنی]] خواهید نمود و سرکشی‌ای بزرگ خواهید کرد و ادعای [[خلافت]] عظمی می‌نمایید. پس چون نخستین [[فتنه]]، یعنی [[جنگ جمل]] پیش آید، [[بندگان]] نیرومند خود که امیرالمؤمنین علی{{ع}} و [[یاران]] او هستند، بر شما مسلط می‌کنیم تا شما را به [[هلاکت]] برسانند هرچند به خانه‌هایتان [[پناه]] ببرید، تا بدانید که [[اراده خداوند]] انجام‌پذیر است. سپس دوباره به شما دولتی خواهیم داد، یعنی [[بنی‌امیه]] که بر [[خاندان رسول خدا]] چیره می‌شوید و [[اموال]] و [[فرزندان]] بی‌شمار به شما خواهیم داد و شما با این عده بسیار خود را [[برتر]] از [[خاندان رسول خدا]] خواهید یافت و با آنان به [[جنگ]] برمی‌خیزید وحسین بن [[علی]]{{ع}} و [[یاران]] او را [[شهید]] نموده و [[زنان]] و [[خاندان]] او را به [[اسارت]] می‌برید. اگر [[نیکی]] کنید، [[نیکی]] می‌یابید و اگر [[بدی]] کنید، [[بدی]] خواهید دید. چون [[وعده]] دیگر فرا رسد، یعنی [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] کند روی‌های شما سیاه خواهد شد و با یارانش به [[مسجدالحرام]] خواهند آمد، مانند روزی که [[پیامبر اکرم]] و امیرالمؤمنین علی{{ع}} و [[سپاه اسلام]] نخستین بار بدین [[مسجد]] در آمدند تا [[دولت]] شما را سخت تباه سازند و بر شما [[غلبه]] نموده و همگی شما را از دم [[شمشیر]] بگذرانند و آنگاه [[خداوند]] توجه [[کلام]] را به [[آل محمد]]{{صل}} معطوف می‌دارد و می‌فرماید: [[پروردگار]] به شما ترحم خواهد نمود و شما را بر دشمنانتان پیروز خواهد کرد و سپس دوباره به [[بنی‌امیه]] خطاب می‌کند و می‌فرماید: اگر شما با [[شوکت]] [[سفیانی]] [[خروج]] کنید، [[دولت حق]] نیز با [[ظهور]] [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] خواهد کرد<ref>تفسیر علی بن ابراهیم قمی.</ref>. | *در [[تأویل]] این [[آیه]] فرمودند: [[خداوند]] می‌فرماید: ما در [[تورات]] به [[بنی‌اسرائیل]] خبر دادیم. سپس [[پروردگار]] خطاب را از [[بنی‌اسرائیل]] قطع کرده و [[امت]] [[محمد]]{{صل}} را مخاطب ساخته و می‌فرماید: شما ای [[امت]] [[محمد]] به راه بنی‌اسرائیلی خواهید رفت و دوبار در [[زمین]] دست به [[فساد]] خواهید زد و در [[باب ]] [[خلافت]] [[امیرالمؤمنین]] پس از [[رسول خدا]] [[پیمان‌شکنی]] خواهید نمود و سرکشی‌ای بزرگ خواهید کرد و ادعای [[خلافت]] عظمی می‌نمایید. پس چون نخستین [[فتنه]]، یعنی [[جنگ جمل]] پیش آید، [[بندگان]] نیرومند خود که امیرالمؤمنین علی{{ع}} و [[یاران]] او هستند، بر شما مسلط می‌کنیم تا شما را به [[هلاکت]] برسانند هرچند به خانه‌هایتان [[پناه]] ببرید، تا بدانید که [[اراده خداوند]] انجام‌پذیر است. سپس دوباره به شما دولتی خواهیم داد، یعنی [[بنی‌امیه]] که بر [[خاندان رسول خدا]] چیره می‌شوید و [[اموال]] و [[فرزندان]] بی‌شمار به شما خواهیم داد و شما با این عده بسیار خود را [[برتر]] از [[خاندان رسول خدا]] خواهید یافت و با آنان به [[جنگ]] برمی‌خیزید وحسین بن [[علی]]{{ع}} و [[یاران]] او را [[شهید]] نموده و [[زنان]] و [[خاندان]] او را به [[اسارت]] می‌برید. اگر [[نیکی]] کنید، [[نیکی]] می‌یابید و اگر [[بدی]] کنید، [[بدی]] خواهید دید. چون [[وعده]] دیگر فرا رسد، یعنی [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] کند روی‌های شما سیاه خواهد شد و با یارانش به [[مسجدالحرام]] خواهند آمد، مانند روزی که [[پیامبر اکرم]] و امیرالمؤمنین علی{{ع}} و [[سپاه اسلام]] نخستین بار بدین [[مسجد]] در آمدند تا [[دولت]] شما را سخت تباه سازند و بر شما [[غلبه]] نموده و همگی شما را از دم [[شمشیر]] بگذرانند و آنگاه [[خداوند]] توجه [[کلام]] را به [[آل محمد]]{{صل}} معطوف می‌دارد و می‌فرماید: [[پروردگار]] به شما ترحم خواهد نمود و شما را بر دشمنانتان پیروز خواهد کرد و سپس دوباره به [[بنی‌امیه]] خطاب می‌کند و می‌فرماید: اگر شما با [[شوکت]] [[سفیانی]] [[خروج]] کنید، [[دولت حق]] نیز با [[ظهور]] [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] خواهد کرد<ref>تفسیر علی بن ابراهیم قمی.</ref>. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[تأویل]] این [[آیه شهادت]] [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]{{ع}}، [[مسموم]] کردن [[امام حسن مجتبی]] و کشتن [[امام حسین]]{{ع}} است. هنگامی که زمان [[خونخواهی]] آن [[حضرت]] فرا رسد، [[خداوند]] مردمی را [[پیش از ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} برمی‌انگیزاند که هر جا [[دشمنی]] از [[دشمنان]] و ظالمین آل [[پیغمبر]] پیدا کنند نابود می‌نمایند و این کاری است که قبل از [[قیام]] [[حضرت قائم]]{{ع}} به [[یقین]] واقع خواهد شد<ref>ممکن است در اینجا اشاره به قیام جناب مختار باشد که از دشمنان اهل بیت و قاتلان سیدالشهدا{{ع}} خونخواهی نمود.</ref>. سپس [[امام حسین]]{{ع}} با هفتاد تن از [[یاران]] خود که در [[کربلا]] [[شهید]] شدند، دوباره به [[دنیا]] باز خواهند گشت، در حالی که جامه‌هایی سفید بر تن دارند و به [[مردم]] اعلام می‌نمایند که [[امام حسین]]{{ع}} با یارانش [[قیام]] نموده است تا اهل [[ایمان]] تردید ننمایند و بدانند که او [[دجال]] یا [[شیطان]] نیست، بلکه او امامی است که در دسترس [[مردم]] است، و [[مردم]] به او [[یقین]] خواهند کرد. سپس از جانب [[امام حسین]]{{ع}}، [[امام زمان]] به همه [[مردم]] معرفی می‌شود و اهل [[ایمان]] نیز آن [[حضرت]] را [[تصدیق]] می‌کنند و چون [[حضرت قائم]]{{ع}} [[وفات]] نماید، [[امام حسین]]{{ع}} او را [[غسل]] داده و [[کفن]] نموده و [[حنوط]] می‌نماید و به [[خاک]] می‌سپارد. [[امام حسین]]{{ع}} پس از ایشان متولی امر [[امامت]] می‌شود و به قدری [[امامت]] خواهد نمود که ابروهای مبارکش به روی دیده‌گانش خواهد افتاد. و در [[حدیث]] دیگری می‌فرماید: {{متن قرآن|بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ}}<ref>«بندگانی سخت جنگاور را که داریم بر شما برمی‌انگیزیم» سوره اسراء، آیه ۵.</ref> این [[بندگان خدا]] همانا [[یاوران]] [[حضرت قائم]]{{ع}} هستند که بسیار نیرومندند<ref>تفسیر عیاشی.