جز
جایگزینی متن - 'معارف قرآن' به 'معارف قرآن'
جز (جایگزینی متن - ']] سعیدیانفر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگنامه' به ' سعیدیانفر و ایازی، [[فرهنگنامه') |
جز (جایگزینی متن - 'معارف قرآن' به 'معارف قرآن') |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==نکات== | ==نکات== | ||
[[دلیل]] این شیوه از برخورد [[مخالفان]] چه بوده است؟ انتساب [[معارف | [[دلیل]] این شیوه از برخورد [[مخالفان]] چه بوده است؟ انتساب [[معارف قرآن]] و [[پیام]] به اسطوره چه انگی میتوانسته ایجاد کند که این همه [[اصرار]] به آن داشتهاند. در میان [[عرب]] این واژه کلمه مناسبی برای بیان اموری بوده که واقعی و [[حقیقی]] و جدی نبوده است، لذا از این [[آیات]] نکات زیر استفاده میشود: #از مجموع این [[آیات]] استفاده میشود که شیوه بیان و عبارتها و اسلوب [[قرآن]]، مورد اعجاب آنان واقع شده که گاهی گفتهاند [[قرآن]] [[سحر]] است، و گاهی اساطیر و نوشتههای گذشتگان. پس هرگاه عجز آنها مستند به تعجیز [[خدا]] بود نبایستی بگویند [[قرآن]] اسطوره است. [[تهمت]] اسطوره پردازی و [[جعل]] داستانهای خیالی به [[پیامبر]] از سوی [[کافران]] زده شده است. | ||
#[[کافران]] خواستند بگویند آنچه را [[پیامبر]] [[تلاوت]] میکند از روی کتابهای رایج پیشین اقتباس، و [[نگارش]] یافته است، و به همین جهت [[وحی]] نیست. این عمل آنان از [[روحیه]] استکباری و روش [[کفار]] است که برای اینکه حرف [[حق]] را کم بها جلوه دهند و تخطئه کنند، فورا بر چسب «اساطیر الاولین» میزنند. | #[[کافران]] خواستند بگویند آنچه را [[پیامبر]] [[تلاوت]] میکند از روی کتابهای رایج پیشین اقتباس، و [[نگارش]] یافته است، و به همین جهت [[وحی]] نیست. این عمل آنان از [[روحیه]] استکباری و روش [[کفار]] است که برای اینکه حرف [[حق]] را کم بها جلوه دهند و تخطئه کنند، فورا بر چسب «اساطیر الاولین» میزنند. | ||
#[[پیامبر]] [[مأمور]] به [[دفاع]] از خویش، در برابر این [[تهمت]] قرار گرفته و تأکید شده که آنچه او میگوید [[وحی]]، و از سوی [[خداوند]] است. | #[[پیامبر]] [[مأمور]] به [[دفاع]] از خویش، در برابر این [[تهمت]] قرار گرفته و تأکید شده که آنچه او میگوید [[وحی]]، و از سوی [[خداوند]] است. |