انسان کامل در عرفان اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
*[[عفیفی]] (مصحّح فصوص)، می‌گوید: اگرچه در بسیاری گفتارهای [[ابن عربی]]، [[انسان کامل]] مترادف جنس بشری است، در [[حقیقت]] جز بر بالاترین مرتبه [[انسان]]، که مرتبه [[انبیا]] و اولیاست [[صدق]] نمی‌کند، اکملِ همه [[انبیا]] و [[اولیای الهی]] نیز [[حضرت محمد]]{{صل}} است. اما با این حال، ناگفته نماند که منظور از [[حقیقت محمدیه]] شخص [[نبیّ]] خاتم نیست، بلکه [[مقام]] و جایگاهی است [[ظهور]] یافته در [[انسان]] که جامع همه اسما و [[صفات الهی]] است، اما در این میان تنها [[رسول]] اعظم{{صل}} از این [[جایگاه]] برخوردار است. او، هم مرتبه [[نبوت]] را داراست، هم [[رسالت]] و هم [[ولایت]] کلّیه را. در این [[تصور]]، [[انسان کامل]]، [[حقیقت محمدیه]] می‌شود که تحقق ارضی آن به صورت [[پیامبر اسلام]]{{صل}} است<ref>ابن‌عربی، فصوص الحکم، مقدمه مصحح، ص۳۷. برای وصف مقام حضرت محمد{{صل}} ر.ک: ابن‌عربی، فتوحات المکیه، ج۲، ص۹۷؛ همو، فصوص الحکم، فص محمدی سیدمحمدحیدر علوی نژاد، افق‌های کمال، ص۱۰۹- ۱۱۰.</ref>.
*[[عفیفی]] (مصحّح فصوص)، می‌گوید: اگرچه در بسیاری گفتارهای [[ابن عربی]]، [[انسان کامل]] مترادف جنس بشری است، در [[حقیقت]] جز بر بالاترین مرتبه [[انسان]]، که مرتبه [[انبیا]] و اولیاست [[صدق]] نمی‌کند، اکملِ همه [[انبیا]] و [[اولیای الهی]] نیز [[حضرت محمد]]{{صل}} است. اما با این حال، ناگفته نماند که منظور از [[حقیقت محمدیه]] شخص [[نبیّ]] خاتم نیست، بلکه [[مقام]] و جایگاهی است [[ظهور]] یافته در [[انسان]] که جامع همه اسما و [[صفات الهی]] است، اما در این میان تنها [[رسول]] اعظم{{صل}} از این [[جایگاه]] برخوردار است. او، هم مرتبه [[نبوت]] را داراست، هم [[رسالت]] و هم [[ولایت]] کلّیه را. در این [[تصور]]، [[انسان کامل]]، [[حقیقت محمدیه]] می‌شود که تحقق ارضی آن به صورت [[پیامبر اسلام]]{{صل}} است<ref>ابن‌عربی، فصوص الحکم، مقدمه مصحح، ص۳۷. برای وصف مقام حضرت محمد{{صل}} ر.ک: ابن‌عربی، فتوحات المکیه، ج۲، ص۹۷؛ همو، فصوص الحکم، فص محمدی سیدمحمدحیدر علوی نژاد، افق‌های کمال، ص۱۰۹- ۱۱۰.</ref>.
*از نظر [[ابن عربی]]، [[حقیقت محمدیه]] به طور یکسان مصدر همه وحی‌ها و [[الهامات]] [[انبیا]]{{عم}} است. *بنابراین، [[حقیقت محمدیه]] مساوی [[قطب]] در نظر [[صوفیه]]، یا [[امام]] [[معصوم]] در [[اندیشه]] [[اسماعیلیه]] است؛ یعنی محوری است که جهانِ [[وحی]]، بر گِرد آن می‌چرخد<ref>ابن‌عربی، فصوص الحکم، ص۳۹.</ref>. از نظر وی، [[انسان کامل]] کلمه و فعل [[ابدی]] [[الهی]] است که هر مرحله آن به یکی از [[پیغمبران]] [[تشبیه]] شده است و [[انبیای الهی]] هر یک مظهری از مظاهر صفات و [[اسماء الله]] هستند، هر یک صفتی را از اله و ربِّ خویش در [[اختیار]] دارند، اما [[انسان کامل]] خود به [[تنهایی]] [[مظهر]] جمیع اسما و [[صفات الهی]] می‌باشد، لذا [[ابن عربی]] نوع [[علم]] هر یک از [[انبیا]] و اسمی از اسمای [[حق]] را که در آن [[پیامبر]] غالب است، [[تفسیر]] می‌نماید تا ثابت کند هر [[پیامبری]] تحت تأثیر اسمی از [[اسمای الهی]] است جز [[محمد]]{{صل}} که تحت تأثیر اسمِ [[الله]] است که جامع همه [[اسمای الهی]] است<ref>ابن‌عربی، فصوص الحکم، ص۳۹.</ref>.