</ref>. | *[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[تأویل]] این [[آیه شهادت]] [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]{{ع}}، [[مسموم]] کردن [[امام حسن مجتبی]] و کشتن [[امام حسین]]{{ع}} است. هنگامی که زمان [[خونخواهی]] آن [[حضرت]] فرا رسد، [[خداوند]] مردمی را [[پیش از ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} برمی‌انگیزاند که هر جا [[دشمنی]] از [[دشمنان]] و ظالمین آل [[پیغمبر]] پیدا کنند نابود می‌نمایند و این کاری است که قبل از [[قیام]] [[حضرت قائم]]{{ع}} به [[یقین]] واقع خواهد شد<ref>ممکن است در اینجا اشاره به قیام جناب مختار باشد که از دشمنان اهل بیت و قاتلان سیدالشهدا{{ع}} خونخواهی نمود.</ref>. سپس [[امام حسین]]{{ع}} با هفتاد تن از [[یاران]] خود که در [[کربلا]] [[شهید]] شدند، دوباره به [[دنیا]] باز خواهند گشت، در حالی که جامه‌هایی سفید بر تن دارند و به [[مردم]] اعلام می‌نمایند که [[امام حسین]]{{ع}} با یارانش [[قیام]] نموده است تا اهل [[ایمان]] تردید ننمایند و بدانند که او [[دجال]] یا [[شیطان]] نیست، بلکه او امامی است که در دسترس [[مردم]] است، و [[مردم]] به او [[یقین]] خواهند کرد. سپس از جانب [[امام حسین]]{{ع}}، [[امام زمان]] به همه [[مردم]] معرفی می‌شود و اهل [[ایمان]] نیز آن [[حضرت]] را [[تصدیق]] می‌کنند و چون [[حضرت قائم]]{{ع}} [[وفات]] نماید، [[امام حسین]]{{ع}} او را [[غسل]] داده و [[کفن]] نموده و [[حنوط]] می‌نماید و به [[خاک]] می‌سپارد. [[امام حسین]]{{ع}} پس از ایشان متولی امر [[امامت]] می‌شود و به قدری [[امامت]] خواهد نمود که ابروهای مبارکش به روی دیده‌گانش خواهد افتاد. و در [[حدیث]] دیگری می‌فرماید: {{متن قرآن|بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ}}<ref>«بندگانی سخت جنگاور را که داریم بر شما برمی‌انگیزیم» سوره اسراء، آیه ۵.</ref> این [[بندگان خدا]] همانا [[یاوران]] [[حضرت قائم]]{{ع}} هستند که بسیار نیرومندند<ref>تفسیر عیاشی.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>«و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.</ref>. | *{{متن قرآن|وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>«و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.</ref>. | ||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۶: | ||
*[[سوره]] طه | *[[سوره]] طه | ||
{{متن قرآن|او یحدث لهم ذکرا}}<ref>طه / ۱۱۳.</ref>؛ (برای [[مردم]] [[پند]] و [[ذکری ]][[جدید]] ایجاد خواهد شد). | {{متن قرآن|او یحدث لهم ذکرا}}<ref>طه / ۱۱۳.</ref>؛ (برای [[مردم]] [[پند]] و [[ذکری ]] [[جدید]] ایجاد خواهد شد). | ||
ذکر همانا [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} و [[خروج سفیانی]] خواهد بود<ref>تفسیر قمی.</ref>. | ذکر همانا [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} و [[خروج سفیانی]] خواهد بود<ref>تفسیر قمی.</ref>. | ||