آرامش در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ش، ' به 'ش، '
جز (جایگزینی متن - ' ش، ' به 'ش، ')
خط ۲۸: خط ۲۸:


===[[آسایش]] و [[رفاه]] در سایه [[حاکمیت]] [[پرهیزگاران]]، پس از نابودی [[دولت]] [[فاسقان]]===
===[[آسایش]] و [[رفاه]] در سایه [[حاکمیت]] [[پرهیزگاران]]، پس از نابودی [[دولت]] [[فاسقان]]===
بر اساس [[جهان‌بینی]] [[انتظار]]، [[آینده جهان]] در سایه [[حکومت صالحان]] است و در آن، [[انتخاب]] [[اصلح]] به معنی واقعی صورت خواهد گرفت. ایام [[امنیت]]، [[رفاه]] و بهروزی خواهد رسید "و [[زمین]] به [[نور]] پروردگارش روشن خواهد شد: {{متن قرآن|وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا}}<ref>«و زمین (رستخیز) به نور پروردگارش تابناک می‌گردد و کارنامه (ها) برنهاده می‌شود و پیامبران و گواهان را می‌آورند و میان آنان به حقّ داوری می‌کنند و بر آنان ستم نخواهد رفت» سوره زمر، آیه ۶۹.</ref>. زمانی‌که که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، در آن عصر به [[عدالت]] [[حکم]] شود و [[ستم]] برای همیشه رخت بر بندد، راه‌ها [[امن]] گردد، [[زمین]] [[برکات]] و استعدادهای خود را ظاهر گرداند و حدّاکثر استفاده از منابع و [[خیرات]] [[زمین]] صورت گیرد، فقیری پیدا نشود که [[مردم]] [[صدقات]] و [[زکات]] خود را به او بدهند و این است معنی سخن [[خدا]]: [[عاقبت]] از آن [[متّقیان]] است: {{متن حدیث|اذا قامَ الْقائِمُ حَکَمَ بِالْعَدْلِ، ارْتَفَعَ فی أیّامِهِ الْجَوْرُ وَ أمِنَتْ بِهِ السُّبُلُ، وَ اخْرَجَتِ الارْضُ بَرَکاتِها فَلَا یَجِدُ الرَّجُلُ مِنْکُمْ یَوْمَئِذٍ مَوْضِعاً لِصَدَقَتِهِ وَ لَا لِبِرِّهِ لِشُمُولِ الْغِنَی جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعالی‏}}: {{متن قرآن|وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref><ref>محمد بن احمد فتال نیشابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (ط - القدیمة)، ۲جلد، انتشارات رضی - ایران؛ قم، چاپ: اول، ۱۳۷۵ ش، ص۲۶۵.</ref>
بر اساس [[جهان‌بینی]] [[انتظار]]، [[آینده جهان]] در سایه [[حکومت صالحان]] است و در آن، [[انتخاب]] [[اصلح]] به معنی واقعی صورت خواهد گرفت. ایام [[امنیت]]، [[رفاه]] و بهروزی خواهد رسید "و [[زمین]] به [[نور]] پروردگارش روشن خواهد شد: {{متن قرآن|وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا}}<ref>«و زمین (رستخیز) به نور پروردگارش تابناک می‌گردد و کارنامه (ها) برنهاده می‌شود و پیامبران و گواهان را می‌آورند و میان آنان به حقّ داوری می‌کنند و بر آنان ستم نخواهد رفت» سوره زمر، آیه ۶۹.</ref>. زمانی‌که که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، در آن عصر به [[عدالت]] [[حکم]] شود و [[ستم]] برای همیشه رخت بر بندد، راه‌ها [[امن]] گردد، [[زمین]] [[برکات]] و استعدادهای خود را ظاهر گرداند و حدّاکثر استفاده از منابع و [[خیرات]] [[زمین]] صورت گیرد، فقیری پیدا نشود که [[مردم]] [[صدقات]] و [[زکات]] خود را به او بدهند و این است معنی سخن [[خدا]]: [[عاقبت]] از آن [[متّقیان]] است: {{متن حدیث|اذا قامَ الْقائِمُ حَکَمَ بِالْعَدْلِ، ارْتَفَعَ فی أیّامِهِ الْجَوْرُ وَ أمِنَتْ بِهِ السُّبُلُ، وَ اخْرَجَتِ الارْضُ بَرَکاتِها فَلَا یَجِدُ الرَّجُلُ مِنْکُمْ یَوْمَئِذٍ مَوْضِعاً لِصَدَقَتِهِ وَ لَا لِبِرِّهِ لِشُمُولِ الْغِنَی جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعالی‏}}: {{متن قرآن|وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref><ref>محمد بن احمد فتال نیشابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (ط - القدیمة)، ۲جلد، انتشارات رضی - ایران؛ قم، چاپ: اول، ۱۳۷۵ش، ص۲۶۵.</ref>


===آبادی فراگیر، پس از [[جنگ]] و ویرانی===
===آبادی فراگیر، پس از [[جنگ]] و ویرانی===
۲۱۸٬۱۶۸

ویرایش