*از نظر [[ابن عربی]]، [[حقیقت محمدیه]] به طور یکسان مصدر همه وحی‌ها و [[الهامات]] [[انبیا]]{{عم}} است. *بنابراین، [[حقیقت محمدیه]] مساوی [[قطب]] در نظر [[صوفیه]]، یا [[امام]] [[معصوم]] در [[اندیشه]] [[اسماعیلیه]] است؛ یعنی محوری است که جهانِ [[وحی]]، بر گِرد آن می‌چرخد<ref>ابن‌عربی، فصوص الحکم، ص۳۹.</ref>. از نظر وی، [[انسان کامل]] کلمه و فعل [[ابدی]] [[الهی]] است که هر مرحله آن به یکی از [[پیغمبران]] [[تشبیه]] شده است و [[انبیای الهی]] هر یک مظهری از مظاهر صفات و [[اسماء الله]] هستند، هر یک صفتی را از اله و ربِّ خویش در [[اختیار]] دارند، اما [[انسان کامل]] خود به [[تنهایی]] [[مظهر]] جمیع اسما و [[صفات الهی]] می‌باشد، لذا [[ابن عربی]] نوع [[علم]] هر یک از [[انبیا]] و اسمی از اسمای [[حق]] را که در آن [[پیامبر]] غالب است، [[تفسیر]] می‌نماید تا ثابت کند هر [[پیامبری]] تحت تأثیر اسمی از [[اسمای الهی]] است جز [[محمد]]{{صل}} که تحت تأثیر اسمِ [[الله]] است که جامع همه [[اسمای الهی]] است<ref>ابن‌عربی، فصوص الحکم، ص۳۹.</ref>.
*از نظر [[قیصری]]، هر زمانی با توجه به استعداد و [[شایستگی]] موجودات همان زمان، انسانِ کاملِ متناسب با [[کمالات]] آنها باید [[ظهور]] پیدا کند، پس [[کمالات]] ممکن در هستی، یک‌باره نازل نمی‌شود، بلکه باید به تدریج و برحسب استعداد هر دسته از موجودات، توسط خلیفه‌ای که با آن [[فیض]] متناسب است [[ظهور]] نماید. [[نزول]] هر [[فیض]] هم با [[ظهور]] اسم متناسب با آن، صورت خواهد گرفت. بنابراین، برای [[ظهور]] [[فیض]]، در هر زمان باید اسمی خاصی در آن زمان [[حاکم]] باشد که [[ظهور]] آن اسم خاص همان [[ظهور]] صورت نبیِّ آن زمان است<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ص۱۲۸.</ref><ref>[[هادی اکبری ملک‌آبادی| اکبری ملک‌آبادی، هادی]] و [[رقیه یوسفی سوته| یوسفی سوته، رقیه]] ، [[ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی (کتاب)| ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی]]، ص۳۹-۴۳.</ref>.
*از نظر [[قیصری]]، هر زمانی با توجه به استعداد و [[شایستگی]] موجودات همان زمان، انسانِ کاملِ متناسب با [[کمالات]] آنها باید [[ظهور]] پیدا کند، پس [[کمالات]] ممکن در هستی، یک‌باره نازل نمی‌شود، بلکه باید به تدریج و برحسب استعداد هر دسته از موجودات، توسط خلیفه‌ای که با آن [[فیض]] متناسب است [[ظهور]] نماید. [[نزول]] هر [[فیض]] هم با [[ظهور]] اسم متناسب با آن، صورت خواهد گرفت. بنابراین، برای [[ظهور]] [[فیض]]، در هر زمان باید اسمی خاصی در آن زمان [[حاکم]] باشد که [[ظهور]] آن اسم خاص همان [[ظهور]] صورت نبیِّ آن زمان است<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ص۱۲۸.</ref><ref>[[هادی اکبری ملک‌آبادی|اکبری]] و [[رقیه یوسفی سوته|یوسفی]]، [[ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی (کتاب)| ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی]]، ص۳۹-۴۳.</ref>.


==ویژگی‌های [[انسان کامل]]==
==ویژگی‌های [[انسان کامل]]==
خط ۳۷: خط ۳۷:
#'''مقامِ "أو أدنی" یا [[قلب]] وسیع:''' [[امام]] در این باره می‌فرماید: "... یعنی [[مقام]] اتصال به احدیت، بنابراین، چون وجود به معنای وجود منبسط است، پس [[قلب]] [[حضرت ختمی مرتبت]] اَوسَع از وجود است، زیرا دارای [[مقام]] اتصال به احدیت است و این اَوسع از وجود منبسط است".
#'''مقامِ "أو أدنی" یا [[قلب]] وسیع:''' [[امام]] در این باره می‌فرماید: "... یعنی [[مقام]] اتصال به احدیت، بنابراین، چون وجود به معنای وجود منبسط است، پس [[قلب]] [[حضرت ختمی مرتبت]] اَوسَع از وجود است، زیرا دارای [[مقام]] اتصال به احدیت است و این اَوسع از وجود منبسط است".
#'''[[ظهور]] و [[تجلی]] [[حق]] [[متعال]] در [[انسان کامل]]:''' [[امام]] در این باره می‌فرماید: "[[انسان کامل]] جمیعِ [[سلسله]] وجود است و اوّل و آخِر و ظاهر و [[باطن]] است".
#'''[[ظهور]] و [[تجلی]] [[حق]] [[متعال]] در [[انسان کامل]]:''' [[امام]] در این باره می‌فرماید: "[[انسان کامل]] جمیعِ [[سلسله]] وجود است و اوّل و آخِر و ظاهر و [[باطن]] است".
*[[انسان]] کامل از دیدگاه [[امام خمینی]] [[انسانی]] است که بر قوای خود مسلط باشد و مراحل روحی‌اش را از لحاظ [[اخلاقی]] کامل کند. در این حال [[انسان]] [[مظهر]] [[قدرت]]، [[علم]]، کمال، وجود و [[عفو]] [[الهی]] می‌شود. از این حیث همه [[انسان‌ها]] در [[پیروی]] از [[حجت‌های الهی]] می‌توانند به مراتبی از [[کمال انسانی]] [[دست]] یابند که در ابعاد مختلف وجودی [[انسان]] جریان دارد<ref>به نقل از: احمد عابدی، "انسان کامل از دیدگاه امام خمینی"، مجله آینه پژوهش، مهر و آبان ۱۳۷۸، شماره ۵۸، ص۶۴ - ۷۲.</ref><ref>[[هادی اکبری ملک‌آبادی| اکبری ملک‌آبادی، هادی]] و [[رقیه یوسفی سوته| یوسفی سوته، رقیه]] ، [[ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی (کتاب)| ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی]]، ص۴۳-۴۸.</ref>.
*[[انسان]] کامل از دیدگاه [[امام خمینی]] [[انسانی]] است که بر قوای خود مسلط باشد و مراحل روحی‌اش را از لحاظ [[اخلاقی]] کامل کند. در این حال [[انسان]] [[مظهر]] [[قدرت]]، [[علم]]، کمال، وجود و [[عفو]] [[الهی]] می‌شود. از این حیث همه [[انسان‌ها]] در [[پیروی]] از [[حجت‌های الهی]] می‌توانند به مراتبی از [[کمال انسانی]] [[دست]] یابند که در ابعاد مختلف وجودی [[انسان]] جریان دارد<ref>به نقل از: احمد عابدی، "انسان کامل از دیدگاه امام خمینی"، مجله آینه پژوهش، مهر و آبان ۱۳۷۸، شماره ۵۸، ص۶۴ - ۷۲.</ref><ref>[[هادی اکبری ملک‌آبادی|اکبری]] و [[رقیه یوسفی سوته|یوسفی]]، [[ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی (کتاب)| ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی]]، ص۴۳-۴۸.</ref>.


==منابع==
==منابع==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش